ชื่อท้องถิ่น: หญ้าเทียน, หญ้าควายหวาน

ชื่อวิทยาศาสตร์: Impatiens chinensis

วงศ์: BALSAMINACEAE

ลำต้น: สูง 1.5 ฟุต สีแดงคล้ำหรือน้ำตาลแดง อวบน้ำและเปราะหักง่าย

ใบ: รูปยาวรี ยาว 5-8 ซ.ม. ปลายแหลม ขอบใบมีหนามแหลมสีแดงระเรื่อ เส้นกลางใบใหญ่เห็นได้ชัด ไม่มีก้านใบ

ดอก: ออกดอกเดี่ยวตามโคนก้านใบตรงส่วนยอด ดอกสีชมพูเข้มหรือชมพูอ่อน กลีบดอก 5 กลีบ ไม่เท่ากัน กลีบใหญ่กว่ากลีบบน ซึ่งกลีบบนทำหน้าที่คล้ายกับเป็นหมวกให้กับเกสร มีจงอยอย้อยเป็นหางยาวทางโคนดอก ออกดอกตลอดปีโดยเฉพาะในช่วงปลายฝนต้นหนาว

แหล่งที่พบในไทย: พื้นที่ ๆ มีน้ำขังและตามริมห้วย หนอง หรือบึง พบทางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

แหล่งกำเนิดและแพร่กระจาย: กำเนิดในจีน