De dood van de liefde

Waar zul je zijn als de oorlogsspanning stijgt?
Wat zul je daar in je onschuld zien?
Waar zul je zijn mijn geliefde?
Waar zul je zijn als de oorlogsspanning stijgt?

Waar zul je zijn als God alles beter maakt?
Daar zullen we zijn tussen de doden en de stervenden
Waar zul je zijn mijn geliefde?
Waar zul je zijn als God alles beter maakt?

Voorspellingen en roem smeden een geweldige minachting
Voor passief in de schaduw te liggen terwijl de vijand regeert
Toegewijd aan de gelofte, het heilig vaandel hoog
'Bevolen door de Hemelse koning'
Kwam de dood van de liefde

Waar zul je zijn als er kwaadgesproken wordt?
Hoe kunnen ze zien als de waarheid verblindend is?
Waar zul je zijn mijn geliefde?
Waar zul je zijn als er kwaadgesproken wordt?

Waar zul je zijn als de duisternis opkomt?
Hoe zul je je tegen haar schrikbewind verdedigen?
Waar zul je zijn mijn geliefde?
Waar zul je zijn als de duisternis opkomt?

De zonsondergang brandde als een onheilsomen
Op de heilige ijzeren maagd toen ze gewond neerstortte

Maar visioenen en ambities
Hebben geen oren naar onderwerping
En ze was op een missie voor de allerhoogste
Om meester te zijn over de slachting
Zoals een zwaard door sissend water
Ze verscheen waar de boogschutters haar zochten
Voor de dood van de liefde

De rechtvaardige dood van de liefde

Gilles aanbad haar drama
Haar harnas van zuiver wit
Schitterde tegen de Engelsen als een storm van licht

En terwijl ze zich verenigden in de nacht
Vervloog de kanker in zijn ziel
En loste op in de lucht

Verraden omgeven door vlammen
Brandend, een walkure

Zij deed bij hem een knop omdraaien zonder verlangen
En in zijn ogen zwom ze als een godin

En zelfs toen haar adem stokte
Lieten haar woorden een litteken achter
'Want enkel in de klauwen van de duisternis
Kunnen we schitteren tussen de felste sterren'

Hoe kun je nog ademen als hun wielen malen?
Hoe zul je weten of de hemel in brand staat?
Waar zul je zijn mijn geliefde?
Hoe zal het je vergaan als hun wielen malen?

Waar zul je zijn als Babylon mijn vuur doet oplaaien?
Zul je niet vluchten en mij verstoten?
Waar zul je zijn mijn geliefde?
Waar zul je zijn als ze mijn brandstapel aansteken?

Altijd aan de zijde van Joan
Die getroond en goddelijk was
Zwoer hij de misdaden in de praktijk te brengen
Die torenkraaien over deze duif uitstortten
Misdaden die hij enkel kende
Door blinde geesten te raadplegen
De kerk leende zich voor moord
Neergestreken op de dood van de liefde

Verraden omgeven door vlammen
Brandend, een walkure
Hield ze vol dat torenspitsen de hemels verlichtten
En in zijn ogen zwom ze als een godin

En zelfs toen ze naar adem snakte
Lieten haar woorden een litteken achter
'Want enkel in de klauwen van de duisternis
Zullen wij schitteren tussen de felste sterren'


ŠJoeri W.