2 el-Hizjra winnaars

Foto: Said el-Hadji.

Hier de briefwisseling tussen twee winnaars van een el-Hizjra onderscheiding. Op 17 april 2001 plaatste "Hans Lezenswaard" zijn correspondentie met Said el-Haji in het Nafferforum onder de titel: Said, wees toch voorzichtig in Gods naam! Vervolgens ontvingen we het volgende mailtje van Hassan Bahara:

Iemand heeft mij erop gewezen dat iemand onder mijn naam mij een vuile streek heeft geleverd, of althans heeft proberen te leveren. Wat ik bedoel te zeggen is dat op uw site een briefwisseling is gepubliceerd tussen said el haji en ene hans lezenswaard. Onder die briefwisseling wordt zogenaam de identiteit van die mysterieuze Hans Lezenswaard bekend gemaakt als zijnde Hassan Bahara. Ik weet niet wat de inzet was van deze vileine briefwisseling, maar duidelijk is dat met fatsoen geen rekening is gehouden. Het stoort mij dat ik als hoofdverdachte wordt aangemerkt van deze hoogst onsmakelijke en buitengewoon lafhartige poging tot karaktermoord, die zoals bij alle middelmatige briefschrijvers blijft steken in wat loos getier en geraas. Ik verzoek u daarom om de berichten waar mijn naam in voorkomt te verwijderen, want het zou wel eens kunnen gebeuren dat men deze briefwisseling daadwerkelijk als mijn werk zou kunnen beschouwen. Ik ken said niet en heb ook geen reden om hem zwart te maken. Om dit misverstand uit de wereld te helpen zou het zeer handig, om niet te zeggen noodzakelijk, zijn om die berichten te verwijderen. Bij voorbaat dank, Hassan Bahara.

Nu was het probleem dat we de naam Hassan Bahara in dit stuk niet konden vinden, dus...

Beste Saïd,

Een mail beginnen met een citaat nodigt waarschijnlijk veel meer tot verder lezen, dan het gebruik van een epiloog waar de mystiek als verhullende sluier dient voor kinderachtige artistieke pretentie. “A bad childhood is a writers goldmine”, luidt de frase, en het had heel goed als motto kunnen dienen voor jouw boek. Waarschijnlijk zal je nu besluiten om dit mailtje te deleten, indachtig dat dit weer een jaloerse scribent is, die jou zijn succes misgunt (Ik ben zelf ook een winnaar van een el-Hizjra onderscheidinkje, maar dit terzijde)
Doe dit niet Said, want ik ben er niet op uit om jou door het slijk te halen, slechts je schrijfsels.
Dit is een leerzame en onderhoudende mail, waarvan je er maar weinig zult ontvangen. Hou in het achterhoofd dat ik een pathologische leugenaar ben en dat ik misschien wel een persoonlijke aanval tegen jou zal afsteken. Dit heb ik zelf niet in de hand

Ik heb zowat alles wat je hebt gepubliceerd gelezen en ik kan alleen maar tot de conclusie dat de literatuur in zeer slechte handen is bij jou.
Jij bent het type schrijver dat denkt door zelfkastijding tot de hoogste toppen van de literatuur te komen.
Er zijn schrijvers die niet schromen om hun bloedeigen moeders te prostitueren in hun werk, maar gelukkig ben jij daar vrij van, alhoewel....
Vraag je jezelf dan nooit af of de literatuur wel dient als de ligbank die menig psychiater heeft, waarop jij je miserabel en pijnlijk leventje aan ons mededeelt?
Ik vind het heel erg zielig dat je vader losse handjes had en dat jij vaak de dupe werd van zijn onbeheerste furie.
Maar waarom moeten wij daar deelgenoot van worden?
Misschien heeft hij je niet hard genoeg onder handen genomen, anders had je nu wel beseft dat een man niet in het openbaar jankt.
Het is meelijwekkend en pathetisch om een gezonde jongeman te keer zien gaan tegen demonen die hij zelf voedt.
Probeer je sociale misstanden aan de kaak te stellen?
Heb ik het goed, probeer jij echt de islam te hervormen, zoek jij echt naar de oplossing van de cultuurkloof?
Of was islam slechts het exportproduct waarmee jij een veilige landing kon waarborgen in de wondere wereld van de literatuur?
Hoera, een rebel, de revolutionair die uit de doeken zal doen hoe verderfelijk de mens wordt in Allah’s naam. O’ wee als jij je probeert te verweren met het zwakke argument dat jij helemaal niet voor ogen had om heilige huisjes in te trappen, want dat is juist net waar jij zo breedsprakig aanspraak op maakt.

Laten we jouw boek ter hand nemen, De Dagen van Sajtan, een zogenaamde Bildungsroman, gelardeerd met frustratie en verbittering. Er zijn genoeg boeken geschreven die al bij de eerste lezing de prullenbak in kunnen. Boeken die mij tegenstaan omdat de taal, stijl of originaliteit zeer armoedig is, of omdat de schrijver te nadrukkelijk bezig is geweest een of andere ‘boodschap’ aan de lezer mee te geven.
Jij bezondigt je aan al deze misstappen. Je bent niet de eerste en je zal helaas ook niet de laatste wezen.
De taal in dit boekske is gammel en het is duidelijk te merken dat jij geen enkele moeite hebt gespaard om met de wonderbaarlijkste taalvondsten te komen. Niets mis mee, ware dat het te nadrukkelijk gedaan is. Overdrijven noemt men dat.
De meest manke metaforen vullen dit boek, en de ellendigheid straalt van ze af.
Ellendig, omdat ze zelf beseffen dat ze daar zijn opgeklad door een schrijver die ze ter meerdere glorie van zichzelf misbruikt.
Als misvormde kinderen staan ze op papier en de bochels die ze torsen roepen medelijden op.
Literatuur is literatuur en geen speeltuin waar een dolkomische Marokkaan de show probeert te stelen met losse flodders.
Als je zelf niet beseft dat je literaire kwaliteiten beneden alle peil zijn, dan ben je of dom of erg mediageil. Ik hou het op het laatste, getuige jouw vele verschijningen op verrekijk.
Alhoewel, de eerste optie is ook erg aannemelijk, maar daarvoor ken ik je niet goed genoeg, laat dat maar aan anderen over.

De slinkse Oscar van Gelderen en Adriaan Krabbendam vinden het allang best dat jij een boekje schrijft, wat voor boekje en hoe goed dat boekje is ze om het even, zolang jouw zwarte krullenbol maar op de achterflap prijkt.
Ik heb het voorrecht gehad deze heren persoonlijk te mogen ontmoeten en ik kan het ze niet kwalijk nemen dat zij hun slag slaan in deze multiculturele tijden.
Het is de koopmansgeest waar Nederland op stoelt en dit land heeft grootgemaakt.
Je had de eer aan jezelf moeten houden Said en je had moeten rijpen in de luwte als jij jezelf als een echte schrijver beschouwt (mogen we jou afficheren als talent?).
Elke literaire imbeciel heeft je kunnen vertellen dat jouw probeerseltjes het niet zullen redden in de grote mannen wereld.
Wanneer het koren van het kaf zal worden gescheiden, ben ik erg bang dat jij genadeloos de wondere wereld van de literatuur wordt uitgetrapt. Dit wordt eigenlijk allengs gedaan, maar naar mijn smaak niet hard genoeg.

Nu kunnen we elke jonge auteur zijn onbezonnenheid die overslaat in blinde ambitie altijd vergeven. Maar dat zal alleen gebeuren als het volgende werk van de jonge onbezonnen auteur in kwestie, zijn eerste werk doet verbleken.
Dit is een moeilijke taak Said, want we weten dat jij het plan hebt opgevat om aan je magnum opus te werken waarin je eens en voor altijd met de mohammedanen zult afrekenen.
Laten we hopen dat dit werk geen allegaartje zal zijn van stuntelig amateur-werk. Ja, Said, ik hoop met heel mijn hart dat jij een meesterwerk zult schrijven, want De Dagen van Sajtan zullen je altijd en overal achtervolgen.

Met vriendelijke groet,

Een scribent

"Hans Lezenswaard" en het antwoord van Said:

lieve, schattige, buitengewoon sympathieke hans lezenswaard,

je hebt mijn boek gelezen, dus weet je dat ik een grote voorliefde heb voor adjectieven. vandaar bovenstaande aanhef.

ik heb genoten van jou complimenten. inderdaad ontvang ik niet dikwijls zulke vleiende lezersreacties. de meeste reacties die ik krijg, zijn tot nog toe (eufemistisch gesproken) weinig positief. door jou email weet ik nu dat zij er altijd naast hebben gezeten, wat ik altijd al heb gedacht. jij geeft mij de literaire erkenning waarnaar ik altijd heb verlangd. hans, brother in arms, daar ben ik je zeer erkentelijk voor en dat meen ik uit de grond van mijn hart.

één ding moet echter van mijn hart: jouw hoogdravendheid. of je bent een jong pikkie dat pretendeert geboren te zijn in de republiek der letteren. (geef toe: een citaat als openingszin is een cliché.) of je bent een larmoyante, quasi-literaire kruisridder van midden veertig bij wie de schrijfsels verzanden in 1-pagina-proza. een voorbeeld: "Ik heb zowat alles wat je hebt gepubliceerd gelezen en ik kan alleen maar tot de conclusie komen dat de literatuur in zeer slechte handen is bij jou." hans, hou toch op! het is goed dat je je verschuilt achter een pseudoniem en dat je jezelf een 'pathologische leugenaar' (nog zo'n cliché) noemt, anders zou je denk ik niet het lef hebben opgebracht zoiets te schrijven.

ik heb een half uurtje pauze, dus nog even tijd om mezelf te amuseren. er is namelijk nog iets wat mij van het hart moet. bovendien doe ik jou daar een hoop plezier mee, bedenk ik mij nu. zo leer je eens wat. hans, je maakt de klassieke beginnersfout alles wat de schrijver (in dit geval ben ik dat) schrijft als autobiografisch te lezen. het feit dat ik achterin het boek heb vermeld dat het weliswaar autobiografisch is, maar geen autobiografie, zou jou, cerberus van de literatuur, erop hebben moeten attenderen bedacht te zijn op wat dan des schrijvers fictie of werkelijkheid is. dat weet jij niet, dat weet alleen ik. in mijn boek heb ik het monopolie over de waarheid, míjn waarheid, zoals elke schrijver. denk je nu werkelijk dat ik deze machtpositie zomaar uit handen zou geven? weet je dan niet dat alle schrijvers "pathologische leugenaars" zijn? dat is een waarheid als een koe, niets niews. hans, kerel, wees oprecht kritisch! dat jij toch in die val bent getrapt, zou ik als je grootste compliment moeten beschouwen. maar daar heb ik iets teveel eer voor.

ik moet nu echt ophouden, want ik heb nog maar 29 minuten om mijn boterham met kaas en waterkers (moet je ook eens proberen, is heerlijk) te eten en weer aan het werk te gaan.

nog even dit: wanneer kunnen we jouw debuut verwachten? ben benieuwd. een advies: blijf schrijven, hou je frustraties in toom, dan kom je er wel. wie weet wordt je dan net zo'n bestseller als ik. daar draait immers alles om, nietwaar? literatuur - who gives a fuck?! "it's the economy, stupid!" om in de woorden van de voormalig amerikaanse president clinton te spreken.

kameraadschappelijke groeten,
said

Bovenstaand bericht is afkomstig uit het Naffer-forum "Literatuur & Cultuur"... KLIK HIER OM OOK MEE TE PRATEN!

NafferUnited

Begonnen in het land der internet-blinden waar éénoog koning was, ontwikkelde de Naffersites zich tot de plek waar ongefiltert eerlijk, open en annoniem kan worden gesproken over zaken die elders worden doodgezwegen of onder tafel geveegd. Alle sites en ander nafferdiensten worden dan ook gratis geleverd en we hebben nog nooit een cent subsidie aangevraagd. Hebben dat ook niet nodig, want we hebben geen kantoor of statuten. Alles wat er op de Naffersites staat is geschreven en gemaakt door mensen die dit GRATIS en VRIJWILLIG doen. Zelfs onze roemruchte forums werden door bezoekers op- en ingericht (nadat anderen ze hadden weten plat te leggen). Er is op ons gescholden, we zijn bedreigd en werden digitaal verkracht. De Naffersites zijn te vaak platgelegd. Ondanks het gebrek aan sponsors en geld is er een samenwerkingsverband aan het groeien: de NafferSiteRing.

NafferRing

Echte NetNaffers zijn verbonden door deze SiteRing. Zij laten zien waar Naffers voor staan! Be a Naffer Now... en installeer de SiteRing ff op jouw eigen website. Zo´n SiteRing ziet er zo uit:

	The Naffer SiteRing This site owned by Original Naffer

SiteRing by Bravenet.com

Als aspirant lid van onze internet-gang klik je hierboven op de "Join" knop om je aan te melden bij de Naffer-club.