India
Het is ondertussen alweer een ruime maand geleden dat ik in India ben gearriveerd. Genoeg internet hier om mijn verslag up-to-date te houden, desondanks is daar niet veel van gekomen. Maar nu ben ik alweer een paar daagjes in Delhi waar je kan internetten voor het onbenullige bedrag van 10 Rupies per uur (=53cent). Nog nergens zo goedkoop als hier, heb voorheen tot wel ruim 10 gulden per uur betaald. Met al het emailen, mijn website updaten en het Hollandse nieuws (jaja) een beetje volgen zit ik toch aardig wat uurtjes in het internetcafe. Daarnaast gebruik ik internet als infobron ter voorbereiding van mijn trip terug naar huis, maar daarover later meer.India is toch heel wat anders dan Zuid-Oost Azie. Na drie maanden in Zuid-Oost had ik sterk het gevoel dat ik mijn reis buiten deze regio moest vervolgen. Hoewel de verschillen tussen de landen groot zijn en met nog genoeg plaatsen en landen waar ik niet geweest was had ik het toch een klein beetje gezien. Of beter gezegd ervaren/sfeer geproefd want te zien is er nog genoeg.
Eigenlijk had ik een vlucht terug, eind maart vanuit Bangkok maar dat ticket stuur ik per airmail terug naar Holland. Hopelijk krijg ik er nog wat geld voor terug. Toch wel handig, geen baan meer, want anders had ik me allang weer bij Cap moeten melden op 1 april jl. Plannen voor als ik weer terug ben heb ik nog niet gemaakt maar ik probeer wel al wat ideeen op te doen. Met het tempo dat het geld er doorheen gaat zal er toch weer is wat verdient moeten worden met een aantal maanden, maar dat zie ik dan wel weer. De meeste mensen hier hebben al helemaal geen geld dus mij hoor je niet klagen.
India is een fantastisch land maar soms ook verschrikkelijk, soms bizar en een stuk intenser. Mensen zijn hier ongelovelijk aardig maar ook ontzettend irritant. Het eten is heerlijk en toch ook wel is erg vies. Het is een land met grote verschillen. Niet zo raar eigenlijk, met meer dan een biljoen inwoners, een grote variteit in geografie en een verschillend aantal godsdiensten en te veel verschillende talen. Gelukkig is Engels de tweede hoofdtaal.
De eerste dagen van mijn bezoek, in Madras en Bangalore, was het alsof ik de enige was die naar India ging. In het vliegtuig vanuit Kuala Lumpur was ik al de enige blanke en daarna nauwelijk een anderetourist gezien. In Madras aangekomen heb ik de taxi genomen en ze maar verteld dat ze me naar een willekeurig low-budget guesthouse moesten brengen. Er rijden hier allemaal van die ouderwetse Ambassador auto's rond. Mijn taxi was zelfs van binnen met rood fluweel bedekt. Bij aankomst had ik zo'n beetje 0,0 aan informatie over India en nog nauwelijks reisplannen. De rede dat ik naar Madras gevlogen was omdat dat dit het goedkoopste ticket uit Malaysia was. Ik vergat in eerste instantie zelfs aan het reisburo te vragen wat de bestemming van het ticket was. Het gros van mijn reis laat ik mijn route meer van het moment afhangen. Links, rechts, wat maakt het uit, alles is nieuw. Toch maar eerst een Lonely Planet gekocht om maar is te kijken waar ik beland was. Onderweg tijdens mijn zoektocht naar een ATM gelijk al mijn bankpassen verloren, inclusief mijn nieuwe American Express card die ik de dag ervoor in KL had opgehaald. Gelukkig had iemand ze gevonden op straat en die was zo vriendelijk geweest om deze voor me te bewaren. Gelukkig maar want anders was het niet zo eenvoudig geweest voor mij om aan geld te komen. Ook dit keer had ik weer niet opgelet waar mijn guesthouse was en moest ik weer uurtje of twee zoeken in de late avond en het nog vreemde India naar mijn guesthouse waarvan ik ook de naam niet eens meer wist, laat staan de straat. Om een of andere rare reden vind ik het nooit zo erg om een beetje verdwaalt te raken (zolang het maar niet in de flat van BJ&G is), soms kom je zo op wat rare plaatsen terecht.
In Madras ben ik twee dagen gebleven. Het is een drukke stad met wel overal mensen en veel verkeer. Bijna elke straat is een klein markt. Overal lopen de heilige koeien heel onverstoord tussen alle hectiek door. Niemand maakt zich druk als ze ergens midden op de weg blijven zitten. Misschien omdat er rond deze tijd normaal geen touristen zijn werd ik niet door opdringerige Indiers lastig gevallen, iets wat wel het geval is gedurende de rest van mijn trip. Alleen op het strand werd ik zo'n beetje gedwongen om te gaan paardrijden, wat ik helemaal geen probleem vond, behalve de prijs dan. Eigen schuld, zonder prijsafspraak vooraf wordt je altijd afgezet.
De eerste dagen werd ik helemaal gekgestoken door de muggen. Zeer agressieve beestjes, als ik een bult had dan staken ze die gewoon nog een keer of drie. Binnen twee dagen ontelbaar veel bulten, alleen op 1 hand al 16. Gelukkig heb ik die rotbeesten niet echt meer teruggezien na Bangalore. Voor de zekerheid maar een overdosis anti-malarie geslikt.
De hitte was hier in het zuiden ook te pittig. En het is allemaal wat primitiever maar daaraan was ik snel gewend. Kakkerlakken in je douche zijn allang niet meer vies, eten doe je gewoon met je handen want bestek hebben ze niet en zelfs op de wc gebruik je geen toiletpapier, alhoewel, dat laatste bevalt mij niet zo goed.
Na Madras ben ik richting Goa gegaan met een tussenstop in Bangalore. Bangalore is het Silicon Valley van India, compleet met bijbehorende stroomstoringen. Ze hebben hier ondertussen ook een internet-stock hype en daar opvolgende beurscrash gehad. Soms zijn de zaken eigenlijk niet zo anders als bij ons. Op een aantal gebieden zijn ze best wel goed. Hotmail is bijvoorbeeld gemaakt door een Indieer, nog ver voordat de meeste van jullie een emailadres hadden.
De stad heeft een modern hart, oftewel veel neon en westerse winkel. Flink contrast in vergelijking met het primitieve Madras. Nog even een rondleiding gehad van een vriendelijke local door de bekende stadsparken voordat ik op de trein gestapt ben richting Goa.
|
|
Het reizen per trein in India is een leuke ervaring. Na China heeft India het grootste spoorwegen net en schijnt het bedrijf met de meeste werknemers ter wereld te zijn. Een hoop daarvan zijn wat mij betreft overbodig. Betaald niksdoen, of met ze vijfen het werk van 1 persoon is zo'n beetje de norm. Loon stelt hier natuurlijk niet veel voor. Het begint met het kopen van een ticket kan een heel gedoe zijn maar zodra je een beetje weet hoe het werkt dan gaat het wel, je moet er natuurlijk wel even wat tijd voor uittrekken. India is immers ook de traagste burocratie die ik ken. Jezelf vooral niet laten helpen door mensen rondom het station zoals het boek (LP) zegt want die proberen je alleen maar voor te veel munten te 'helpen'.
Met name de nachttrein is erg leuk. Trein heeft geen ramen maar tralies en een rolluik, althans in het non-airco gedeelte. Meestal zit de trein helemaal vol bij de goedkopere klassen. Nachttreinen hebben ook superdeluxe compartimenten maar die kosten zo'n beetje de prijs van een vliegticket. Ik reis natuurlijk gewoon low-budget. Voor nog geen 10piek heb je een ongespreid bedje. Dat is gewoon een bank, met boven je nog twee andere slapers. Alleen de trein naar Delhi heb ik met wat meer luxe genoegen moeten nemen, te laat voor een goedkoop kaartje. Luxe hield in een airco zodat ik eindelijk weer is een verkoudheidje te pakken had. Alle roomservice aanwezig, de trein zit vol met zelfstandig ondernemertjes die je elke keer hapjes en drankjes proberen te verkopen. De NS is er niks bij. Zelfs de trein rijdt op tijd. Het maakt alleen allemaal wat meer herrie hier en het kan een beetje te druk worden. Wat erg prettig is, is dat de deuren van de trein tijdens het rijden gewoon open kunnen. Dus lekker uit de trein hangen terwijl die rijdt.
Goa
Er ging vanuit Bangalore niet echt een goede verbinding per trein naar Goa. Vanuit een klein plaatsje de lokale bus genomen. Dit kwam neer op een paar uur in een overvolle bus staan op een veels te vroege morgen.
|
Veel mensen komen hier om maanden te blijven hangen, voor mij zijn het een dag of negen geworden. Lekker rustig aan gedaan maar desondanks geen dag aan het strand gebleven of zelfs een duik genomen. Veels te warm zelfs voor het strand. In Goa wat tijd gestoken op zoek naar een motor om toch uiteindelijk maar de hele week op een scootertje rond te rijden, absoluut nodig om je hier een beetje te kunnen verplaatsen. Ontzettend veel mensen rijden hier rond op de door mij verlangde Enfield. Vooral bij de uitgaansspots is het Enfield-paradise. Veel mensen lijken hier alleen voor het nachtleven te komen, met de feesten op mooie lokaties aan het strand. Bij zonsondergang begint het zo'n beetje en je kan behoorlijk lang doorgaan. Drank&Drugs zijn gewoon verkrijgbaar en met name van het laatste wordt veel gebruik gemaakt. Toch niet helemaal mijn ding al heb ik me er weer prima vermaakt.
Niet zoveel aan sightseeing gedaan, iets waar ik sowieso een beetje mee gestopt ben. Na al die maanden heb je al zoveel gezien dat een nieuwe sight steeds minder indruk maakt. Ik heb ook bijzonder weinig foto's geschoten. Het is meer een tijdelijke levensttijl aan het worden waarbij ik ook steeds minder om ga met andere touristen en juist meer met Indiers zelf.
Hoewel het hier allemaal wat schoner ben ik hier voor het eerst door verkeerd eten een dag ziek geweest.
Bombay
Bombay is het financiele hart van India en zo'n beetje ook de meest westerse stad en daarmee gelijk ook het duurst. Het wordt tevens Bollywood genoeg vanwege de filmindustie. Ik werd nog gevraagd voor een film maar een rol als figurant leek me toch niet echt de doorbraak waar ik op zit te wachten.
|  proberen een vis te vangen |
Bombay maakt bij mij vooral indruk met zijn mooie boulevard, Marina drive, welke in een bocht een indrukwekkend uitzicht over de stad geeft.
In deze stad ook veel invloeden van de Britten terug te vinden.
In Bombay zou ik alleen een dag of twee blijven maar omdat ik Sona, die ik in Goa ontmoet had, weer ontmoette werden het er een paar meer. Ze woonde jaren geleden in Bombay en was nu op bezoek, tegenwoordig woont ze in New York waar ze flink in de diamanten handelt. Indrukwekkende dame die het flink verder geschopt heeft dan de bovengemiddelde Indier. Ik heb een erg leuke tijd met haar gehad. Door haar heb ik een beetje van de rijke kant van India gezien; de dure hotel waar iedereen haar kent, clubs met biertjes van bijna 30 piek (overigens met de sfeer van een bowlingbaan), rijke vrienden in vette wagens en natuurlijk gewoon eigen chauffeur en bedienden thuis. De chauffeur moest voor een afspraak met mij natuurlijk wel eerst ergens gedumpt worden want een Indische kan natuurlijk niet een date hebben met een Hollander. Verschil tussen man en vrouw blijft gewoon, zoals overal in India in meer en mindere mate aanwezig. Dus stiekeme afspraken, achtervolgende vriendjes en controlerende telefoontjes. In tegenstelling tot de rest van het land heeft Bombay een aantal goede en dure nachtclubs waar het behoorlijk aan toe gaat.
 |
Naast alle rijkdom toch met name de grote armoede. Veel moeders met kind slapen gewoon op straat. Kinderen proberen op de meest verschillende, en toch weer dezelfde, manieren geld van je te krijgen. Je merkt vaak het gebrek aan enige vorm van onderwijs, vooral in de bediening, waar deze vaak slecht is doordat ze gewoon niet weten hoe ze je moeten helpen. Overal op straat proberen ze je wat te verkopen en smeken ze je of je wat wilt kopen.
Na Bombay in 24 uur de 1385 kilometer afgelegd per trein om naar de hoofdstad te gaan. Rajasthan heb ik even overgeslagen omdat ik toch eerst eindelijk is een motor wou hebben. Daarover meer in het volgende verslag