I need you
Past
8
สายลมของฤดูหนาวพัดมาแล้ว
เบื้องล่างของเรือเหาะเต็มไปด้วยหิมะปกคลุม การเดินทางที่ใช้เวลาเป็นแรมเดือนกำลังจะจบลง
ที่หมายของพวกเขาอยู่เบื้องหน้าห่างออกไปไม่นานนัก แต่การจะมองหาจุดที่จะลงจอดยากนัก
เพราะหิมะที่ปกคลุมไปทั่ว แม้แต่แม่น้ำที่กลายเป็นน้ำแข็งก็เป็นสีขาวโพลนไปหมด Teru ใช้กล่องส่องทางไกลส่องดูพื้นที่ด้านล่าง
เขาเลือกที่จะลงจอมในพื้นที่ดูสูงกว่าจุดอื่น และมีสีน้ำตาลของพื้นที่เหมือนรอยลองสัตว์ขนาดใหญ่เดินย้ำ
ที่นี่แหละ Kamijo เอ่ยเมื่อเดินลงจากเรือเหาะลงมาเหยียบพื้นหิมะ
มีแต่หิมะเต็มไปหมด แล้วแบบนี้จะเจอทะเลเลือดได้ยังไงล่ะเนี่ย
Teru เอ่ยขึ้นเขามองไปรอบๆ สีขาวของหิมะทำให้ทิวทัศน์โดยรอบดูสว่าง แม้แต่ท้องฟ้าในยามนี้ก็กลายเป็นสีฟ้าอ่อนจนเกือบจะขาว
ต้องเดินไปอีก แต่นี่ก็ใกล้เย็นแล้ว หากไม่ตั้งแค้มป์ก่อนตะวันตกดินล่ะก็มีหวังได้หนาวตายกันก่อนแน่
Kamijo พูดขึ้นก่อนจะเดินหาที่ตั้งแค้มป์
เราจะออกเดินทางกันพรุ่งนี้เช้าเหรอครับ? Hisashi ถามขึ้น
Kamijo พยักหน้าเล็กน้อยแล้วหยิบเต็นท์ออกมาก้างเป็นคนแรก คนอื่นๆ เองก็ทำตามเขา
Jiro มองดูอยู่เงียบๆ ก่อนจะเข้าไปช่วย Hisashi กางเต็นท์ ส่วนเจ้าหนู Raphael เองก็เดินตาม
Kamijo ไม่ห่าง ไม่นานก่อนพระอาทิตย์ตกดินพวกเขาทั้งหมดก็กางเต็นท์เสร็จเรียบร้อย
เรื่องอาหารการกินลูกน้องของ Kamijo เป็นคนจัดการทั้งหมด
หลังจากที่ทุกคนเข้านอนกันหมด Kamijo กับ
Teru ก็ไปคุยเรื่องวันพรุ่งนี้กันหน้ากองไฟที่ยังคุกรุ่น
ไปทางเหนือจนถึงถ้ำมรณะ จากตรงนั้นจะมีทางเล็กๆ เชื่อมต่อกลางถ้ำกับทะเลเลือด
ต้องเดินเข้าไปในถ้ำด้วยรึ? Teru เอ่ยถาม
ใช่ แต่ในถ้ำมันจะชื้นและมีฝูงค้างคาวตลอดทางที่ผ่าน ข้าคิดว่าไม่น่าอันตรายเท่าที่ไรนัก
อืม.... พรุ่งนี้ข้าจะนำน้ำตามังกร เกร็ดนางเงือกและผงวิเศษของนางฟ้าให้แก่ท่าน
แต่ก็ต่อเมื่อข้าได้เห็นทะเลเลือดด้วยสองตาของข้าก่อนนะ
แน่นอน ท่านจะได้เห็นมัน แต่ข้าเกรงว่าไข่มุกมรกตสีฟ้าที่ท่านตามหาจะหาได้ยากน่ะสิ
ท่าน? หมายความเช่นไร? Teru จ้องหน้า
Kamijo ตาไม่กระพริบ
พวกหอยมุกยักษ์มันร้ายเหลือเกินน่ะสิ เมื่อ 3 เดือนก่อนที่ข้าได้ไข่มุกมรกตสีฟ้ามาได้นั้นก็นับว่าโชคเข้าข้างข้า
ตามที่ข้าได้ยินมา พวกนี้มันไม่มีพิษร้ายอะไรนี่?
ไม่ใช่พิษแต่เป็นเปลือกหอยของพวกมันต่างหากล่ะ แข็งและหนา แถมพวกนี้จะอยู่ในเขตน้ำลึกยากจะหาได้ง่าย
ถึงจะหาได้ แต่การที่จะเปิดปากหอยก็ยากยิ่ง ข้าเสียเครื่องมือดีๆ ที่หามาอย่างยากลำบากไปจนเกือบหมด
มีดใช้ไม่ได้เลยเหรอ? Kamijo ส่ายหัวแทนคำตอบ
ไว้พรุ่งนี้ให้เจอพวกมันก่อนแล้วค่อยว่าเรื่องนี้กันต่อละกัน ข้าง่วงแล้ว ขอตัวก่อนนะ
อืม แล้วพรุ่งนี้เจอกัน ว่าแล้วพวกเขาทั้งสองก็แยกย้ายไปนอน
ในคืนนั้น Teru นอนไม่หลับเขาไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะมีอะไรรึเปล่า
แล้วหากเขาพบหอยมุกยักษ์จริงๆ จะทำยังไงให้ได้ไข่มุกมรกตสีฟ้ามาครอบครองได้กันล่ะ ความรู้สึกกังวลของเขามันส่งผ่านไปถึง
Hisashi เขารู้ว่า Teru รู้สึกยังไง ถึงเขาจะไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมดก็ตาม
Hisashi นอนฟังเสียงถอนหายใจของ Teru เป็นระยะๆ
ก่อนจะข่มตาหลับเพื่อให้คลายความกังวลนั้น
ทางด้าน Jiro เขาตื่นขึ้นมาในกลางดึก
เพราะเสียงฝนที่ตกกระหน่ำ แต่ดูเหมือนคนอื่นๆ จะหลับเป็นตายไม่สนใจเรื่องฝนเลย คงจะเป็นเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง
เขาลุกขึ้นนั่งนิ่ง อยู่ในเต็นท์อบอุ่นและไม่ชื้น ถึงจะมีน้ำฝนไหลเข้ามาบ้างก็ตาม แม้ฝนที่ตกกระหน่ำก็ยังมิอาจปกปิดดาวเหนือได้
Jiro เปิดเต็นท์ออกให้เห็นท้องฟ้าและบรรยากาศด้านหน้าตัวเต็นท์ ข้างนอกนี้มืดสนิท
แสงจันทร์ถูกบดบังจนมิด
Takuro
เสียงรำพึงเบาๆ น้ำตาใสดั่งสายฝน ความเศร้าชั่วขณะ เสียงสะอื้นระคนเสียงสายฝนสาดไปทั่วอาณาบริเวณ
ความโกรธและเย้อหยิ่งของเขาในตอนนี้มันหายไปหมด แปรเปลี่ยนเป็นความคะนึงหา วันเวลาเก่าๆ
มันไหลเวียนมากัดกินจิตใจ ยิ่งห่างก็ยิ่งผูกพัน
--------------------------------------------
ท่าน Takuro ขอรับ นี่ก็ดึกมากแล้ว ข้าว่าท่านควรเข้านอนได้แล้ว
คนรับใช้ข้างกายเอ่ยบอกแก่นาย
แปลกนะ Kozi ใจข้ามันเต้นไม่เป็นระส่ำเหมือนจะเกิดเรื่องร้ายขึ้น
Takuro เอ่ยเขาแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่ไร้เมฆหมอกใด
คืนนี้ดาวเหนือเปล่งประกายประหลาดนัก Kozi พูดขึ้น
ข้าไม่กวนนายท่านจะดีกว่า แต่อย่าลืมเข้านอนนะขอรับ ว่าแล้วก็เดินออกไป ปล่อยให้ Takuro ได้อยู่คนเดียว
เจ้ากำลังทำอะไรอยู่ Jiro ทำไมข้าถึงรู้สึกเป็นลางอย่างนี้
อยากจะหาเจ้าให้เจอไวๆ เสียจริง
ขณะนั้นเองเสียงฝีเท้าม้าดังมาทางกระโจมของ Takuro เขารีบออกมาดูด้วยความแปลกใจ
บุคคลในชุดคลุมสีดำหยิดฝีเท้าม้าทันทีก่อนจะลงจากหลังมาเดินตรงไปหาเขา
ท่าน Takuro พวกเราเจอท่าน Jiro แล้วขอรับ เขาคนนั้นเอ่ย Takuro เบิกตากว้าง
จริงรึ!? อยู่ที่ไหน!? เขาถามขึ้นทันที
ชายเบื้องหน้าพยักหน้าก่อนจะตอบคำถามนั้น
กำลังเดินทางไปยังทะเลเลือดขอรับ!
อะไรนะ!!?? ทะเลเลือด!
ขอรับ ที่นั่นห่างจากนี้ไปทางเหนือ ข้าคิดว่าหากเราเร่งเดินทางในเช้ามืดพรุ่งนี้น่าจะทันนะขอรับ
ไม่ต้องรอให้ถึงพรุ่งนี้หรอก เจ้าไปรวมพลออกเดินทางกันทันที ว่าแล้วชายคนนั้นก็รีบไปทำหน้าที่ทันที Takuro แหงนหน้ามองท้องฟ้าอีกครา
ดาวเหนือ.......หึหึ ข้ากำลังจะไปหาเจ้าแล้ว
Jiro