|
Moja pierwsza żona: Daniela
z Bagińskich Drożdżowa Urodziła się w dniu 5 grudnia 1925 r., ale w księgach metrykalnych wpisano ją pod datą 5 stycznia 1926 r. i tak już pozostało. Ojciec, Franciszek, był górnikiem, w miejscowej kopalni węgla „Flora” i wywodził się ze wsi Tucznawa (dziś w granicach Dąbrowy Górniczej). Matka, Stefania, pochodziła z wielodzietnej (jedenaścioro rodzeństwa) rodziny Szczęśników z ulicy Kościelnej.
W 1927 r., Daniela, jako półtoraroczne dziecko, wyjechała wraz z matką do Francji, dokąd rok wcześniej wyemigrował ojciec i pracował jako górnik w zagłębiu węglowym Pas de Cale. Naukę rozpoczęła w szkole francuskiej i była bardzo dobrą uczennicą. W maju 1935 r. matka została deportowana do Polski i również Daniela wróciła do kraju. Zamieszkały przy ul. Starowiejskiej. W 1939 r ukończyła z bardzo dobrym wynikiem 7 klas szkoły powszechnej nr. 2 w Gołonogu i zdała egzamin wstępny do Gimnazjum Handlowego w Dąbrowie Górniczej. Wszystkie plany pokrzyżował wybuch wojny. Aby uniknąć wywozu na roboty przymusowe do Niemiec matka znalazła jej zatrudnienie w zakładzie fotograficznym miejscowego fotografa, M. Torbusa. Po pewnym czasie przeniosła się do Zakładu Fotograficznego Jana Zudina w Sosnowcu. Zatrudnionych tam było kilka osób, później znanych fotografów sosnowieckich jak: Marian Mielczarek, Jan Zalega, Tomaszewski i inni. Daniela otrzymała doskonałe przysposobienie do zawodu.
Nauczyła się wszystkich tajników fotografii, jakie były stosowane w tamtych czasach: wykonywanie zdjęć w studio, prace laboratoryjne w ciemni, retusz negatywów, retusz portretów itp. Po zakończeniu wojny uczęszczała do Gimnazjum Fotograficznego przy Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. We wrześniu 1945 r. przerwała naukę i otworzyła Zakład Fotograficzny w Gołonogu, najpierw przy ul. Starowiejskiej a po kilkunastu latach, przy ul. Florowskiej. Egzamin czeladniczy złożyła 7 lutego 1946 r., a 8 września 1946 r. zawarła związek małżeński. W zakładzie było dużo pracy, ale przy sprawnej organizacji prosperował bez zakłóceń. Daniela była rzemieślnikiem samodzielnym, nie zatrudniającym sił najemnych i tylko w niewielkim stopniu korzystała z pomocy kooperantów. Uprzejmość w załatwianiu klientów i pogodne usposobienie zjednały Danieli wiele sympatii u ludzi. Urodziła dwóch synów: Jacka i Wojciecha (bliźnięta, z których jeden zmarł w wieku 2.5 lat), oraz córkę Małgorzatę. W 1986 r przeszła na emeryturę, ale pracowała jeszcze w zakładzie w zmniejszonym wymiarze godzin.
Przez 43 lata pracy zawodowej Daniela zaopatrywała w zdjęcia trzy pokolenia mieszkańców Gołonoga. Stale cechowały ją ogromny upór i odwaga w załatwianiu różnych trudnych spraw zawodowych i rodzinnych. Wyjeżdżała kilka razy za granicę: do Francji, w celu odwiedzenia rodziny oraz do USA po zaopatrzenie w materiały fotograficzne i do córki, która po wyjściu za mąż, za Jacka Cygana z Wrocławia, wraz z dwojgiem dzieci, osiedliła się w Baton Rouge w Luizjanie. Daniela zmarła nagle na rozległy zawał serca w niedzielę 6 marca 1988 r.
|
|||||||||||||||
