Engel des Wrake

Vannacht is de nacht...
De krachtgevende wind die haar adem haalt uit verachting
Raast onder mijn vleugels terwijl ik omhoogrijs met het einde in zicht

Koren barsten los...
Een zwanenzang voor Leda
Doodsklokken voor Troje
Tragedy komt voort uit één daad -
Ik ben de Engel des Wrake

In mijn armen gegoten
Toen mijn dochter's oogleden zich sloten
Zwoer ik hen af te slachten
Die mijn straal maanlicht gestolen hadden

Dus laat de hemelen
De preek van de donder aanheffen
Door God gezonden rituelen
Geen fictie kan het feit doen verstommen -
Ik ben de Engel des Wrake

Omsluierd door diep verdriet
Ben ik de priester van een nieuwe ziekte
Wiens wapperende vlag
Een haat voor de Westerse wereld koestert

Er is geen compromis
Geen klaagzang van fluiten om de blinden te troosten
Enkel een wanklank van oorlog

Assen smeulen, vuren laaien op
Ik ben niet langer verlamd
Nu verdrink ik in een verlies dat het vechten waard is

Zwart is mijn hart
Ik ben de Engel des Wrake

Vannacht is de nacht...
De stad zweet koortsachtig, het vuil in haar baarmoeder
Verschuift zoals de onbehaaglijkheid van het seizoen onder de de hand van het noodlot

Rusteloos vanbinnen
In haar gespleten onderbuik
Het hof gemaakt door vliegen
Trekken de huwelijksdarmen nu samen -
Ik ben de Engel des Wrake

In mijn armen gegoten
Toen mijn dochter's oogleden sloten
Zwoer ik hen af te slachten
Die mijn straal maanlicht gestolen hadden
Nooit meer opnieuw
Vermaken onze vijanden zich
Ik speel met het slot van haar ketting
En denk terug aan het gevecht

Omsluierd in diep verdriet
Ben ik de priester van een nieuwe ziekte
Wiens wapperende vlag
Een haat voor de Westerse wereld koestert

Er is geen compromis
Geen klaagzang van fluiten om de blinden te troosten
Enkel een wanklank van oorlog

Assen smeulen, vuren laaien op
Ik ben niet langer als een Palestijn
Nu verdrink ik in een verlies dat het vechten waard is

Zwart is mijn hart
Ik ben de Engel des Wrake


©Joeri W. <