เก้งหม้อ Fea's Barking Deer or Fea's Rib-faced Deer

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Muntiacus feai ( Thomas and Doria, 1989

ลักษณะ :  เก้งหม้อมีลักษณะคล้ายเก้งธรรมดา ขนตามตัวสั้นเกรียน และละเอียดนุ่มดั้งจมูกเป็นสันยาว ตัวผู้มีเขี้ยวขนาดใหญ่ เขาสั้น แต่ฐานเขายาวมาก และมีขนหุ้มเต็มเขา สีขนจะเป็นสีน้ำตาล คล้ายหม้อดินเผาขนาดตัวประมาณ 88 เซนติเมตร หางยาวประมาณ 10 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 22 กิโลกรัม

อุปนิสัย :  ชอบอาศัยอยู่ตามป่าดิบชื้น ไม่ชอบอยู่ในป่าโปร่ง อาศัยอยู่ตัวเดียว ชอบออกหากินตามทุ่งโล่ง หรือตามแอ่งน้ำ และป่าโป่งดินในตอนกลางวัน

อาหาร :  ได้แก่ใบไม้ หน่อไม้ และลูกไม้ที่หล่นตามพื้นป่า

การกระจายพันธุ์ : ในประเทศไทยพบอยู่ในป่าแถบภาคตะวันตก ตั้งแต่จังหวัดตากลงมาถึงจังหวัดสุราษฎร์ธานี

การสืบพันธุ์ :  ระยะตั้งท้องประมาณ 6 เดือน ออกลูกครั้งละ 1 ตัว