ชื่อพ้อง : Paphiopedilum wolterianum(Kraenzl.) Pfitzer

สกุลย่อย Paphiopedilum

หมู่ Barbata

จำนวนโครโมโซม 2n=38

ถิ่นกำเนิด มีการกระจายพันธุ์ทางด้านตะวันออกของไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม และทางตอนเหนือของจีน ซึ่งสูงจากระดับน้ำทะเล 600 - 2000 เมตร

ลักษณะทั่วไป มีการเจริญเติบโตแบบพืชอาศัยบนดิน

ต้น มีพุ่มใบขนาด 10 - 15 เซนติเมตร

ใบ รูปรีแกมรูปขอบขนาน กว้าง 2.5 - 4เซนติเมตร ยาว 7 - 23 เซนติเมตร แผ่นเป็นลายหินอ่อนสีเขียวคล้ำสลับเขียวอ่อน โคนกาบใบมีสีม่วงเรื่อๆ และขอบใบงุ้มลง

ดอก เป็นดอกเดี่ยว ก้านดอกตั้งตรงสีม่วง ยาว 17 - 60 เซนติเมตร และมีขนสั้นปกคลุม เมื่อดอกบานเต็มที่มีขนาด 3.5- 6.5เซนติเมตร กลีบนอกบนงุ้มมาด้านหน้า สีเขียว โคนกลีบมีเส้นริ้วสีน้ำตาลแดงเรื่อ กลีบดอกอยู่ในแนวระนาบ โคนกลีบห่อเล็กน้อย มีสีเขียวขอบกลีบย่น มีไฝสีน้ำตาลแดง 5 - 6 จุด กึ่งกลางถึงปลายกลีบสีชมพู กระเป๋ามีสีน้ำตาลแดงเรื่อขริบสีเขียวอมเหลือง โล่สีเหลืองอมเขียว รูปทรงคล้ายรูปไตขนาด 0.8 - 1 เซ็นติเมตร กึ่งกลางมีสีเขียวเข้ม ด้านล่างหยักเว้าเป็นเขี้ยว

ฤดูออกดอก มกราคม - มีนาคม

ลักษณะนิสัย ชอบความอากาศค่อนข้างเย็น แข็งแรง แตกหน่อได้ดี เมื่อกำลังออกดอกควรให้อยู่ในที่มีแสงรำไร จะช่วยให้สีดอกดูสดใสขึ้น