รักในโลกเงียบ

คอลัมน์ สดจากเยาวชน

ปฤษณา กองวงค์

มือซ้ายทับมือขวาเอามาวางทาบไว้ที่หน้าอกซ้าย หมายถึง "ความรัก" ในแบบไทย

แต่ถ้ายื่นฝ่ามือมาด้านหน้า พับนิ้วกลางและนิ้วนางลงแตะฝ่ามือ ขณะที่นิ้วอื่นตั้งตรงคงไว้ เป็นสัญลักษณ์ "ไอ เลิฟ ยู" ของอเมริกา ภาษาท่าทางสื่อรักที่รู้จักกันทั่วโลก

สัญลักษณ์ ไอ เลิฟ ยู นี้มีความหมายแทนอักษรในภาษาอังกฤษ

เริ่มจากนิ้วก้อยแทนตัว "ไอ" นิ้วโป้งและนิ้วชี้ที่กางออกเป็นรูปตัว "แอล" ขณะที่นิ้วโป้งและนิ้วก้อยกางออกเป็นรูปตัว "ยู"

ส่วนที่กำลังฮิตในกลุ่มขาโจ๋ คือ ท่าซาราเง อีกภาษาท่าทางสื่อรักสไตล์เกาหลี-ญี่ปุ่น ด้วยการนำปลายนิ้วมือทั้งสองข้างมาแตะโค้งกันกลางศีรษะเป็นรูปหัวใจ

ในโลกแห่งความรักของคนทั่วไป นอกจากภาษาท่าทางเหล่านี้ ยังสามารถส่งผ่านทางคำพูด และสิ่งของแทนใจ เช่น การ์ด ดอกกุหลาบ ของขวัญรูปหัวใจ ตุ๊กตา ช็อกโกแลต และอีกมากมาย

ในขณะที่โลกของเพื่อนๆ กลุ่มหนึ่งที่แม้จะไม่สามารถสื่อด้วยคำพูด แต่ความรักในโลกเงียบก็มิได้เงียบงัน

ความรักของเพื่อนๆ เยาวชนจากศูนย์การศึกษาพิเศษที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต ยังมีแง่มุมดีๆ มาฝากกันในวันแห่งความรักนี้

"หากพูดถึงรัก คิดถึงในหลวง พระองค์ทรงมอบความรักให้คนไทยทุกคนมากมาย เห็นได้จากพระราชกรณียกิจและโครงการในพระราชดำริต่างๆ กว่า 1 พันโครงการที่เกิดขึ้นเพื่อช่วยเหลือคุณภาพชีวิตประชาชนในพื้นที่ต่างๆ" ความรักที่แสนพิเศษจากมุมมองของ นิด นายสุนันท์ ลี้สุวรรณ อายุ 23 ปี

นิดยังเล่าผ่านภาษามือส่งผ่านครูกรุง นายฉลองรัตน์ บุญวงศ์ ถึงวันวาเลนไทน์นี้ว่า วันแห่งความรักมักคิดถึงความรักที่อยู่รอบๆ ตัวเรา และความรักที่มีต่อกันและกัน คนหูหนวกก็มีความรักได้เช่นเดียวกับคนปกติ ไม่มีการแบ่งแยก จำได้ว่าปีที่ผ่านมานำสติ๊กเกอร์รูปหัวใจไปติดให้เพื่อนๆ และคนในครอบครัวเพื่อส่งผ่านความในใจ ซึ่งทุกคนเข้าใจความรู้สึกของเรา ทำให้เรารู้สึกมีความหมาย

เมื่อถามถึงคนรู้ใจ ใบหน้าสีเข้มของนิดแดงขึ้นพร้อมรอยยิ้มกว้าง นิดเล่าว่า ยังไม่ถึงขั้นแฟน แต่เป็นเพื่อนที่พิเศษมากๆ น้องเขาไม่ได้เป็นผู้หญิงหน้าตาดี แต่เรามีเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความประทับใจและรู้จักสนิทสนมกันมากขึ้น

ในโลกไอทีที่การสื่อสารทำได้หลากหลายช่องทาง ทั้งการส่งเมสเสจ การเล่นเอ็มเอสเอ็น หรือเว็บแคมที่เห็นหน้าตากัน ยังเป็นอีกช่องทางการสื่อสารของเพื่อนๆ กลุ่มนี้

"เราติดต่อกันผ่านโทรศัพท์ โดยพิมพ์ข้อความส่งถึงกันมากกว่า และมีหลายข้อความที่ทำให้มีกำลังใจ หายคิดถึง มีบางประโยคต้องแอบอมยิ้มออกมา" นิดเล่าเขินๆ และขอไม่เปิดเผยข้อความเหล่านั้นก่อนจะย้ำว่า ความรักของนิดและเพื่อนๆ กลุ่มนี้เหมือนกับทุกๆ คน เว้นแต่ภาษาที่ใช้สื่อสารเท่านั้นที่อาจมีข้อจำกัด

นิดยังฝากถึงรักในวัยรุ่นด้วยว่า ควรตั้งใจเรียนหนังสือก่อน คนเป็นแฟนกันต้องช่วยเหลือกันและชักชวนกันไปในทางที่ดี

ด้าน น้องยาว น.ส.รัตนา ลีนาย วัย 21 ปี ส่งผ่านภาษามือบอกเล่าว่า ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันวาเลนไทน์มากนัก เพราะไม่ว่าจะเป็นวันไหนๆ ก็อยากให้ทุกคนรักกันทุกวัน พวกเราจะส่งข้อความสั้นๆ หรือเขียนจดหมายหากัน ส่วนความรักในตอนนี้เป็นรักที่มีต่อเพื่อน ยังไม่มีแฟน แต่ก็มีเพื่อนมาปรึกษาบ้าง แฟนของเพื่อนส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนกลุ่มเดียวกัน เพราะจะคุยกันรู้เรื่องมากกว่า

"ถ้าวันหนึ่งมีคนรู้ใจขอให้เขาเป็นคนดี ทำงานดี ไม่เห็นแก่ตัว ผิวดำก็ไม่เป็นไร ขอให้เขาเป็นคนดี ส่วนเพื่อนๆ ที่มีคนพิเศษอยู่แล้วอยากให้ระวังและดูแลตัวเองให้มาก อยากให้คุยกันไปและดูกันไปนานๆ ไม่ต้องรีบตัดสินใจ เพราะเราเป็นผู้หญิง" ยาวฝากความห่วงใย

อีกสาวน้อยท่าทางเอียงอาย ไม่เปิดเผยนาม ยอมรับว่ามีคนรู้ใจเป็นหนุ่มรุ่นพี่ นิสัยดี ที่เลือกคบหาเพราะคุยสนุก จิตใจดี ส่วนมากจะพบกันช่วงวันเสาร์-อาทิตย์

ถามถึงมุมมองความรัก เธอบอกว่า "เมื่อพูดถึงความรัก นึกถึงความสุขที่แบ่งปัน หรือการให้ดอกไม้แทนความรัก ความรักของหนุ่มสาวต้องเดินไปพร้อมหน้าที่ แฟนก็คือคนที่คบกันเฉยๆ แตกต่างกับความรักของพ่อแม่ที่รักแบบไม่มีเงื่อนไข"

ในโลกแห่งความเงียบ

ความรักของเพื่อนๆ กลุ่มนี้มิได้เงียบงัน

แต่กลับเป็นรักที่โลดแล่นไปด้วยกำลังใจ และการ แบ่งปัน