ถึงพระเจ้า...ตอนนี้ผมเข้าใจว่าหน่วยสำรองคงกำลังมาถึง อย่าประมาท!

ถึง cd-012...ถ้าคุณกำลังอ่านอยู่
ถือซะว่ามันเป็นคำสารภาพจากผมก็แล้วกันนะครับ


ผมขอถอนตัว...


...........................................................................................


[ปี คศ. 2042]


'Ts 001-256-1230..........Ts 001-256-1230 '


เสียงเรียกจากส่วนกลางวันนี้แตกต่างจากทุกวัน
ผมตาสว่างทันที
รหัส 001...ภารกิจระดับหัวหน้าหน่วยสังหาร
ผมจัดเครื่องแต่งตัวแล้วเดินไปที่ห้องประชุมทันที


'U2-256 รับรหัส'


นานมาแล้วนะ ที่ผมไม่ได้รับภาระกิจ
ผมเห็นระดับหัวหน้าหน่วยหลายนายมักจะลงพุงและเริ่มเหนื่อยหน่ายกับภาระงานเพราะไม่ได้ยืดเส้นยืดสาย
สำหรับภาระกิจนี้เป็นรหัสแดง..นั่นหมายถึงความสำคัญระดับสูงสุด
ครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นรหัสแดง... ภารกิจตุลาเลือด[ แล้วว่างๆ ผมจะเล่าให้ฟัง ]

ผมกดหัวแม่มือลงไปที่หน้าจอของ Pg-183 ที่ข้อมือ มันเริ่มแสกน
ไฟสีเขียวกระพริบ...ผมยกนิ้วออก รหัสปรากฏขึ้นมาที่หน้าจอทันที



+++ขนมปัง-นมข้นหวาน-เทียนไข-ตัณหาราคี-น้องหมวยแว่นบัญชี กับความกากีที่ไม่เคยปราณีใคร+++



เป็นรหัสที่แปลกจริงๆ...ผมไม่รู้จักหลายคำเลย

แต่ละภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ดูเหมือนหละหลวม
เพราะเราไม่สามารถรู้ได้เลย ว่าเราจะต้องทำอะไร
แต่นั่นก็เป็นจุดแข็งของปฏิบัติการ
ซึ่งภารกิจทุกครั้ง หน่วยสังหารไม่เคยทำให้ผิดหวัง


รับรหัส...ไปยังจุดนัดพบ...ถอดรหัส...แล้วลงมือ แค่นั้นจริงๆ


'กรุงเทพ ปี 2001 เดินทาง 18.00'
ผู้อำนวยการองค์กรพูด แล้วตบบ่าผมเบาๆ
ในห้องประชุม ระดับผู้บริหารหลายคนมองผมด้วยสายตาห่วงใย

งานนี้ไม่หมูแน่...

ผมมองไปที่รูปบานใหญ่ของท่านผู้ก่อตั้งองค์กรที่อมยิ้มน้อยๆ ซึ่งติดเห็นเด่นชัดในห้องประชุม
มันเป็นสิ่งหนึ่งที่เราได้รับการฝึกมาอย่างต่อเนื่องเหมือนๆกันทุกคน
เหมือนกับเครื่องยึดเหนี่ยว...
ความจงรักภักดีต่ององค์กรระดับประเทศของเรา

++องค์กรลายจุด-โลกนี้สวยงาม++
[ผมยิ้มภูมิใจ อดไม่ได้ที่จะคลอเพลงประจำองค์กรออกมาเบาๆ]



...................................................................




กรุงเทพ 6 กรกฏาคม ,2001 20:50 น.

[จุดนัดพบ]

Safe House ร้านอาหารทางทิศใต้ของเมืองหลวง
จุดนัดพบของผมกับ cd-012

cd-012 เป็นบุคลากรคนหนึ่งในหน่วยถอดรหัส cd
พวกนี้จะรักษาโปรแกรมถอดรหัสในแต่ละภารกิจไว้กับตัว
ผม หน่วยTs[หน่วยสังหาร] จะต้องมาพบกับเขา ในเวลาและสถานที่ๆ เขาจะกำหนด

ผมอยู่หน้าร้าน รู้สึกมึนหัวนิดๆ กับการเดินทางข้ามเวลาที่เร็วกว่าเดิม...ผมชอบเครี่องรุ่นเก่ามากกว่านะ

ดูเวลาอีกครั้ง ได้เวลาแล้วล่ะ...

ผมเดินเข้ามาในร้าน นึกโมโห cd-012อยู่นิดๆ ว่าทำไมเลือกที่นี่
ผู้ชายหลายคนเต้นรูดกับเสาอย่างเมามัน
หลายโต๊ะนั่งกอดกัน

หน้าไม่อายแท้ๆ! ผมสบถอย่างทนไม่ได้จริงๆ
ในโลกอนาคต ประชากรจะถูกผลิตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ
เราได้รับการคัดเลือกในระดับยีน
เราได้รับการปลูกฝังจริยธรรมระดับเข้มข้นตั้งแต่เกิด จนตาย

ผมต้องเดินฝ่าคนในร้านเข้าไป
ขณะที่เดินเข้าไป ผมรู้สึกว่ามีมือมาบีบที่ก้นผมเบาๆ
ด้วยสัญชาติญาณ ผมล้วงมือเข้าไปจับปืนในแจ๊คเก็ต แล้วหันหลังกลับเตรียมตอบโต้ทันที

ไม่มีใคร...?!?

cd-012 นั่งรออยู่แล้ว มีเบียร์วางอยู่บนโต๊ะ
พูดกันจริงๆ ผมก็อดอิจฉาหน่วยของเขาไม่น้อย

'เฮ้.....U2 เอาอะไรเบาๆ ก่อนใหม เบียร์?'

'จะเริ่มหรือยัง'

'โอ้...ผมขอโทษ ลืมไปว่าคุณมาทำงาน

'......'

'โอเคๆ อีก 1:45 นาที '
เขาก้มมองเวลา

ผมเปิดPg-183 ใส่รหัส แล้วกดหัวแม่มือลงไปที่หน้าจอ
เขาเริ่มเปิดเครื่องของเขา วางนิ้วหัวแม่มือ แล้วรอ...

Pg-183 ของผมเริ่มเชื่อมต่อทางแสงอินฟราเรดกับของเขา
แสงสีเขียวกระพริบ รหัสถูกถอดออกมาในเสี้ยววินาที
ผมมองไปที่หน้าจอ


+++God+++


ผมตัวชาไปชั่วขณะด้วยความปิติ
ผมเคยได้ยินข่าวลือของภาระกิจอันนี้อยู่เหมือนกัน
แต่นึกไม่ถึงว่าผมจะเป็นผู้โชคดี...

God...
หัวหน้าองค์กรหลุดโลก...หรือรู้จักกันในชื่อ พระเจ้า

ผมยังจำได้ดีในสมัยที่ยังรับการฝึกเมื่อสี่ปีก่อน
เรามักจะหัวเราะและส่ายหน้ากันในห้องเรียนเสมอ
เมื่อผู้บรรยาย บรรยายถึงประวัติของคนๆ นี้
คนที่อายุสามสิบกว่าแล้วยังต้องขอเงินแม่
คนที่อายุสามสิบกว่าแล้วยังทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
ไม่น่าเชื่อว่าคนๆ นี้ ในอนาคตจะเป็นถึงผู้นำในโลกใต้ดิน

หลุดโลก เป็นองค์กรใต้ดินที่เราคุ้นเคยกับมันดี
เราไม่มีทางหลีกเลี่ยงมันได้
ในอนาคต...เราจะพบเห็นพวกมัน [ขอโทษที่ต้องใช้คำหยาบคาย ;มัน-เป็นคำหยาบคายระดับ2]
ชอนไชไปในระดับรากหญ้า ในรูปของเรื่องราวชวนฟั่นเฟือน
มอมเมาประชากร...
ผู้คนที่เดินไปมาบนท้องถนนหัวเราะออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ...หน้าอายที่สุด
ผู้หญิง เด็ก คนแก่พูดจาหยาบคาย
ตัวเลขล่าสุด...ผู้คนหลายหมื่นคนเริ่มสนุกที่จะลักลอบสืบพันธุ์

พวกมัน...สืบพันธุ์กันโดยอวัยวะเพศ
พวกมัน...เติบโตขึ้นมาด้วยการกินอาหารขยะ
พวกมัน...เป็นส่วนเกินของโลกโดยแท้

พักหลัง
เกิดเรื่องไม่ดีมากมาย
ซี่งมีการออกมายอมรับว่าเป็นฝีมือของขบวนการนี้ [แล้วถ้าว่างๆ ผมจะเล่าให้ฟัง]
นั่นคงเป็นจุดแตกหักที่ท่านผู้อำนวยการยอมไม่ได้...

ภาระกิจนี้ แน่นอน ทางหน่วยต้องมอบหมายให้กับมือดีที่จงรักภักดีที่สุดขององค์กร
คนที่ว่านั่นก็คือผม...มันน่าภูมิใจหยอกอยู่เสียเมื่อไหร่กันล่ะ...

'เอ่อ...U2 '
cd-012 พูดออกมาเบาๆ

ผมมองหน้าเขา

'บางครั้ง...ผมก็ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เราเรียนรู้มาตลอดมันจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องนะ'
เขามีท่าทางแปลกๆ

'ผมไม่รู้ว่าคุณพูดถึงอะไร '

'ผมก็ว่าอย่างนั้น'
เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ

'แล้วพบกัน'
ผมลุกขึ้นยืน

'โชคดี...'


ผมลุกมาจากโต๊ะ
แล้วเดินฝ่าผู้คนในร้านออกมาที่ประตู
แน่นอน...ไม่วายมีมือลึกลับมาบีบที่ก้นผมเบาๆ อีกครั้ง



.................................................................................




[ที่พัก]

คอนโดกลางกรุงแห่งหนึ่ง 23:00

ผมต่อ EM เข้ากับ Pg-183 แล้วสวมเข้าที่ศรีษะ
ผมสั่งเชื่อมต่อกับเครือข่ายอิเลคทรอนิคส์

ภารกิจแรกที่ถอดออกมาได้ ระบุ URL ที่ผมจะต้องไปสืบข้อมูลของคนๆ นี้ให้มากที่สุด ดังนี้

http://www.motel99.com/lhudlok/board/index.cgi
http://www.oocities.org/jo47892001/index.html
http://board.dserver.org/cgi-bin/index.pl?sombat881+100
http://heyha-krapook.hypermart.net/cgi-bin/webboard.pl
http://deltaboard.hypermart.net/server/cgi-bin/webboard.pl?name=idiot&;group=mb825
http://www.umnuay.ispopular.com/
http://board.dserver.org/u/unotto/index.html
http://board.dserver.org/cgi-bin/index.pl?vanhalen5150+50
http://board.dserver.org/s/stawkieaw
http://www.myteatimes.com/board/board.php3

Pg-183 เริ่มทำงาน
หน้าจอสีเหลืองแปลกตาขึ้นมาที่ EM ผมเริ่มสั่งดักจับสัญญาณทันที...





.................................................................................





สองอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมจมอยู่กับการสืบค้นข้อมูล...พระเจ้ากับเพื่อนๆ ของมัน
ทั้งๆ ที่ผมควรจะจบภารกิจไปตั้งนานแล้ว
ผมไม่รู้เหมือนกันนะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
หลายวันนี้ผมเริ่มที่จะหัวเราะออกมาได้ดังๆ คนเดียว



พูดกันตามตรง...ผมคงไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ...












.......หน้ากากเสือสองมาแทนหน้ากากเสือหนึ่ง.........

ปล..... หัวข้อที่น้าหน้ากากเสือให้มา ทำให้ผมรู้สึกสิ้นคิดยังไงก็ไม่รู้ คิดไม่ออกจริงๆ ต้องถอดรหัสอย่างเดียวครับ!

ไอ้พระเจ้าคือ nteRmite

ไม่เชื่อไปดูที่ http://go.to/nteRmite

วันนี้ จะตามอ่านจบ ให้หมด ไว้ ไหมเนี่ย


ก็เรามันหนุ่มพระกาฬ

สวัสดีครับ

ผมเองไง

นมข้นหวาน ที่คุณๆ ถามถึง

ชอบ..เหมือน เปนสายลับเลย..ฮืมมม

เย็ดแม่ !!! นี่มึงมีให้รูปด้วยแหรอวะ
กรรมการครับ เข้าข่ายติดสินบนมั๊ยครับ

เกี่ยวมั้ย กูงง

YED MAE !!!!

อืมมมม เหมือนดู เจมส์ บอนด์ เลยอ่ะพี่ ..

เจ๋งๆ

โห.........แม่งเรื่องสั้นไซไฟหวะ....เดินเรื่องเร็วสาดด
แต่ก็สนุกดีหวะ....เยี่ยม

มั่วชิบหาย
แต่มันส์ดี

เจ๋งๆๆๆ เก๋ไก๋มากค่ะ U2

สนุก สนุก !!!

ไอ้เหี้ยคิดได้ไงว่ะ

โถ่

กูอุตส่าห์คิดชื่อเรื่องแทบตาย

มึงเสือกฉีกแนวของกู

ชื่อเรื่องกู มีอยู่ประโยคเดียว หือๆๆๆ


โฮๆๆๆ

(ร้องไห้)

เย็ดครก กระทู้มิลลิเนียม

เออ ดีเหมือนกันหว่ะ

หาทางออกได้ก็เจ๋งแล้วว่ะ...

หัวข้อแม่งโคตรยากเลย เสือกเอากูมาโยงอีก ห่าเอ๊ย คิดจนปวดหัวล่ะสิมึง

อ่านแน่ แปะไว้กอ่น

ค่อยๆย่องเข้ามา


ดีครับ

ว่าแต่ว่า Safe House น่ะของพี่เฮฮารึป่าว ถึงมีใครมาบีบก้น หุ หุ

...ค่อยๆย่องออกไป....กลัวโดนบล๊อค IP...

ต๊อกแต๊ก

ขออภัยมาช้า

ชอบครับ
โดยเฉพาะการเอาหัวข้อมาเป็นรหัสลับ

เก่งจัง....คิดได้งัย!!

โห
กระทู้ไซไฟ

^_^

กูเห็นใจมึงหว่ะ

แต่นี่ดีที่สุดแล้วเว้ย [ ชม ]

คิดเก่งว่ะ

กระทู้ไซไฟ+มิชชั่น อิมพอสสิเบิ้ล....
จินตนาการโคตรบรรเจิด...
รักนะ...

กั๊ก กั๊ก กั๊ก


แหะ หะ

ใครช่วยถอดรหัสกระทู้นี้ให้กูทีกูอ่านแล้ว มึน ว่ะ ..

แม่ง เป็นเรื่องเป็นราว

U2 ก็เขียนดีนี่ แล้วปกติ ทำเงียบนะ..ชิ ชิ

กูเคยเห็นไอ้ U2 เขียนดีกว่านี้อีก
มันเก่งกว่านี้เยอะ

นี่แค่ธรรมดาๆ