"เดินป่าเหรอ ....ชั้นขอผ่านละกัน" Kaoru พูดแล้วยิ้มแหย
"ชั้นด้วย" Toshiya ก็เอาบ้าง
"สามัคคีกันดีจริ๊งจริง มีอะไรเด็ดๆ ใช่มั้ยล่ะ" Kyo เขยิบกายลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทางที่สนใจ
"พวกนายคงสนุกมากสิท่า (หัวเราะ)" Die พูดไปขำไป

สักครู่ Kyo, Shinya, Die ก็ทยอยกันออกไปจากห้อง ปล่อยให้ Toshiya อยู่ตามลำพังกับ Kaoru บรรยากาศในห้องเริ่มกลับมาสู่ความเงียบอีกครั้ง
"พรุ่งนี้แล้วสินะ..." Kaoru ทำลายความเงียบนั้นลง เค้ามองไปที่แก้วน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะ
"อืมม...คงต้องกลับแล้ว" Toshiya พูดพลางเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
"นาย...จะไม่..." Kaoru นิ่งเงียบ เค้าเหลือบสายตาลงต่ำ Toshiya เบนสายตามาจับจ้องที่เค้า
"นายจะไม่...ใช้เวลาที่เหลืออยู่...กับ Karina รึไง" Kaoru มองสบตากับ Toshiya
"ทำไมล่ะ ...ตอนนี้เธอคงอยู่กับพี่ชาย" Toshiya ตอบด้วยท่าทางปกติ "นาย...เจ็บปวดบ้างมั้ย" Kaoru กุมมือเขาหากันแน่น "เอ๊ะ!! ...เรื่องอะไร!?" Toshiya ขมวดคิ้วพลางเอียงคอด้วยความสงสัย
"ก็..."

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูห้องขัดจังหวะการสนทนาของคนทั้งคู่ Toshiya ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู Kaoru สูดลมหายใจลึกๆ และก้มหน้าลง เค้าสัมผัสไปที่แก้วน้ำนั้น ความเย็นเฉียบไหลผ่านปลายนิ้วเข้าไปถึงขั้วหัวใจ เสียงใสใสที่คุ้นเคยไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของเสียงนั้นคือใคร Karina ดึงตัว Toshiya ออกไปจากห้อง เงาสะท้อนในกระจกทำให้ Kaoru ได้เห็นท่าทางที่ตื่นเต้นของ Toshiya ลมเย็นพัดผ่านผมสีม่วงของเค้าปลิวสยายไปมา มือกีตาร์หนุ่มหัวหน้าวงผู้สุขุมนั่งสูบบุหรี่อยู่อย่างเงียบๆ สายตาของเค้าเหม่อมองออกไปทางนอกหน้าต่างอย่างไร้จุดหมาย ความเงียบสงบภายในตัวห้อง ทำให้ได้ยินแม้กระทั่งจังหวะการเต้นของหัวใจ

Kaoru พ่นควันบุหรี่ออกอย่างช้าๆ ก่อนที่จะหลับตาลง เสียงจังหวะการก้าวเดินเข้ามาในห้องทำให้เค้าลืมตาขึ้น Kaoru เหลือบตามองไปที่ Toshiya และ Karina ที่กำลังหอบหิ้ว album รูปและแฟ้มเข้ามาในห้อง ทั้งคู่หยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน Kaoru ขยี้บุหรี่ลงบนฝ่ามือ ก่อนที่จะลุกเดินออกไปจากห้องโดยที่ Toshiya ไม่ทันสังเกตุ Karina มองตาม Kaoru ไป ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกไม่ดีนักที่ทำให้ Kaoru ซึมและเงียบไป แต่ตอนนี้เธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าอยากจะอยู่ข้างๆ Toshiya ขนาดไหน

Kaoru เดินไปยังชั้นล่างสุด ที่มีทั้งห้องนั่งเล่นกลางแจ้งและภายใน เค้าเลือกที่จะนั่งรับอากาศบริสุทธิ์ภายนอก สาวสวยคนนึงเลื่อนเก้าอี้ลงนั่งข้างๆ เค้า เธอส่งยิ้มให้ Kaoru
"ถ้าไม่รังเกียจขอนั่งด้วยคนนะคะ" หญิงสาวพูดพลางวางกระเป๋าใบน่ารักลงบนโต๊ะ
"มาคนเดียวเหรอคะ" เธอเป็นฝ่ายถามขึ้นก่อน
"เปล่า..." Kaoru จุดบุหรี่สูบ
"มากับแฟน?" หญิงสาวเอียงคอเข้ามามองใกล้ๆ Kaoru ขมวดคิ้วก่อนจะเบือนหน้าหนี 'แฟน...งั้นเหรอ!? ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงดี' เค้าคิดในใจ
"เปล่า!! ...มากับเพื่อน" Kaoru พ่นควันบุหรี่ออก
"เอ๊ะ! ...แล้วทำไมมานั่งคนเดียว" Kaoru หันมามองที่เธออย่างหงุดหงิด .... 'อะไรกันนักนะ...'
"แปลกรึไง!"
"อ้ะ!! ก็คงงั้น ปกติน่าจะมีสัก 2-3 คนนั่งเป็นเพื่อนไม่ใช่เหรอคะ ...นี่คงถูกทิ้วไว้คนเดียวสิท่า"
"ไม่เห็นเกี่ยวเลยนี่! ..." สีหน้าเค้าดูโมโห
"อา...ขอโทษคะ...อยากดื่มอะไรเย็นๆ หน่อยมั้ย" Kaoru หันมามองที่หญิงสาว ความจริงเธอก็สวยพอดู รูปร่างก็ได้สัดส่วน หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้เค้า ดูเหมือนว่า Kaoru จะหน้าแดงโดยไม่รู้ตัว
"ว่าไงคะ ...แหม ...มองกันยังงี้ ก็เขินแย่สิ" เธอทำท่าเขินอาย
"อืม...ถ้าเธอเลี้ยงก็..Ok."
"ฮะฮะฮะ คุณนี่นะ ...น่าสนใจดีชะมัด ...เอางั้นก็ได้ค่ะ แต่แลกกับการที่คุณต้องนั่งคุยกับชั้นอยู่ตรงนี้ซักพักนะ" หญิงสาวมีข้อแลกเปลี่ยน
"ก็เอาสิ!!" Kaoru ตอบอย่างไม่ได้คิดอะไรมาก หญิงสาวเดินไปสั่งเครื่องดื่ม เป็นจังหวะเดียวกับที่ Karuna ลงมาที่ห้องนั่งเล่นพอดี เธอก็เหลือบไปเห็นกระเป๋าน่ารักที่วางอยู่บนโต๊ะพอดี Karina หยุดชะงักและเดินถอยหลังเพื่อหลบอยู่ตรงมุมหนึ่งของร้าน
"แย่ล่ะสิ! นั่น...ผู้หญิงสวยคนนั้น! ...ใครกัน!? โอม...เพี้ยง Toshiya คงไม่อยู่แถวนี้ใช่มั้ย" เธอพูดพลางมองสำรวจรอบๆ ร้าน ดวงตาคู่กลมโตของเธอเบิกกว้างเมื่อสายตาของเธอไปหยุดอยู่ที่ชายหนุ่มหน้าสวย รูปร่างสูงเพรียวในชุดเสื้อยืดแขนกุดสีแดง กางเกงยีนส์รัดรูปสีดำ Toshiya กำลังยืนกอดอก มองจ้องไปที่โต๊ะของ Kaoru แววตาคู่สวยนั้นดูเย็นชาราวกับจะทำให้บรรยากาศรอบๆ กลายเป็นน้ำแข็ง
"โอ้ย!! ให้ตายสิ Kaoru แย่แน่เลย..." Karina ไม่อยากคิดอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป แต่แล้วเธอก็ต้องถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อ Toshiya หันหลังกลับและเดินออกไปจากห้อง เธอเหลือบมองไปที่โต๊ะของ Kaoru อีกครั้ง
"ปล่อยไว้อย่างนี้ คงไม่ดีแน่" เธอพูดในขณะที่เดินตรงไปที่โต๊ะของ Kaoru เธอเลื่อนเก้าอี้ลงนั่งข้างๆ เค้า หญิงสาวมีสีหน้าตกตะลึงและเริ่มแสดงอาการไม่พอใจ Karina ทำท่าสนิทสนมกับ Kaoru โดยพยายามชวนเค้าพูดคุยตลอดเวลา เธอไม่เปิดโอกาศให้หญิงสาวได้พูดคุยกับ Kaoru เลย ในขณะที่ Kaoru เองก็มีท่าทีงงๆ
'อะไรกัน!? ...Karina ปกติดีรึเปล่าเนี่ย...' หญิงสาวมองจ้องมาที่ Karina เธอกัดริมฝีปากแน่น
"เอ่อ...คือว่า" หญิงสาวเอื้อนเอ่ยขึ้น ทำให้ Kaoru เบี่ยงเบนความสนใจมาที่เธอ
"คุณ....คบกับเธอ...อยู่รึเปล่าคะ" Kaoru หัวเราะร่วน Karina หันมาค้อนขวับใส่เค้า
"อ้อ...ยังงั้นรึคะ" หญิงสาวยิ้มอย่างท่าทีมีชัย เธอเลิกคิ้วขึ้น Karina ไม่ชอบใจกับท่าทียิ้มยะโสของเจ้าหล่อนเอาซะเลย
"ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็" เธอหยิบบัตรยื่นให้ Kaoru
"กรุณารับนี่ไว้ด้วยนะคะ..." Kaoru รับมาด้วยท่าทีปกติ แล้วจู่ๆ เค้าก็รู้สึกว่ามีใครสักคนกระชับวงแขนกอดรัดคอเค้า สัมผัสผิวหน้านุ่มตรงแก้มทำให้หัวใจของ Kaoru เต้นแรง ริมฝีปากแดงได้รูปขยับยิ้มน้อยๆ ให้หญิงสาว อีกฝ่ายหน้าซีดเผือก เธอรีบลุกออกจากเก้าอี้ทันทีด้วยอาการร้อนรน
Kaoru รู้สึกงุนงงเป็นอย่างมาก เค้ามองไปที่ Karina ก็พบว่าเธอตกตะลึงอ้าปากค้าง แล้วใช้มือปิดปากไว้ แก้มของเธอแดงจัด '...นี่...มัน เกิดอะไรขึ้น!?' วงแขนนั้นค่อยๆ คลายออก Kaoru เงยหน้าขึ้นมองด้วยความสงสัยเต็มที่
"Totchi!!" Kaoru อ้าปากค้าง เมื่อพบว่าสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าเค้าคู่ Toshiya แต่ทำไม1?...Toshiya ถึงต้องแต่งหน้าทาปากด้วย ...แล้ว...อะไรกันเนี่ย!! Kaoru ตกอยู่ในอาการงุนงงสับสนจนทำอะไรไม่ถูก สายตาของบุคคลรอบๆ นั้นโดยเฉพาะชายหนุ่มจับจ้องมาที่ Toshiya 'เกิดอะไรขึ้น...กับ Toshiya!?' Kaoru ยังคงคิดไม่ตก Toshiya ขยับแว่นกันแดดที่อยู่บนศีรษะลงมาสวมใส่ก่อนที่จะหันหลังกลับและเดินออกไปจากตรงนั้น สายตาทุกคู่จับจ้องอยู่ที่เค้าอย่างไม่ลดละ Karina วิ่งตาม Toshiya ไป ในขณะที่ Kaoru ก็ยังตกตะลึงอยู่ตรงนั้น

"มีคนสวยขนาดนั้นอยู่ในโรงแรมนี้ด้วยเหรอ!?" เสียงเด็กหนุ่มวัยรุ่นโต๊ะข้างๆ คุยกัน Kaoru กันไปมองด้วยสีหน้าไม่พอใจ คนผมยาวที่จัดได้ว่าหน้าตาดีใช้ได้มองจ้องไปที่ Toshiya ตาไม่กระพริบ เค้าหันไปพูดกระซิบบางอย่างกับเพื่อนข้างๆ คนผมทองที่ท่าทางจะต้องกลายเป็นมนุษย์รูในอนาคตพยักหน้ารับ Kaoru รู้สึกหงุดหงิด เลือดของเค้าเดือดพล่านไปทั่วร่างกาย เค้าลุกขึ้นจากเก้าอี้ และเดินไปตรงจุดที่ Toshiya และ Karina ยืนคุยกันอยู่ เค้าดึงแขน Toshiya ให้ออกไปจากที่ตรงนั้นโดยเร็วจนเหมือนกระชาก

บรรยากาศในห้องของ Toshiya ราวกับจะลุกเป็นไฟ Kaoru มีท่าทีหงิดหงิดและโมโหมาก ในขณะที่ Toshiya เองก็นั่งเงียบไม่ยอมแม้แต่จะปริปากพูดอะไรสักคำ หน้าตาของเค้าบูดบึ้ง ทั้งคู่ไม่มองหน้ากันเลย สาเหตุที่แท้จริงใครเป็นคนเริ่มก็ไม่รู้แน่ชัด เพราะดูเหมือนเรื่องต่างๆ มันจะสับสนวกวนไปหมด
๊ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูขัดจังหวะความเงียบภายในห้อง Toshiya ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู ดอกไม้ช่อโตที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าทำให้เค้าตะลึงจนลืมความรู้สึกโกรธเมื่อสักครู่ไปซะสนิท ชายหนุ่มผมยาวสิ่งยิ้มหวานให้เค้าพลางยื่นดอกไม้ให้ Toshiya รับมาด้วยความงุนงง จนกระทั่งไม่รู้ว่า ชายหนุ่มได้ก้มลงจุมพิตที่มือเค้าก่อนจากไป
"อะ...อะ....อะไรกัน!" Toshiya ทำตาโต ในขณะที่ก้มลงมองดอกไม้ช่อโตในมือ
"คงถูกใจนายมากล่ะสิ ดอกไม้นั่นนะ!!" น้ำเสียงของ Kaoru ฟังดูกระแทกแดกดัน Toshiya หันขวับมาจ้องเขม็งที่เค้า
"อะไรกัน!! นี่นายโมโหอะไรกันนักหนา!" มือเค้ากำช่อดอกไม้แน่น
"หือ...อะไร? นี่นายยังไม่รู้อีกรึไง!! ...ฮึ ...ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปส่องกระจกซะเลยซี่ ดูสิว่า ...สภาพนายตอนนี้มันน่าสมเพชขนาดไหน!!" สีหน้าของ Kaoru ดูจริงจังจนน่ากลัว Toshiya ใช้แขนเสื้อเช็ดเครื่องสำอางค์ออกจากใบหน้า เค้าขบกรามเข้าหากันแน่นจนริมฝีปากสั่น ความรู้สึกโกรธจัดแน่นจนแทบระเบิดออกมา
"นายตะหากล่ะ!! ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักนิด!!" Toshiya ตะโกนออกมาอย่างหมดความอดทน ใบหน้าของเค้าแดงจัดด้วยความโกรธ
"อ้อ...ใช่ซี่!! ..ชั้นมันไม่ฉาดเหมือนนาย" Kaoru พูดอย่างไม่สะทกสะท้าน
"นายมันบ้า!! ...บ้าที่สุด" ตาของ Toshiya เริ่มแดงขึ้น
"บ้างั้นรึ!? นั่นมันเป็นคำพูดที่ชั้นจะต้องพูดกับนายไม่ใช่เรอะไง" Toshiya กัดริมฝีปากแน่น น้ำใสใสเริ่มเอ่อล้นดวงตาของเค้า เค้าจ้องเขม็งมาที่ Kaoru ด้วยความโกรธจนถึงที่สุด
"เลวที่สุด!!!" เสียงของ Toshiya สั่นเครือ น้ำตาไหลผ่านแก้มของเค้าลงมาช้าๆ เค้าขว้างดอกไม้ใส่หน้า Kaoru เต็มแรงก่อนจะออกวิ่งออกไปจากห้อง Kaoru ก้มหน้าลงดอกไม้ตกกระจัดกระจายอยู่ที่บนพื้น หนามกุหลาบข่วนใบหน้าเค้าเป็นรอยเล็กน้อย มีเลือดไหลออกมาซิบๆ เค้ายืนขึ้นอยู่กับที่ ก่อนจะเดินถอยหลังและทรุดลงนั่งบนโซฟาราวกับคนไม่มีแรง
'...นี่...นี่...เราทำอะไรลงไป...' เค้าคิดพลางมองไปที่กอดดอกไม้ที่เกลื่อนกลาดอยู่ทั่วพื้นห้องด้วยดวงตาเจ็บปวด
'Toshiya ...ร้องไห้' Kaoru กุมมือไปที่หน้าอกราวกับกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ความรู้สึกเจ็บแปล้บที่อยู่ข้างในแทบทำให้เค้าคลั่ง
"บ้าเอ้ย!!" Kaoru ปัดแก้มน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะตกแตกกระจาย
"กะ...เกิดอะไรขึ้น!?" Karina ยืนตกตะลึงอยู่หน้าประตู หน้าของเธอซีดลงเมื่อมองไปที่พื้นห้อง เธอรีบเดินตรงมาที่ Kaoru ทันที
"Kaoru!! ...เป็นอะไรไปคะ.." สีหน้าของเธอดูกังวล ไม่มีคำตอบใดๆ หลุดออกมาจากปากของ Kaoru เค้าเหม่อมองลงไปที่พื้นด้วยแววตาเลื่อนลอย Karina รู้สึกใจไม่ดี เธอเดินไปเก็บดอกไม้ที่เกลื่อนกลาด รวมถึงเศษแก้วด้วย