Mijn kinderen...
Ik ben op last van mijn natuur gelijkend aan de noorderster,
die op haar plaats blijft
terwijl alle andere sterren om haar heen draaien.
Ik heb het vuur van de woede afgekoeld in kracht,
het zwaard gesmeed als staf.
Ik heb de scherpte van het vuur
gemerkt in de  staf
Ik heb de staf aangereikt aan hem die
aangesteld is over ilii.
Hij zal de kinderen rond de staf verzamelen,
de staf van de soeveraniteit

Zo zeg ik:
Laat de vader vader zijn, en de zoon zoon,
laat de soeverein  soeverein zijn
de dienaar dienaar.
Zo moet er orde zijn tussen mijn kinderen,
in hun hoofd en in hun hart,
de dingen moeten genoemd worden bij hun gewone naam
Zij die mij herkennen, mijn kinderen...
Zo staat in de hemel het voorbeeld van zo een stad
en wie wil kan haar zien,
en haar ziende, zijn stappen daarheen richten
Hij zal de zaak van deze stad willen voorstaan
en van geen andere
Dezen die oren hebbenm zij horen
Dezen die mij herkennen, mijn kinderen...

Wij, kinderen...
Zij zullen ons verhinderen u te herkennen,
zij zullen u omgeven met een gordel van duisternis,
zo dat we uw licht niet zullen herkennen,
en dat uw kinderen zichzelf niet zullen herkennen.
Kunt gij ons dan niet langer ontvangen?
Kunnen we niet langer wandelen in de schoot van de tuin der stilte?
Dezen die het licht hebben uitgedaan,
in ons hart en onze ogen,
willen uw licht en uw liefde verdonkeren en versnipperen
zo dat we  niet langer het licht zien,
en de duisternis nemen voor licht.
Zij willen onze thuis versnipperen, en ons verspreiden
zoals zij zelf eens verspreid werden.
Zullen wij dan enkel kunnen hunkeren?

Mijn kinderen...
Waarom zijn jullie die mij herkennen zo onstabiel?
(ook zij die mij zullen herkennen omdat hun werkelijke natuur zo is)
Kom nu en dan naar uw Huis,
naar mijn beschutting,
waar rust en liefde heerst, vol licht.
Zoek dan niet langer
Daar ook zult ge uw broeders en zusters ontmoeten in vreugde,
wanneer ge hier komt van uw reizen, van uw stad
en wie wil kan het zien
en het ziende, zijn stappen daarheen richten.
Gij zult de zaak van deze stad willen voorstaan en van geen ander 
 

Zie mijn kinderen, je hoefde je niet zo onrustig te voelen,ik bleef
aldoor  kenbaar  daar waar mijn natuur is
Mijn ilici en ilii kinderen zullen ontvangen worden door de
oudste zoon,
in de tuin der stilte
Hij zal het licht van de staf terug planten
in de tuin de stilte waar hij ooit stond