In ons treinstel zat ook nog een hele familie (broers, zussen, neven, ooms , tantes, etc.) die een leuk dagje uit hadden. Als je dan leuk wil zijn ga je natuurlijk met een zakdoek om je hoofd en zonnebril op naast de trein rennen (detail: trein gaat gemiddeld 10 km/uur) tot hilariteit van de rest van de familie. Ik kon het niet laten om stiekum te hopen op enigerlij onvoorzien verkeer uit de andere richting.
In Siliguri even door keihard onderhandelen en goedlopend toneelspel een goede goedkope kamer gescoord. s'Avonds nog even de stad ingeweest, maar weinig interessants. De koeien welterusten gezegd en maar gaan slapen.
Zondag 6 mei lekker ontbijten (rekord) en nog wat geshopped, het is hier extreem goedkoop. Daarna met de Jeep naar de grens. Daar een visum met re-entry geregeld. Vanaf de grens met de bus verder naar Katmandu. Aan het begin deed de bus een beetje India's aan, druk, vol, hoop heen en weer geren en geroep, etc. Maar gaande weg de rit werd het steeds leuker. Bij de eerste stop bij de buschauffeur en de eigenaar en z'n hele familie aan tafel, waarvan de helft na een half uur stomdronken was. De rest van de avond in de bus danesn op keiharde Nepalese Muziek. Gelukkig toch in slaap gesukkeld.
Maandag 7 mei Wakker geworden met bochtsmaak van Nepalese wiskey van gisteravond en geen water. Na een paar minuten kwamen we ook tot de ontdekking dat de bus stilstond. En de bussen ervoor en erachter ook, en die daarvoor en daarachter ook. Asjemenou. File!?. Nee, een lawine, een aantal hondermeters verderop had een lawine de halve weg weggevaagd. Wat doe je dan, een beetje wachten. Echter we hadden gaan water, dus konden we eindelijk onze travelkit te voorschijn halen voor de Hadex waterdruppeltjes. Beetje chloorwater maar was wel oke. Even wachten werd tenslotte 8 uur. Daarna probeerde de bus chauffeur deze tijd even in de laatste 4 uur inte halen. Af en toe hingen we echt aan de bagage rekken.
Om 6 uur in Katmandu, daar werden we gelijk voor weinig een goed hotel in geloodst. Nog even door de wijk van het hotel gelopen. Lijkt een beetje op Ko San Road in Bangkok. Lekker gegeten en geslapen.
Dinsdag 8 mei lekker ontbijten op het dak van het hotel met, hoe kan het ook anders uitzicht op de Mount Everest. Volgens mij schuift ie achter ons aan. Eerst maar even wat trekkingshops bezocht. Echter allemaal hetzelfde verhaal: het is gevaarlijk daar je hebt een gids en een drager nodig van 10 dollar per dag. Totdat we een heel relaxed frans reisbureau tegekwamen waar ze zeiden dat dat helemaal niet zo was. Dus gaan we lekker samen zonder pottenkijkers.
s'middags over Durbar square gelopen. Groot plein met veel tempels en paleizen, erg toeristisch. Na afloop een winkelstraatje ingelopen. Daar gingen twee Nepalesen ineens heelraar tegen me aan stoten en om me heen draaien. Dus hand op de port en doorlopen. 5 minuten later kwam ik erachter dat ze m'n achterzak hadden opegesneden met een mes. Gelukkig had ik me portemonnee nog. Wij terug die gasten zoeken, en na 10 minuten hadden we een van de handlangers gevonden. Was een beetje een versufte verslaafde. maar even verteld dat hij dat nooit meer mocht doen met wat fysieke bekrachtiging. Echter hierdoor ontstond er al gauw een groet kring om ons heen met meerdere vage nepalesen. Toch maar weer verder gegaan.
Tegen etenstijd twee nederlanders tegengekomen die op de motor zijn en hem willen verkopen. Een Enfield 500 Bullet, met bagagerekken voor rugzakken. Voor ons zou die ideaal zijn. Maar even afwachten hij had er namelijk nog een koper voor. Even gegeten met deze nederlanders en lekker geslapen.