| ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ |
 |
|
| ΑΣΚΗΣΗ 4η ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑΠΟΤΕ ΜΑΣ Λυσιμαχείας και Παράδεισου γωνία περίμενε το πάντα το ποτέ Έρχεται μια στιγμή το καθυστερημένο (ναι, ήμουν απέναντι κι έβλεπα) κρατώντας μια αγκαλιά τσουκνίδες κι ένα κουτί γλυκά (μάλλον σαρδέλες) Εκείνο αγκάλιασε το άλλο και τα δυο μαζί τον εαυτό τους (ήταν σύθαμπο, δεν ξεχώριζα καλά) "Ανάθεμά σε βρε ανύπαρκτο", λέει το ένα στ' άλλο, (λες;) "δεν το περίμενα να σε πετύχω σε τέτοιο σταυροδρόμι" (αμ εμείς;) "Μα, είχαμε ραντεβού", ψιθυρίζει εκείνο "πώς αλλιώς βρεθήκαμε;" "Τυχαία μωρέ χαμένο, τυχαία Σαν τους ταξιδιώτες π' ανταμώνουνε σε ξένο τόπο τα Χριστούγεννα κι ανταλλάσσουνε ευχές στη γλώσσα τους και το φχαριστιούνται Κι έπειτα πάνε από 'κει που 'ρθε ο καθένας τους Σα να μην υπήρξαν ποτέ ο ένας για τον άλλο". |
| 10 Νοεμβρίου 2001 |
 |
 |
 |