Het is een typisch geval van pech. Normaal zouden de drie vissers zich niet in de buurt hebben gewaagd, van de (fictieve) republiek Tholen. Een zware storm heeft hun bootje echter op de kust geworpen, waarna ze in handen zijn gevallen van een verzetsbeweging, die hen vervolgens dreigt te doden. De onderhandelingen zitten muurvast en de terroristen geven geen duimbreed toe. Na enkele uitzichtloze weken is de politiek ervan overtuigd dat alleen militair ingrijpen de gijzelaars kan redden. Volgens het scenario van de in Zuidwest-Engeland gehouden 'special forces'-oefening 'Expert Warrior', kan maar een club dit karwei aan: de Amfibische Verkenningscompagnie van het Korps Mariniers.   

De opdracht is de twee jaar geleden in alle stilte opgerichte eenheid, bestaande uit het Amfibische Verkenningspeloton, het Mountain leader peloton, het Bijzondere Bijstandspeloton en het Geniepeloton, op het lijf geschreven. (Tijdens Expert Warrior ontbreken de genisten overigens, want die draaien elders een eigen oefening.) De streng geselecteerde mariniers hebben weliswaar als hoofdtaak het vergaren van inlichtingen voor de hogere echelons, maar bij meer specialistische karweien zijn ze eveneens inzetbaar. Dat zien zonder gezien te worden een van haar specialiteiten vormt, blijkt tijdens 'Expert Warrior'. Zonder dat de lokale bevolking het merkt, bevinden de specialisten zich al enkele dagen op vijandelijk terrein. Verschanst tussen kreupelhout wacht de ploeg van het Amfibisch Verkenningspeloton op het vallen van de avond. Een hoop koeienstront ligt voor de ingang van de tent, waarin drie man zich schuilhouden. De vierde ligt in dekking achter de begroeiing, wapen in de aanslag. Voor alle zekerheid is de monotoon beschilderde kunststof camouflage op sommige plekken deskundig met takken bijgewerkt. De taak van het team bestaat uit het bewaken van de landingszone, die zich vijftien kilometer verderop bevindt. Deze achteraf gelegen open plek geeft de in te vliegen leden van het BBE-peloton de mogelijkheid om ongezien het huis te naderen waar de drie vissers gevangen zitten. Die samenwerking vormt een heel belangrijk facet van 'Expert Warrior', want nog niet eerder deden afgevaardigden van de drie pelotons mee aan een special-operations-oefening in het buitenland. Ze treffen het, de county Devonshire leent zich bij uitstek voor een dergelijk optreden. Al was het maar omdat de amfibische verkenningsploeg 's nachts ongezien het land kan naderen. Op zo'n 150 meter uit de kust worden de kikkers overboord gezet en zwemmen ze vervolgens naar land. Dat lijkt een simpele opgave, maar om op de juiste plek uit te komen, moeten ze vooraf een nauwkeurige planning maken, waarbij het tij een belangrijke rol speelt.  

Kinderspel   
Het Amfibisch Verkenningspeloton is een specialistisch volkje. Wie daartoe wil behoren, moet alle facetten van het duiken, zoals objectverkenning, onderwaterdemolitie, aanvallen op schepen en het ruimen van versperringen, beheersen. Een proces dat ettelijke jaren in beslag neemt. Ook de leden van het Mountainleader peloton (ML), specialisten in het opereren in heuvelachtig terrein en onder arctische omstandigheden, kunnen bogen op een grondige training. Zij spelen min of meer een thuiswedstrijd, omdat veel mariniers de Engelse ML-opleiding hebben gevolgd. Die bestaat uit korte, steile klimpartijen in Cornwall en Wales en langere routes in Schotland, waarna de eindoefening tot grote hoogte stijgt in Zwitserland. Daarmee vergeleken vormt de, op sommige plaatsen, wel tweehonderd meter hoge, rotskust van Devonshire kinderspel, hoewel iedere klim natuurlijk uitdagingen biedt. In dit geval is dat de combinatie van landen vanuit zee en vervolgens klimmen. Bij dat laatste maken de zeesoldaten gebruik van zogenoemde 'quad cams', halve metalen veren die gemakkelijk in scheuren en spleten zijn aan te brengen en waaraan vervolgens een touw wordt bevestigd.  

Sniperteams   
Tijdens 'Expert Warrior' zet het ML-peloton drie ploegen in. Die observeren het huis waarin de terroristen en gijzelaars zich ophouden gedurende een etmaal, om het inkomende BBE-team de beste naderingsroute te kunnen aanwijzen. Zo nodig ondersteunen ze de bevrijdingsoperatie met precisievuur, te leveren door twee sniperteams. Bij wijze van proef beschikken deze over de Barrett .50. Dit wapen heeft een effectieve schootsafstand van niet minder dan 1800 meter en een maximaal bereik van bijna zeven kilometer. Qua kaliber is dit geweer ruim bemeten en daarom uitstekend geschikt om wiel- en licht gepantserde rupsvoertuigen of geschut te bevuren. Maar uiteraard behoort het uitschakelen van personeel eveneens tot de mogelijkheden. Voorlopig hoeven de scherpschutters niet in actie te komen, want rondom het huisje is het rustig. Af en toe steekt een pseudo-gijzelnemer zijn hoofd naar buiten en dat is voer voor de observanten, aldus pelotonscommandant, sergeant-majoor Robert de Leeuw. 'Die geven geregeld de actuele situatie door en dus weten de BBE'ers straks precies wat ze kunnen verwachten en waar ze rekening mee moeten houden. Dat is met name belangrijk wanneer er plotseling onschuldige burgers in het observatiegebied opduiken.' Staat De Leeuw zelf pontificaal overeind tussen de vrijwel ondoordringbare doornstruiken, waartussen een observatiepost is ingericht met uitzicht op de achterzijde van het pand, zijn mannen laten zich niet zien en al evenmin horen. Je weet immers maar nooit hoe ver de wind geluiden meedraagt. Onder een zeil beschermen de mariniers zich tegen de hevige slagregens, die van tijd tot tijd uit de hemel vallen. De man achter de verrekijker negeert het hemelwater echter stoïcijns en blijft roerloos liggen; een collega legt zorgzaam een overjas over hem heen.  

Bingo   
Volgens de vertrekkend commandant van de compagnie, majoor Peter Grootendorst, levert het samenbrengen van de voorheen gescheiden specialisaties binnen een zelfde eenheid belangrijke voordelen op. Zo blijft niet alleen ervaring beter behouden, maar ontstaat er ook veel sneller een bundeling van kennis. Bovendien kunnen de diverse bij een operatie betrokken specialisten nauw met elkaar overleggen hoe ze de zaak gaan aanpakken. In dit geval zal de BBE de daadwerkelijke bevrijdingsactie uitvoeren, wat gezien de reputatie van die club voor de hand ligt. Of zulke opdrachten nu onder de vleugels van het ministerie van Justitie of een militaire autoriteit worden uitgevoerd, maakt volgens de pelotonscommandant overigens niet uit, want de gebruikte tactieken blijven veelal hetzelfde. Wel kan de hoogste baas restricties opleggen, bijvoorbeeld met betrekking tot het geweldsniveau. Bij 'Expert Warrior' kiest de oefenleiding voor beperkt wapengekletter. De mariniers krijgen bevel de gijzelnemers zo veel mogelijk te ontzien. Die aanbeveling wordt maar ten dele opgevolgd, want om de missie te doen slagen, hebben ze geen andere keus dan de wachtpost zogenaamd met een precisieschot te vellen. Nu dit obstakel uit de weg is geruimd, staat de BBE'ers niets meer in de weg om het verdachte pand binnen te vallen. Rond kwart voor tien 's avonds schreeuwt de ploegcommandant 'Bingo!', waarna de voordeur uit het slot wordt getrapt en een geluidsgranaat naar binnen geworpen. Boem! Vijf man stormen het donkere vertrek in, zeven zorgen voor de nabijbeveiliging. De twee aanwezige terroristen blijken geheel overbluft en bieden geen enkele weerstand. Luttele seconden later liggen ze geboeid op de grond en trekken de aanvallers zich terug. Grootendorst toont zich opgetogen, want de actie verliep grotendeels volgens het boekje. 'Dat is het mooie van deze club', vindt hij. 'Als commandant hoef je je niet sappel te maken over de precieze uitvoering van de operatie, daar zorgen de pelotons zelf wel voor. Ze zijn ijzersterk in hun vak en kennen alle ins en outs. Af en toe over de schouder meekijken, is ruim voldoende.'