1.ไม่ควรเรียกคนหูหนวกและคนหูตึงว่า
"คนใบ้" เพราะคำว่า "ใบ้" อาจหมายถึงบ้าใบ้
โง่ ทึบ ไร้สมอง
2. ไม่ควรเอารัดเอาเปรียบและดูถูกคนหูหนวก
3.ไม่ควรมองข้ามความสามารถของคนหูหนวก
4.ไม่ควรบังคับให้คนหูหนวกพูดด้วยปาก (ก็รู้อยู่แล้วว่าคนหูหนวกพูดไม่ได้)
5.ไม่ควรทำปากเน้นคำพูดมากเกินไป (อาจจะทำให้คนหูหนวกเข้าใจผิด
คิดว่าท่านกำลังอารมณ์เสียก็ได้)
6.ไม่ควรล้อเลียนหรือขบขันเมื่อเห็นคนหูหนวกใช้ภาษามือ
7.ไม่ควรเสแสร้งทำเป็นเข้าใจหรือเดาความหมายที่ท่านไม่แน่ใจหรือไม่เข้าใจ
8.ไม่ควรพูดซ้ำคำเดิม ถ้าคนหูหนวกไม่ค่อยเข้าใจ ท่านควรเปลี่ยนไปใช้คำอื่นแทน
9.ไม่ควรเอาอะไรใส่ไว้ในปากหรือปิดปากขณะพูดกับคนหูหนวก
10.ไม่ควรพูดกับคนหูหนวกขณะที่ท่านหันหลังให้กับดวงไฟ บริเวณที่มีแสงสว่างจ้าทางหน้าต่างหรือกระจก
เพราะคนหูหนวกมีประสาทตาที่ไวต่อแสงมาก ถ้าถูกแสงจ้าจะแสบตาได้ง่าย
11.ไม่ควรพูดขอโทษกับคนหูหนวกในกรณีที่ท่านใช้ภาษามือไม่ชำนาญ
เพราะคนหูหนวกจะทราบเองว่าท่านเพิ่งเริ่มหัดใช้ภาษามือ
12.ไม่ควรกักขังและ/หรือห่วงใยคนหูหนวกมากจนเกินเหตุ ทั้งนี้เพื่อให้คนหูหนวกสามารถปรับตัวให้เข้ากับสังคมทั่วๆ
ไป ตลอดจนเพื่อสร้างความมั่นใจและการช่วยเหลือตนเอง
13.ไม่ควรใช้สัญญาณอันตรายหรือสัญญาณต่างๆ ที่เป็นเสียงกับคนหูหนวก
14.ไม่ควรใช้สัญญาณมือที่มีท่าทางบ่งบอกว่าเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งชนิดใด
เช่น การทำปาก "จุ๊" และ/หรือ ทำมือ "สุนัข"
เพื่อเรียกคนหูหนวก |
