|
ซอยต้นประดู่เป็นซอยตัดจากถนนยุทธโยธี
ทางด้านตะวันออกไปออกถนนนาวีเนรมิต ทางด้านตะวันตก ในซอยนี้มีอาคารอันทันสมัยแบบและขนาดเดียวกันตั้งเรียงรายต่อเนื่องกันไป
ตลอดสองฟากทาง ระหว่างอาคารสองฟากเป็นบริเวณสนามหญ้า ทางเดิน
และทางรถ รวมกัน แล้วกว้าง 112 ฟุต การสัญจรไปมาในซอยนี้มีไม่สู้มากนัก
อาคารหมายเลขคี่ทางฟากหนึ่งตั้ง ประจันหน้าอาคารหมายเลขคู่ทางฟากตรงข้าม
และอาคารหลังหนึ่ง ๆ มีด้านหน้ากว้าง 64 ฟุต |
| บุรุษไปรษณีย์นายหนึ่งเข้าซอยนี้ทางด้านถนนยุทธโยธี
นางศรีสมรอยู่อาคารหมายเลข 7 ตามปกติเธอรอรับจดหมายอยู่เสมอ
มาวันนี้เธอสังเกตเห็นว่าบุรุษไปรษณีย์เปลี่ยนวิธีการส่ง จดหมายเสียใหม่
เมื่อเขามาถึงหน้าประตูบ้านของเธอ เธอก็เอ่ยเรื่องนี้ขึ้น เขาก็ตอบว่า
"ถูกแล้วครับคุณนาย ผมคิดสะระตะดูแล้ว ได้ความว่าซอยต้นประดู่นี้กินพื้นรองเท้าของผมกร่อนเร็วเหลือ
เกิน ยังงี้แหละผมจึงต้องหาทางเดินให้ย่นสั้นที่สุด" |
|
นางศรีสมรกล่าวทบทวนเหตุการณ์ว่า "มาวันนี้คุณไปส่งจดหมายทางพวกโน้นตามลำดับ
ไปจนหมด แล้วจึงวกกลับมาส่งที่อาคารหลังแรกทางฟากนี้โดยข้ามถนนมาตามแนวทแยงยาว"
แล้วนางเสริมต่อไปว่า "ต่อนี้ไปคุณก็ส่งทางฟากนี้จนหมด เออนี่แนะ
! คุณจะลองส่งตามแบบ ของดิฉันดูบ้างไหมล่ะ" แล้วนางก็บรรยายความคิดเห็นของนางให้บุรุษไปรษณีย์ฟัง
แผนของ นางศรีสมรมีดังนี้ ให้เริ่มต้น ณ อาคารหมายเลข 1 ข้ามถนนไปอาคารหมายเลข
2 เลยไปอาคาร ข้างเคียงคือ หมายเลข 4 ข้ามถนนมายังอาคารหมายเลข
3 แล้วเลยต่อไปอาคารข้างเคียงคือ หมายเลข 5 ทำเช่นนี้เรื่อยไปจนหมดทุกอาคาร
|
| บุรุษไปรษณีย์ชี้แจงว่า
"ระยะทางตามที่คุณนายแนะนำนี้เท่ากับของผมตามเส้นทางใหม่ นี้เปี๊ยบเลย
!" ซึ่งนางศรีสมรก็มิได้โต้แย้งแต่ประการใด |
| สุดท้ายนี้ใคร่ขอวานท่านผู้อ่านได้ช่วยคำนวณดูว่า
มีอาคารตั้งอยู่ในซอยต้นประดู่ทั้งหมด กี่หลัง |
