#### ของจริงเว้ย หัวข้ออีปาร์ม่า อีหมาแก่ ... คืนนี้กูเย็ดกระทู้
... โคตรพ่อมึง คราวหลังตั้งอะไรให้มันยากๆกว่านี้สิวะ สัดเอ้ย |
 |
ผมไม่ใช่คนบ้ากามนะ
ผมคนดีครับ
เสพมันส์ๆ
สั่นกระทู้เป็นเจ้าเข้า
อาการเกร็ง
เกิดขึ้น
ทำไมกระทู้ผมต้องโดนลบด้วย
ผมไม่เข้าใจ
ผมแค่ปลดปล่อยอะไรบางอย่างเท่านั้นเอง
เมื่อคืน
ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก จึ๊กๆๆ
จบ
เพื่อนผมให้ฉายาว่า
สามจึ๊กแมน
ผมไม่เข้าใจว่าการหลั่งเร็วมันน่าขันตรงไหน
สะดวกประหยัดเวลา
ช้ารึเร็วก็ถึงจุดหมายเหมือนกัน
เหมือนกะการที่ให้ผมนั่งรถไฟ
กะนั่งเครื่องบิน ผมก็เลือกการนั่งเครื่องบิน
เสียเวลาน่า สามจึ๊กก็พอแล้ว
เสร็จเหมือนกันล่ะไอ้ห่า เอาเวลาไปทำอย่างอื่นบ้างสิวะ ห่าเอ้ย
เวลามีค่า คุณรู้บ้างมั้ย
เวลา 1 ใน 4 ของชีวิต
สูญเปล่าไปกับการเรียน อีก 1 ใน 3 สูญเปล่าไปกับการนอน อีกครึ่งชีวิต
ใช้ไปกับงาน
ผมจะไม่ยอมให้เวลาที่เสียไปอย่างไร้สาระเกิดขึ้นในชีวิตผมอีกต่อไป
ผมเคยเพลิดเพลินกับโลกแห่งความฝัน เพราะบางที
เราเลือกที่จะฝัน ดีกว่ารับรู้ความเป็นจริง
คืนนี้
เหมือนกับทุกคืน
ผมเข้าหลุดโลกบอร์ดอีกครั้ง
เพื่อตามหาโลโก้
โลโก้ น่าสงสารของผม โดยมนุษย์ตัดแต่งพันธุกรรม
ยึดไป ไร้ปราณี และ ศีลธรรมยิ่ง
ผมเฝ้าถามหาความเห็นใจจากพระเจ้า
พระเจ้าได้แต่บอกผมว่า
กูไม่รู้โว้ยยย กูไม่ใช่ทีมบี
ขนาดกูยังโดนยึดเลย...
แม้แต่ซาตาน ก็ไม่สามารถบอกผมได้
ห่า
กูไม่รู้เรื่องโว้ยยย สัดบ๊วย...
นิ้วของผมเริ่มจรดพิมพ์กระทู้
หลังจากตระบัดสัตย์กลับมาเล่นอีกครั้ง
ไอ้ Devil แท้ๆ
มันบอกจะเลิกเล่น ผมก็เลิกเป็นเพื่อนมัน ที่ไหนได้ .... ไอ้ Devil
รัจฉาน มันกลับมาอีกครั้ง
ภายในสามวัน หลังจากที่ผมด่าเค้าไปทั่ว
ช่างมัน
ผมรอให้ใครๆต่างลืมเลือน แล้วค่อยกลับมาอีกครั้ง เพราะผมไม่มีตัวตน
คนอย่างกูไม่มีตัวตน
ต๊อกแต๊กๆๆ
ผมแค้นมาเลยนะ
ผมเริ่มทำการสร้างคาแรกเตอร์ใหม่ๆขึ้นมา แม้ว่ามันจะไม่มีโลโก้
แต่ก็ช่างมันเหอะ
มีตัวปลอมช่วยป่วนจะได้ดังเร็วๆ
ผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลา
ต๊อกแต๊กๆๆ ผมเริ่มพิมพ์
อีโบ TK
น่ะรุ่นน้องกูเอง กูมีภาพเด็ดๆตอนรับน้อง 3-4 รูป ให้มึงดู ห่าเอ้ย
ฝากระดานอย่างนั้นยังชอบกันอีกนะมึง ...
" กระทู้กู จะเอาร้อยตัว
สัด " ผมนั่งมองนาฬิกาก่อนพิมพ์เพิ่ม
.... ลงเมล์ไว้ๆ
เที่ยงคืนแจกทันที หลังเที่ยงคืน กูไม่ส่งให้แล้วไอ้สัตว์ ....
"
เหี้ยๆๆ ห่าๆๆๆ " ผมหัวเราะในใจ
เดี๋ยวนี้ผมเริ่มหัวเราะแปลกๆ สงสัยจะอ่าน เซียนโกะ อัจริยะมากไปหน่อย
ผมอัจริยะมากเลยนะ ตอนเด็กๆ ผมแยกแยะสีออก สามสี คือ เขียว เหลือง แดง
โตขึ้นหน่อยก็ ท่องสูตรคูณแม่สองได้ ตอนผมเรียนจบ
คุณแม่ผมถึงกับร้องไห้เลย แม่กลัวว่าการที่ผมต้องไปเกณฑ์ทหาร
จะทำให้เสียการเรียน แต่ผมก็ จบ ป.6
จนได้ด้วยความสามารถแท้ๆ
ความสำราญของการดักเหี้ย
ผมเพิ่งรู้ล่ะ
มีอยู่ครั้งที่ผมดักเหี้ย
ผมเห็นอีเมล์เพื่อนผมมาโพสแปะไว้ด้วย เห็นแล้วขำชิบหาย
ผมไม่ยักรู้ว่ามันมาเล่นบอร์ดหลุดโลกด้วย มารู้ก็ตอนดักเหี้ยนี่แหล่ะ
บางคนรู้ทั้งรู้ว่าโดนดัก
แต่ก็ยังเข้ามาฝากเมล์ไว้ ถือว่าไม่เสียหาย ได้ก็ดี ไม่ได้ช่างแม่ง
แค่นึกด่าในใจ ไม่เสียหาย เพราะ กูไม่มีตัวตน คนอย่างกูไม่มีตัวตน วะ ฮะ
ฮะ ฮ่า ฟ้าสีฟ้า โรตีสายไหม
ไส้หวานๆ
การดักเหี้ยเป็นศาสตร์และศิลป์ที่ลึกซึ้ง
คราวที่ผมเสียแรงแต่งเรื่อง มาให้อ่าน แม่ง คนเข้ามาดูน้อยสัด
ลงคอมเม้นท์ไม่เกิน 20 ทำเอาหมด ความมั่นใจไปพร้อมกับมุข พอเหลือบไปดู
กระทู้ดักเหี้ย แม่งคนเข้ากระฉูด บอกให้โหวตรูปไม่ค่อยโหวต
พอบอกให้ทิ้งเมล์ แม่งมาตรึม
ผมจบประโยคสุดท้าย
ก่อนเลื่อนเม้าส์ไปที่ปุ่มส่งข้อความ
ถ้าผมคลิกเมื่อไหร่ กระทู้ผมก็จะเริ่มทำการดักเหี้ยโดยอัตโนมัติ
ทุกครั้งก่อนที่จะโพสผมจะรู้สึก สองจิตสองใจ ใจนึงอยากแกล้งคนเล่น
อีกใจก็กลัวโดนล้างบางกระทู้แบบที่ เคยโดนมา มันลบกระทู้ผมทั้งไอพีครับ
ไปตอบใครไปตั้งไว้ที่ไหน กระทู้หายเกลี้ยง
แต่ทุกครั้ง
ผมเลือกเชื่ออย่างแรก ผมจึงคลิกส่งข้อความ
.....
ทันใดนั้นมอนิเตอร์แม็ค 15 นิ้ว ของผมโตขึ้น
มีแสงสีเหลืองจ้าส่องออกมา จนผมต้องหรี่ตา
เสียงหวีดอื้ออึงวิ่งผ่านตัวผม ผมขดตัวปล่อยตัวเองให้ไหลไป
ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็ว ผมรู้สึกลอยละล่องอยู่ในอวกาศที่หมุนเคว้ง
........
ตุบ!!
ผมตกลงมาในพื้นเบื้องล่าง
ใบหน้าสัมผัสถึงความเย็นของพื้นห้อง
ผมค่อยๆดันกายลุกขึ้นนั่ง แล้วค่อยๆหันดูรอบตัว
ก็พบว่าที่นี่เป็นห้องสีเหลืองห้องใหญ่
ที่ผนังเป็นซี่กรงสีทอง มีป้ายขนาดใหญ่แขวนไว้ เขียนว่า
"
กรงดักเหี้ย เวอร์ชั่น 7 Copyright (c) 1998-2000 lhudlok Network. All
Rights Reserved. Worldwide "
ผมหยิกตัวเองเบาๆ ก็ไม่รู้สึกเจ็บ
จึงตบหน้าตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
" ห่าแล้ว
กูหลุดมาในหลุดโลกบอร์ดเหรอเนี่ย ชิบหาย "
ผมสบถคำพูดแรกกับตัวเอง
ตุบ!! มีคนหล่นตามผมมา
ผมหันไปดูก็พบกับร่างของผู้ชายคนหนึ่ง นอนโก้งโค้ง ท่าทางสุขุม
เขาลุกขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย มองซ้ายมองขวาสักพัก
แล้วก็ค่อยๆเดินมาหาผม
"สวัสดีครับ
ผมคิดว่ากระทู้นี้จะอยู่ไม่ถึงเที่ยงคืนนะครับ แล้วผมเข้ามาได้ไงครับเนี่ย
" " สัด กูจะไปรู้มึงเหรอ กูก็มึน " " อืม ไม่เป็นไรครับ
ก็แค่อยากระบาย "
ตุบ!! มันอะไรกันเนี่ย มาอีกหนึ่งล่ะ
ชายผู้ที่ใช้ชื่อตัวเองว่า " - " หลุดเข้ามา numpragun@hotmail.com
คือข้อความที่มันโพส
" เฮ้ย อะไรวะเนี่ย " เขาลุกขึ้นสะบัดหัว
มองมาที่ผม
" หวัดดีเว้ย มึงเข้ามาได้ไงวะ "
ผมเดินเข้าไปหาเขา
" กูกำลังตอบกระทู้อยู่ จู่ๆก็หลุดเข้ามาว่ะ ห่า
กูฝันอยู่รึเปล่าวะ " หนุ่มพระกาฬยังทำหน้างงๆ
" แล้วมึงน่ะใครวะ
เข้ามาได้ไง " หนุ่มพระกาฬถามผม
" กูเป็นคนตั้งกระทู้เอง
กูพอจะเดาอะไรได้บ้างแล้ว ที่นี่คือกรงดักเหี้ย ยินดีต้อนรับ"
ผมตอบ
" สวัสดีครับ หนุ่มประกัน ผมเป็นเหี้ยตัวแรกครับ "
ชายผู้เข้ามาระบายแนะนำตัว
" อ้าว ดีเว้ย สัดดม
เข้ามาก่อนเพื่อนเลยนะ ห่าๆ " หนุ่มพระกาฬหัวเราะ " กูเห็นคนออนไลน์อยู่
ร้อยกว่าคน เดี๋ยวมากันตรึมแน่มึง "
เวลาผ่านไป
เสียง ตุบๆ
ยังดังอยู่ตลอดเวลา ห้องของเราเริ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้ในห้อง มีเหี้ยสารพัดพันธุ์ มาเดินกันยั้วเยี้ย
บางตัวเข้ามานั่งคุยกัน บางตัวเข้ามาด่า บางตัวเข้ามาจุดไฟ
บางตัวเข้ามาอวดโลโก้
" เฮ้ย แล้วเราจะอยู่อย่างนี้ นานแค่ไหนวะ "
Devil ถามผม Devil เป็นเหี้ยตัวที่ 37 " กูก็ไม่รู้ว่ะ แม่ง
สงสัยต้องรอทีมบีมาลบมั้ง " ผมตอบ " ถ้า teamB มาลบกระทู้นี่ล่ะ
จะทำยังไง เราจะต้องสาบสูญไปพร้อมกับกระทู้รึปล่าววะ
" สัดหน้ากากโซโรเริ่มวิตก " ห่า เราจะต้องตายอยู่ในนี้เหรอ " "
ตราบใดที่พวกมึงไม่ใช่คนจ่ายตังค์ค่า server " " ห่าเอ้ย อย่านะมึง
" " แม่ยัด สัดซัง แต่งอะไรไม่เคยจบ มึงอย่าเขว มึงแต่งให้จบนะโว้ย "
หลายๆเสียงเริ่มก่นด่า
ตุบ!!
เสียงตุบที่ 106
เป็นเสียงสวรรค์โดยแท้
พวกเรากะดอทั้ง 105 ตัว
หันไปดูผู้มาเยี่ยมเหี้ยรายล่าสุด
อีปาร์ม่านั่นเอง มันย่างกรายเข้ามาด้วยทีท่าดัดจริต
แอ่นหีเทียมของมันยั่วชายในห้อง เราค่อยๆพิจารณาเรือนร่างของอีปาร์ม่าอย่างช้าๆ
แม้มันจะเพิ่งแปลงเพศมา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความเป็นชายของมันลดลงเลยแม้แต่น้อย
อีปาร์ม่า ค่อยๆ เดินมาหาเรา พลางถอดเสื้อสายเดี่ยวตัวจิ๋วออก
เผยหน้าอกที่เต็มไปด้วยขนรุงรัง และรอยสักเสือเผ่น
พร้อมทั้งค่อยๆแหวกร่องหีเทียมของมันทีละนิดๆ
" โอ่วว
หนุ่มๆอยู่นี่กันนี่เอง เจ๊ก็หาแทบแย่ "
" ยังไงก็เหอะ สัด
ก่อนโดนลบ " Devilจอมเงี่ยน ตะโกน " กูขอเอาอีปาร์ม่าละวะ " " เฮ้ย
กูก่อน ไอ้สัด "
หลายๆเสียงตะโกนเซ็งแซ่
ผมปลีกตัวออกมาจากความวุ่นวายตรงนั้น
เพื่อหามุมสงบพักใจ
ร่างอีปาร์ม่า โดนทึ้ง กระชากลากถูไปกับพื้น
เต็มไปด้วยน้ำกามและเลือดที่เปราะตามตัว เสียงหัวเราะของอีปาร์ม่า
ดังก้องลั่นห้อง
ผมนั่งมองโพรงสีขาวที่บรรดาเหี้ยพากันตกลงมา
ด้วยความรู้สึกสงบ
เบอร์อีเมล์ร่วมร้อยที่กองอยู่ที่พื้น
ทำให้ผมรู้สึกบรรลุเป้าหมาย
วันนี้ดักได้ตั้ง 100 กว่าตัวแน่ะ อิอิ
โลโก้กูจะโดนอีกตัวมั้ยเนี่ย เฮ้ออออออออ
เหอเหอ
มึงจะลบก็ลบไปสิ กูแบ๊คอัพไว้แล้วโว้ยยยย 55555555555555
http://www.oocities.org/koajeng/duckhere.htm
พรึบ..............
พรุ่งนี้
ถ้าบอร์ดร้างๆ ก็ไม่ต้องสงสัยนะครับ
สัดเอ้ยยยย กูเมา
SK.
ซังกะบ๊วยคุง |
โดยคุณ
: Papagamous -
[ 20 ก.ค. 44 -
23:26:32 น. ] | |