โลกของคนหูหนวก

โลกของคนหูหนวก

	หน้าแรก

อำลา อาลัย พ.ท.ต่อพงษ์ กุลครรชิต ผู้ใหญ่ที่เคารพนับถืออย่างสูง

ผู้จัดทำเว็บไซต์ขอไว้อาลัยแด่ พ.ท.ต่อพงษ์ กุลครรชิต นักต่อสู้ของพี่น้องคนพิการทุกประเภทที่ได้จากไปเมื่อวานนี้(7 มิถุนายน 2550) นับเป็นความสูญเสียอย่างยิ่งใหญ่ในวงการคนพิการ

รำลึกถึงเมื่อคราวที่มีโอกาสได้ร่วมงานของพ.ท.ต่อพงษ์ ในการอบรม "2nd Regional Leadership Training Course for Women with Disabilities" จัดโดย DPI Asia-Pacific Regional Office ระหว่างวันที่ 21 -25 เมษายน 2003 ทำให้รู้ว่าพ.ท.ต่อพงษ์เป็นคนทำงานจริงจัง งานเป็นงาน แต่ก็ให้ความเป็นกันเองเมื่ออยู่นอกเวลางาน เย็นวันหนึ่งในช่วงของการอบรม พ.ท.ต่อพงษ์ได้นั่งคุยหลายๆ เรื่องในฟัง

พ.ท.ต่อพงษ์ กุลครรชิต นักสู้ตัวจริง ที่เป็นแบบอย่างของคนพิการที่ไม่ยอมแพ้ และไม่ให้ความพิการเป็นอุปสรรค

Topong Kulkhanchit had passed away at 13.10 hours (Bangkok Time) at an army hospital in Thailand on 7th June 2007, he had just returned from giving a presentation in Bangladesh. Topong was the Regional Development Officer for the Disabled Peoples' International Asia-Pacific Region which is based in Nonthaburi Thailand.

Below is the last photo in my photo file. On 11 May 2007 Topong and his companion made a home visit to help the victim who suffered from paralyse condition caused by a bullet fired from mechanical engineer students.

เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2550 พันโทต่อพงษ์ กุลครรชิต ผู้นำคนพิการได้เสียชีวิตลงด้วยอาการสงบจากภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดที่โรงพยาบาลพระมงกุฎ ภายหลังเดินทางกลับจากต่างประเทศได้เพียง 2 วัน ท่ามกลางความเศร้าโศกเสียใจของครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนผู้นำคนพิการ และบุคคลในแวดวงคนพิการ หลายคนถึงกับ “ช็อค” ต่อการจากไปอย่างกะทันหันของพันโทต่อพงษ์ กุลครรชิต หลายคนไม่เชื่อว่า “พี่ต่อ” ได้จากพวกเราไปแล้วจริงๆ มีการโทรเช็คข่าวกันวุ่นวายตลอดทั้งวัน และหลังจากมีคนนำข่าวการเสียชีวิตของพันโทต่อพงษ์ขึ้นเว็ปบอร์ดของมูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย ผู้คนทั้งในและนอกวงการคนพิการต่างเข้ามาเขียนข้อความแสดงความเสียใจและร่วมแสดงความคิดเห็นต่อการจากไปของพันโทต่อพงษ์ กุลครรชิตเป็นจำนวนมาก คนพิการบางคนถึงกับกล่าวว่า “พี่ต่อไม่น่าตายเลย ถ้าตายแทนได้ หนูขอตายแทนพี่ต่อ เพราะตัวหนูวันๆ แทบไม่ได้ทำประโยชน์อะไร แต่พี่ต่อยังสามารถทำประโยชน์ให้คนพิการได้อีกมาก...”
วันที่ 8 มิถุนายน 2550 เวลา 16.30น. ทางครอบครัวและเพื่อนๆ นายทหาร จปร. จัดให้มีพิธีรดน้ำศพพันโทต่อพงษ์ กุลครรชิต ณ ศาลา 10 วัดโสมนัสวรวิหาร มีแขกผู้มีเกียรติและผู้คนในแวดวงคนพิการทั้งในและต่างประเทศมาร่วมพิธีกว่า 100 คน ทั้งนี้โดยได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ที่ทรงพระราชทานพวงหรีดและน้ำหลวงอาบศพ ยังความซาบซึ้งใจและเป็นเกียรติอย่างสูงสุดแก่ครอบครัวกุลครรชิตและญาติมิตร หลังจากนั้นได้มีการสวดพระอภิธรรมศพเป็นเวลา 7 วัน ระหว่างวันที่ 8 – 14 มิถุนายน 2550 มีแขกผู้มีเกียรติ ญาติ คนพิการ และผู้ที่เคยทำงานร่วมกับพันโทต่อพงษ์มาร่วมงานเป็นจำนวนมากทุกวัน เพื่อนคนพิการชาวญี่ปุ่นหลายคนบินตรงมาเพื่อร่วมไว้อาลัยแด่พันโทต่อพงษ์ผู้จากไปเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากสวดพระอภิธรรมครบ 7 วัน ในคืนวันที่ 14 มิถุนายน 2550 เวลา 19.30 น. ได้เคลื่อนศพไปทำพิธีบรรจุศพเก็บไว้ 100 วัน เพื่อรอกำหนดวันพระราชทานเพลิงศพที่แน่นอนอีกครั้งหนึ่ง
สำหรับประวัติของพันโทต่อพงษ์ กุลครรชิต อดีตผู้นำคนพิการไทยเกิดเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2502 เป็นบุตรชายคนโตของนายมงคลและนางงามงอน กุลครรชิต มีพี่น้อง 4 คน บิดาได้เสียชีวิตตั้งแต่อายุได้เพียง 4 ขวบ จึงต้องช่วยมารดาดูแลน้องๆ มีความใฝ่ฝันอยากเป็นทหารตั้งแต่เด็ก หลังจบมัธยมศึกษาตอนต้นที่โรงเรียนโยธินบูรณะ ได้สอบเข้าเรียนต่อที่โรงเรียนเตรียมทหาร (รุ่น 18 ) และเลือกเรียนเหล่าทหารบกที่โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า จบการศึกษาเป็นว่าที่ร้อยตรีเมื่อปี พ.ศ. 2525 โดยเป็นนักเรียนทุนเรียนดี ฐานะยากจนมาตั้งแต่มัธยมศึกษาปีที่ 1 จนจบโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า
พันโทต่อพงษ์เข้ารับราชการครั้งแรกในตำแหน่งผู้บังคับหมวดปืนเล็ก กองพันทหารราบที่ 2 กรมทหารราบที่ 5 ค่ายอิงคยุทธบริหาร จ.ปัตตานี จากนั้นในปี พ.ศ.2527 สอบชิงทุนความร่วมมือทางทหารไทย-สหรัฐ ไปศึกษาหลักสูตรชั้นผู้บังคับกองร้อย หลักสูตรจู่โจมที่ศูนย์การทหารราบ และหลักสูตรครูทหาร ที่ศูนย์การทหารสื่อสาร กองทัพบกสหรัฐอเมริกา และกลับมารับราชการในตำแหน่งอาจารย์ โรงเรียนทหารราบศูนย์การทหารราบ อ.ปราณบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ จากนั้นถูกขอตัวไปช่วยราชการกองทัพภาคที่ 4 ในตำแหน่งนายทหารคนสนิทแม่ทัพภาค 4 จ.นครศรีธรรมราช และประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ขณะเดินทางไปราชการที่ค่ายอิงคยุทธบริหาร จ.ปัตตานี เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2529
จากอุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น ทำให้พันโทต่อพงษ์พิการเป็นอัมพาตค่อนตัว (ตั้งแต่ระดับหัวไหล่ลงไป) ขณะที่รักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า พันโทต่อพงษ์ได้เริ่มศึกษาเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับความพิการและคนพิการ ทำให้ได้รับทราบถึงปัญหาของคนพิการด้านต่างๆ ได้เห็นความไม่เท่าเทียมในการได้รับบริการในหลายเรื่อง จนเกิดความตั้งใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ “ทำงานเพื่อคนพิการ” จึงเริ่มฝึกหัดพิมพ์ดีดโดยใช้เครื่องช่วย เริ่มแปลเอกสารทางการแพทย์ที่เกี่ยวกับความพิการและรับจ้างแปลงานเอกสารภาษาอังกฤษไปพร้อมๆ กัน นอกจากนี้ในปี 2531 ขณะพักรักษาตัวได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ เสด็จเยี่ยมทหารบาดเจ็บและพระราชทานกำลังใจโดยทรงเล่าว่า “ตอนเรียนที่จุฬาฯ ก็เคยรับแปลงานภาษาอังกฤษเหมือนกัน แต่ช่วงหลังไม่ค่อยมีเวลา” พระองค์ทรงยกตัวอย่างคนพิการที่ประสบความสำเร็จ ทรงถามถึงนายทหารรุ่นน้องที่พิการตาบอดว่ารู้จักกันหรือไม่ ต่อมาปี พ.ศ.2532 ได้รับพระมหากรุณาธิคุณเสด็จเยี่ยมอีกครั้งหนึ่ง พระเทพฯ ตรัสว่า “ขอให้ติดต่อกับสันติเอาไว้ (หมายถึง ร.อ.สันติ เฟื่องฟุ้ง นายทหารรุ่นน้องที่ตาบอด) กำลังสนใจเรื่องคนพิการอยู่ (หมายถึง พระองค์กำลังสนพระทัยเรื่องคนพิการ) สันติช่วยด้านตาบอด ต่อพงษ์ช่วยทางด้านนี้ (หมายถึง คนพิการทางร่างกาย) อย่าทอดทิ้งคนพิการ...”

จากจุดนี้เอง ทำให้พันโทต่อพงษ์ทุ่มเทแรงกายแรงใจและกำลังทั้งหมดที่มีในการทำงาน เพื่อสิทธิโอกาสและความเสมอภาคของคนพิการอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย โดยยึดหลักในการดำรงชีวิต คือ จะเป็นภาระต่อผู้อื่นน้อยที่สุด และจะทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อสังคมให้มากที่สุด ทั้งจะไม่ให้ความสำคัญต่อตัวเอง หรือคนคนเดียวมากไปกว่าคนพิการที่ยังด้อยโอกาสทั่วประเทศอีกนับล้านๆ คน ที่ผ่านมาพันโทต่อพงษ์ได้เคยดำรงตำแหน่งสำคัญๆ ในแวดวงคนพิการ ได้แก่ นายกสมาคมคนพิการแห่งประเทศไทย 3 สมัย (พ.ศ.2534 - 2540) หัวหน้าสำนักงานเตรียมทีมนักกีฬาเฟสปิกเกมส์ (พ.ศ.2540 - 2541) ประธานชมรมคนพิการนนทบุรี ผู้ก่อตั้งและนายกสมาคมคนพิการนนทบุรี และหัวหน้าสำนักงานองค์การคนพิการสากลประจำภูมิภาคเอเชีย – แปซิฟิก พันโทต่อพงษ์ได้สร้างผลงานในแวดวงคนพิการไว้มากมาย เช่น การเคลื่อนไหวผลักดัน พรบ.การฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ พ.ศ.2534 ร่วมเคลื่อนไหวร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2540 เป็นผู้นำประท้วงและรณรงค์ให้มีการจัดทำสิ่งอำนวยความสะดวกในระบบขนส่งมวลชน สถานที่ราชการ อาคารสาธารณะ และล่าสุด ที่สนามบินสุวรรณภูมิ เป็นคณะทำงานร่วมเขียนผลงานของรัฐบาลไทยในการให้ความช่วยเหลือแก่คนพิการ จนประเทศไทยได้รับรางวัลระดับโลกด้านคนพิการหรือรางวัล FDR นอกจากนี้ยังเป็นกรรมการ อนุกรรมการ คณะทำงานเกี่ยวกับคนพิการในการร่างกฎหมาย ระเบียบ หลักเกณฑ์ ข้อบังคับต่างๆ ตลอดจนได้รับเชิญไปเป็นวิทยากรบรรยายเกี่ยวกับเรื่องความพิการทั้งในประเทศและต่างประเทศ และอื่นๆ อีกมาก

และเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน 2550 ที่ผ่านมา ขณะเดินทางกลับจากประเทศบังคลาเทศ เพื่อเข้าร่วมประชุมระดับสูงของผู้มีส่วนได้ประโยชน์ของ ยูเอ็น เอสแคป และเอพีซีดี พันโทต่อพงษ์ มีอาการไข้ขึ้นสูง แต่ด้วยความที่ห่วงงานจึงยังไม่ได้เข้ารักษาตัวในทันที คงขอตัวไปพักผ่อนที่บ้าน 1 คืน เช้าวันที่ 6 มิถุนายน 2550 อาการไข้ไม่ดีขึ้น ครอบครัวจึงตัดสินใจนำตัวส่งโรงพยาบาล ระหว่างพักรักษาตัวในรพ. ยังคงโทรศัพท์สั่งงานเป็นระยะจนกระทั่ง 5 โมงเย็นจึงหยุดพักเนื่องจากสภาพร่างกายที่เหนื่อยล้าและพิษไข้ที่ขึ้นสูง จนกระทั่งหัวใจได้หยุดเต้นไปในช่วงหัวค่ำของวันที่ 6 มิถุนายน แต่คณะแพทย์ได้ระดมช่วยชีวิตไว้ได้ จากนี้ต่อไปคงขึ้นอยู่กับกำลังใจของคนไข้เท่านั้น ตลอดทั้งคืน พันโทต่อพงษ์ยังคงต่อสู้กับพิษไข้ จนหัวใจหยุดเต้นไปอีก 3 ครั้ง คณะแพทย์ก็ได้ใช้ความพยายามอย่างที่สุดที่จะช่วยชีวิตไว้ให้ได้ จนกระทั่งเวลาประมาณ 13.00น. ของวันที่ 7 มิถุนายน 2550 พันโทต่อพงษ์ กุลครรชิต จึงได้ถึงแก่กรรมด้วยอาการสงบ จากภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดและน้ำท่วมปอด พันโทต่อพงษ์ กุลครรชิต สมรสแล้วกับนางณฐวรรณ กุลครรชิต ไม่มีบุตรด้วยกัน สิริรวมอายุได้ 48 ปี 13 วัน ถือเป็นการสูญเสียบุคคลสำคัญในวงการคนพิการที่ทำให้ทุกคนต้องหยุดคิดว่า จากนี้ต่อไปใครจะทำอะไร แน่นอนไม่มีใครมาแทนที่ “พี่ต่อ” ได้ ถึงแม้พี่ต่อจะจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่ชื่อเสียงและคุณงามความดีของพี่ต่อจะยังคงอยู่ในใจของพวกเราคนพิการตลอดไป...

นนทสาร ฉบับที่ 1 ปี 2550 เดือนกรกฎาคม - กันยายน

กลับไปหน้าแรก

ติดต่อกับเรา

โทรศัพท์.66(2)7171902-3 โทรสาร.66(2)7171904