ทอม วิลคินสัน ชอบฟังดนตรีแสดงสดด้วยระดับเสียงเกิน 100 เดซิเบลตามผับเป็นประจำ วันไหนไม่ได้ไปผับ หนุ่มนักพัฒนาไอทีจากเมืองท็อปแชม มณฑลเดวอนรายนี้ เปิดเครื่องเล่น MP3 ด้วยระดับเสียงแบบฟังเผื่อคนรอบข้างเป็นประจำ
เสียงเพลงนั้นดังขนาดทำให้หูอื้อ แต่พ่อหนุ่มบอกว่า "ผมฟังแบบนี้จนชินซะแล้ว"
ทอมมักรู้สึกหูอื้อจนกระทั่งเข้านอน แต่พอตื่นขึ้นมาตอนเช้า เสียงหวิ่งๆ นั้นก็หายไป
กระทั่งวันหนึ่ง เจ้าหนุ่มรู้สึกว่า เสียงหวิ่งๆ นั่นยังดังไม่หาย แล้วจากนั้นมันก็ดังหวิ่งๆ เรื่อยมา เขาไปหาหมอแผนกการได้ยินที่เมืองเอ็กเซ็ตเตอร์ หมอบอกว่าเซลล์หูของเขาได้เสียไปแล้วอย่างถาวร เพราะการได้รับฟังเสียงดังอย่างต่อเนื่อง
หมอบอกว่า สภาพแบบนี้รักษาไม่ได้ แต่แนะวิธีที่จะฝึกให้สมองพยายามไม่ใส่ใจกับเสียงนั่น
"ผมปรับตัวทำใจอยู่กับสภาพหูอื้อแบบนี้ได้ แต่ตอนเครียดหรือไม่สบาย อาการจะแย่ลงมาก" ทอมบอก และว่าเขาอาจหูหนวกในที่สุด
อาการหูอื้อเป็นสัญญาณเริ่มแรกของภาวะหูหนวกหรือหูตึง อาการจะแย่ลงเมื่อมีอายุมากขึ้นๆ "แต่ก่อนเรานึกว่ามีแต่คนแก่ที่จะเจอปัญหานี้ ถ้าผมรู้ว่าคนอายุน้อยอย่างผมก็เป็นได้ ผมก็คงระวังมากกว่านี้"
คนทุกคนจะหูตึงเมื่อแก่ตัว ผู้ใหญ่วัย 80 ราว 9 ใน 10 คนจะสูญเสียการได้ยิน แต่แนวโน้มที่น่าวิตกก็คือ พวกเขาฟังเพลงคนหนุ่มคนสาวที่มีอาการหูตึงมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ
ในขณะที่มีการควบคุมระดับเสียงดังตามโรงงานและที่ทำงาน เด็กหนุ่มสาวมักทำตัวเสี่ยงต่อการสูญเสียการได้ยิน
นอกจากไปฟังเพลงเสียงดังกระหึ่มตามผับหรืองานคอนเสิร์ตแล้ว วัยรุ่นจำนวนมากยังเปิดเพลงจากเครื่องเล่น MP3 กรอกเข้าหูตัวเองด้วยระดับวอลลุ่มสูงลิ่ว ปัญหาก็คือเด็กเหล่านี้ไม่ได้ตระหนักถึงความเสี่ยงที่ว่า
หน่วยงานการกุศล Deafness Research UK ได้เริ่มเดินสายรณรงค์เตือนพวกวัยรุ่นถึงภัยอันตรายนี้ หลังสำรวจพบว่า กว่าครึ่งไม่ได้ตระหนักว่าเวทีคอนเสิร์ต ผับ และเครื่องเล่นเพลง สามารถทำให้หูพิการได้
ผลสำรวจยังพบด้วยว่า คนกลุ่มหนุ่มสาวในวัย 16-34 ปี ราว 1 ใน 7 ชอบฟังเพลง MP3 เฉลี่ยสัปดาห์ละกว่า 28 ชั่วโมง
วิเวียน ไมเคิล ผู้บริหารของหน่วยงานวิจัยปัญหาการได้ยินของอังกฤษแห่งนี้ บอกว่า การปฏิวัติ MP3 ช่วยให้ใครต่อใครได้ฟังเพลงที่ชอบตลอดเวลาที่ต้องการ ผลที่น่าวิตกก็คือ คนเหล่านี้อาจหูหนวกอย่างถาวรและหูอื้อก่อนวัยอันควร
เวลานี้ผู้คนหลายล้านมีเครื่องเล่น MP3 ซึ่งสามารถเร่งเสียงได้ถึงระดับ 105 เดซิเบล การได้ยินเสียงดังเกิน 85 เดซิเบลอย่างต่อเนื่อง ก็สามารถทำให้สูญเสียการได้ยินอย่างถาวรได้แล้ว
เมื่อเสียงเข้าสู่ช่องหูก็จะทำให้แก้วหูสั่น แรงสั่นจะผ่านไปยังกระดูกเล็กๆ 3 ชิ้น และเข้าไปถึงหูชั้นในและและหูชั้นในรูปหอยโข่ง ซึ่งมีเซลล์ขนเล็กๆ ที่ตอบสนองต่อความถี่ระดับต่างๆ แล้วส่งไปยังประสาทเสียงเพื่อให้สมองตีความ
หากเซลล์ขนที่อ่อนไหวเหล่านี้ ถูกอัดด้วยเสียงดังลั่นเป็นประจำ มันจะทำงานหนักเกินตัวแล้วเสียหายอย่างถาวร เซลล์ขนจะไม่ฟื้นตัวและไม่อาจซ่อมแซมได้
นั่นหมายความว่า ความสามารถในการรับฟังเสียงในบางช่วงความถี่จะสูญเสียไปอย่างถาวร อาการที่บ่งบอกก็คือ เราจะไม่สามารถแยกแยะเสียงต่างๆ ออกจากเสียงแบ็กกราวด์ได้
เดวิด แม็กอัลไพน์ ผู้อำนวยการสถาบันหู มหาวิทยาลัยคอลเลจลอนดอน บอกว่า ระบบเสียงรุ่นใหม่ๆ กำลังทำให้เด็กหนุ่มสาวมีความเสี่ยงอย่างร้ายแรง
"ไม่ต้องสงสัยเลย นี่คือระเบิดเวลา เราจะหูตึงกันหมดในที่สุด แต่เด็กพวกนี้จะหูตึงตั้งแต่อายุยังน้อย"