Marzanna Bogumiła Kielar urodziła się w 1963 roku w Gołdapi. W Warszawie studiowała filozofię i mieszka tam obecnie, pracując jako nauczyciel akademicki. W 1991 roku CZAS KULTURY opublikował jej pierwsze wiersze. Od tego czasu jej wiersze pojawiają się nie tylko w wielu czasopismach, ale także w wielu językach: czeskim, słoweńskim, macedońskim, litewskim, hebrajskim, szwedzkim, niemieckim,francuskim i angielskim. W 1992 roku wyszedł jej pierwszy tom wierszy: SACRA CONVESATIONE. W 1999 roku OBSERWATOR wydał jej kolejny tomik, zatytułowany MATRIA PRIMA.

Poniżej prezentujemy dwa wiersze z tomiku MATERIA PRIMA






IMIONA BOGA (WIERSZ WIELKANOCNY)

najstarszyz wszystkich dni(gałąźbez liści
wrzucona w szyb nocy, obrastająca
słonym szronem)

W tej samej płachcie ze śladami krwi
tórą okryto go, gdy się urodził






***
1.
Cisza przedświtu rozcięta do kości, czekanie,
aż wróci chociaż wiatr i chmury zbiorą sadzę, szczelinami
nawieje światła;

aż błyśnie, choćby łyżeczka oparta o spodek, rozrzucone
papiery, pościel. I zajmie się suchym ogniem
wygasłe drewno odsłoniętych rzeczy

2.
podarte na pasy światło podtrzymuje drzewa, dymią
trzewia wody; świta. Słońce jest ledwie szparą
w żeliwnej kadzi z ogniem





powrót