|
Legendy gołonoskie
Fiołki Królowej Jadwigi Towarzyszący królowej dwór, odradzał swej pani podróży na bosaka, lecz nie na wiele się to przydało. Rozpoczęła się podróż na szczyt wzgórza. Wszyscy z trwogą spoglądali na bose nóżki monarchini i czekali rychło poleje się krew z pokaleczonych ostrymi odłamkami skały nóg. Lecz o dziwo! Patrzą i oczom nie wierzą. Gdziekolwiek spocznie stopa bosych nóg królowej, tam wszędzie wyrasta trawa i kępy przecudnych, wonnych fiołków. Zdumiony dwór skwapliwie zdejmuje obuwie i w wielkiej pokorze kroczy boso za swą panią. Tak doszli do kościoła, gdzie dzisiaj widnieje maleńka kapliczka na cmentarzu. Od tego czasu nie uświadczysz fiołków w okolicy - tylko na górze gołonoskiej.
|
Już
za czasów królowej Jadwigi miała stać na wzgórzu Gołonoga kapliczka,
w której był obraz cudami słynący. Dowiedziała się o nim Jadwiga,
żona Jagiełły i pewnego razu wybrała się na pielgrzymkę do kapliczki
gołonoskiej. Skalna góra była wówczas znacznie wyższa, a stoki jej
zawalone odłamkami kamieni. Dostęp na szczyt był bardzo utrudniony,
lecz królowa nie zważała na to, tylko przybywszy na miejsce, zdjęła
obuwie, postanawiając wyjść na szczyt boso.
