| สายอีกตามเคย.....ในความมั่นคงแห่งใจ....ไร้อำนาจแห่งอธรรม....กรรมของกูแม่เย็ด...สำเร็จความใคร่ให้ตนเอง<-------- |
 |
คนบ้าไม่มีในโลก
ต่างคนต่างมองออกจากหน้าต่างคนละบาน
:
Satan
.
คุณคิดว่าชีวิตของคุณขาดอะไรคุณนพ
..คุณต้องการอะไรมากกว่าที่มีอยู่
จิตแพทย์มือหนึ่งของประเทศไทยกำลังถามชายวัยกลางคนซึ่งนอนอยู่บนโซฟาข้างหน้าเขา
.ผมไม่รู้
.
เคยมีอะไรมากระทบจิตใจของคุณตอนคุณเป็นเด็กไหม
ชีวิตผมไม่เคยมีอะไรผิดปรกติ
.ทุกๆสิ่งที่ผมเห็นคือสิ่งที่ผมหวัง
.มีเป็นบางครั้งที่จะมีสะดุดบ้างนิดหน่อย
ไหนคุณลองยกตัวอย่างขึ้นมาสักหนึ่งครั้งซิ
กับการที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่เป็นอย่างที่คุณหวัง
ร่างของนพที่นอนอยู่บนโซฟาซึ่งไม่ได้ขยับมาเกินชั่วโมง
บัดนี้ขาของเขาถูกยกขึ้นมาไคว่กัน..
.
นพพพ
อย่าไปเล่นไกลนะลูกกก
แม่ของผมตะโกนเตือนผมขณะที่กำลังทำกับข้าว
คร๊าบบบบบบ แม่
ผมตะโกนตอบแม่ไป
ในใจไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง
ขณะนั้นผมกำลังเล่นรถถังอยู่ที่สนามหน้าบ้าน
เวลาช่วงนั้นน่าจะประมาณเที่ยงเพราะแดดร้อนเหลือเกิน
แต่แล้วอยู่ๆร่างกายผมก็รู้สึกได้ถึงความเย็น
ความเย็นมันถูกส่งมากระทบร่างผม
ผมกลัวมาก
เพราะคุ้นเคยกับความรู้สึกตรงความเย็นกับความตายที่ไปด้วยกัน
มาด้วยกัน
..
ผมตัดสินใจค่อยแหงนหน้าขึ้นช้าๆ
ภาพที่ผมเห็นไม่ใช่ภาพที่หน้ากลัวอย่างที่คิด
กลับเป็นชายจีนแก่ๆคนหนึ่ง
ผมยุ่งยาวถึงบ่า แต่งตัวแบบคนจียสมัยก่อน
ขอกูคืน
มึงทำไปไม่ได้คิดถึงหัวอกกูเลย มึงรู้ไหมกูทรมานแค่ไหน
ขอกูคืน
.
ผมอึ้งพูดอะไรไม่ออก แต่ผมจำความรู้สึกตอนนั้นได้แม่นยำ
ผมเริ่มกลัว ขนเริ่มลุก
น้ำตาผมไหล
..
มึงหนีไม่พ้นหรอก
แล้วชายแปลกหน้าคนนั้นก็ค่อยๆระเหยหายไปกับอากาศ
.
ผมเก็บเหตุการณ์วันนั้นไว้กับตัวผมเอง
ใจของผมมันสั่งให้ทำอย่างนั้น
ผมไม่อยากเป็นเด็กเลี้ยงแกะในสายตาของใคร
เหตุการณ์ในวันนั้นมันกระทบจิตใจผมมาก
ผมกลายเป็นคนขี้ระแวง กลัว อารมณ์แปรปวนง่าย
บางทีก็รู้สึกโมโหขึ้นมาเฉยๆ บางครั้งอยู่ๆก็ร้องไห้
เหมือนผมไม่สามารถบังคับอารมณ์ของตัวเองได้
..
..
.
คุณแน่ใจเหรอว่าคุณเห็นเขาหายไปกับตา
หมอคิดอะไรอยู่ครับ
ผมแค่อยากจะแน่ใจก็เท่านั้นเอง
.
..
.
20
ปีผ่านไปโดยที่เหตุการณ์อย่างนั้นไม่ได้เกิดขึ้นกับผมอีก
แต่ทุกๆคืนผมนอนยาก ไม่ค่อยหลับ คอยระแวง คอยห่วงเมียที่นอนข้างๆผม
คอยห่วงลูก
กลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์เดียวที่เกิดกับผมกับพวกเขา
และแล้วเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับผม.........
ผมไปรับลูกที่โรงเรียน
แต่กลับไม่พบ คุณครูที่เฝ้าประตูก็บอกว่าเห็นลูกผมกลับออกไปกับผมได้ 2
ชั่วโมงแล้ว
ผมสับสนมาก ใจมันเต้นไม่อยุด ทั้งเจ็บทั้งปวด
ร้อนไปทั้งตัว อะไร ทำไม ยังไง ผมจะคิดอะไร ผมจะทำอะไร
ผมจะแก้ยังไง......
ผมตัดสินใจโทรไปแจ้งความไว้
แต่ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้เนื่องจากตำรวจต้องรอให้หายไปครบ 24
ชั่วโมงก่อน.....
ผมขับรถกลับบ้านด้วยความสับสน
ชีวิตผมลูกของผมคือทุกอย่าง ทำไมมันต้องเกิดกับผม
ผมไม่ใช่คนมีเงินไม่ได้มีหน้าที่การงานที่สูงส่ง ผมไม่มีอะไรที่ใครอยากได้
แล้วมาเอาลูกผมไปทำไม??
.......................................
ผมคิดในใจว่าคงไม่มีอะไรที่จะร้ายแรงกว่านี้เกิดขึ้นในชีวิตผมอีกแล้ว
เจ็บมาก สายใจผมแทบขาด
ผมจะพูดกับภรรยาผมอย่างไร จะบอกเขาอย่างไร
จะปลอบเขาว่ายังไง.......ผมจะทำอย่างไร ทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้
ผมไปทำอะไรใคร.............
ผมเปิดประตูเข้าไปในบ้าน
กลิ่นไอของความเหงาและหว้าเหว่เข้ามากระทบผม ผมล้มลง หมดเรี่ยวแรงในชีวิต
น้ำตาผมไหลออกมาอย่างไม่ทันรู้สึกตัว ผมค่อยๆคลานไปข้างหน้า
....................
ผมค่อยๆลูบไปที่หัวที่เต็มไปด้วยเลือดของภรรยาผม...............
ร่างอันไร้วิญญาณที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงทางเดินมีสีหน้าที่ตกใจ..........
ใครทำที่รักตกใจ
ใครทำจ๊ะ
ผมของเธอยังสวย ยังนิ่ม
ถึงแม้ตอนนี้จะเหนียวเหนอะหน่ะไปด้วยเลือดของเธอ
เจ็บไหมครับ
ผมก้มลงกอดเธออยู่อย่างนั้นจนทุกอย่างมันเบลอไป...........
ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่กับหมอนี่แหละครับ.............
....................................................
.............................................
.............................................................................
อืม........................
ผมบ้าไหมหมอ
..............
ไม่ครับไม่......ผมจะบำบัดให้คุณบังคับจิตใจคุณได้เอง
หมอรู้ไหมว่าทางตำรวจจับคนที่ทำร้ายภรรยากับลักพาตัวลูกผมไปได้ไหม.........แล้วลูก
ลูกผมล่ะ
ลูกของคุณอยู่ในที่ปลอดภัยแล้วครับ คุณไม่ต้องห่วงนะ
แล้วคนร้ายก็โดนจับแล้ว
มันเป็นใคร
ผมอยากเจอมัน......
คุณไม่รู้จักเขาหรอก
แล้วอีกอย่างตอนนี้ทางการก็ส่งตัวคุณมาให้ผมบำบัดจิตใจแล้ว
คุณคงไม่มีโอกาสเจอเขา ให้เขารับโทษที่เขาสมควรจะได้รับไปเถิดครับ
จริงๆแล้วนรกมันอยู่ในใจ
เรามาโฟกัสตรงตัวคุณกันดีกว่า
................
เดี๋ยวรอผมสักพักนะครับ
ผมจะไปบอกเลขาให้เอาน้ำเย็นๆให้คุณสักแก้ว
จะได้สบายใจขึ้นมาสักหน่อย
ครับ..........
......................................
.........................
....................ยัง
ยัง ไม่พอ มึงคิดว่าแค่นี้เจ็บปวดพอหรือไง............ยัง
ยัง...........................
.............ใคร.............เจ๊ก
เจ๊กคนนั้นใช่ไหม..............ใช่ไหม....................
....................ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มึงหยิบมาเลย หนังสือพิมพ์ข้างข้างมึง......มึงจำไว้.....แค่นี้ยังไม่พอ
ตราบใดที่มึงยังมีลมหายใจ กูก็จะไม่ไปไหน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ............................
..................
นพค่อยๆเอื่อมมือไปหยิบหนังสือพิมพ์ที่อยู่ใต้หนังสือเกือบสิบเล่มข้างๆเขาขึ้นมา
ชายไทยกับมัลทิเพิลเพอร์ซันนอร์ลิตี
(Multiple
personality)ยิงภรรยาปาดคอลูกตายสยองสองศพ..........
..........
โรคนี้เป็นกันไม่มากในโลก
เป็นโรคที่เกี่ยวกับจิตใจ คนคนเดียวแต่มีหลายบุคคลิก
แต่ละบุคคลิกจะเกิดขึ้นแล้วแต่เวลาโดยที่อีกบุคคลิกไม่สามารถรู้ตัวได้เลย
เกิดขึ้นจากจิตใจ ความเหงาและความกลัว
ตอนนี้ทางแพทย์กำลังพิสูจณเำิ่มเติม์เพื่อหาข้อมูลและสาเหตุเพิ่ม
นี่เป็นอาการของโรคนี้จากการอธิบายของหมอสุขม
แห่งโรงพยาบาล
x
ทางเราพบศพของลูกนาย
ก.(นามสมมุติ) บนเพดานนะครับ เลือดหยดลงมาจากเพดาน
ทางเราเลยไปตรวจค้น
.เป็นศพเด็กอายุ 4ขวบ
คอขาดวางอยู่ใกล้ๆร่างของเด็กอะนะ
แล้วร่างภรรยาก็นอนตายอยู่ที่ทางเข้าบ้าน
คาดว่าน่าจะถูกยิงด้วย 11 มม.
ทางเรากำลังค้นบ้านเผื่อจะเจอศพหรือหลักฐานเพิ่มเติม........
รตอ.นิคมกล่าว
...............................................
..................................
...........................................................
[ประตูเปิดออก]
คุ
..คุ
คุณนพ
หมอครับ
..
.
.
..ผมบ้าไหมครับหมอ
..
|
| โดยคุณ
: Satan - [ 20 ก.ค. 44 - 23:05:51 น.
] | |
