ชื่อท้องถิ่น: ผักเบี๋ยว(เชียงราย); ผักปลาบดอย, ผักปลาบน้ำ(เชียงใหม่); ผักปลาบดง, หญ้าปล้องขน(นครราชสีมา); ผักปลาบ(ภาคกลาง); รูฟุกาเต๊มูแร(มลายู-ปัตตานี)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Floscopa scandens Lour.

วงศ์: COMMELINACEAE

ลำต้น: มีลักษณะเช่นเดียวกับผักปลาบใบกว้าง แต่มีอายุหลายปี สูง 30-100 ซม. ลำต้นอ่อนสีเขียวเมื่อแก่มีสีม่วงอ่อน

ใบ: รูปใบหอก กว้าง 1-4 ซม. ยาว 3-10 ซม. ปลายแหลม ขอบใบเรียบ โคนใบเรียวแคบและแผ่เป็นกาบห่อหุ้มลำต้นซึ่งพองออกทุกข้อ หลังใบมีขนเล็กน้อย ท้องใบมีขนหนาสั้น

ดอก: ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่งหรือส่วนยอดของต้น ช่อดอกมีขนปกคลุมและยาว 5-10ซม. มีดอกย่อยเป็นจำนวนมาก ดอกสีม่วงหรือชมพู กลีบดอก 3 กลีบขนาดไม่เท่ากัน มีขนอ่อนปกคลุมทั่วทั้งดอก ออกดอกตลอดปีโดยเฉพาะช่วงฤดูฝน

แหล่งที่พบในไทย: ตามที่ชุ่มชื้นหรือลุ่มน้ำขังบริเวณชายป่าดิบ พบทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

แหล่งกำเนิดและแพร่กระจาย: ทวีปเอเชีย

สรรพคุณ: เป็นพืชสมุนไพร