POLITEIA
uittreksel van "In Die Dagen"
door Aguila.
Het rijk i-i-i verenigt zich en
vermengt zich met het land I,
muteert in tijd en ruimte tot
achter de regenboog.
Zo ontstaat het land i-l-i-i,
trekt samen in
a-u
i-u
m-u
k-i
è
à
en pulseert, afhankelijk van
tijd en ruimte,
naar andere plaatsen
In a-u ligt het Midden,
met vertikale inslag,
spiraliserend van
elektrisch naar magnetisch,
in i-u spreidt zich de
klank in alle richtingen,
m-u, zachtheid, geborgenheid,
in k-i bewogenheid,
beweging.
in è kreatieve kracht
in à naar de verte.
In o ligt het verbond en het
nulpunt van
au, m-u, k-i, è, á
dat de drie harten bindt.
Zo zijn zij met hun volk in het
verbond met de Stad van Licht,
de Stad van Licht, gelegen in de
Tuinen der Stilte, geboren in de
zaaitijd in de orde van de mutatie.
Zo ligt zij, als een bloem, in de
Tuinen der Stilte, weg van de
oude landen, nu steil ommuurd tegen hen.
Zo is de Stad van Licht in
de (Orde van) Mutatie tot nu.
De zaaitijd kwam van i-i-i naar het land
I,
en zo
ontstond het land i-l-i-i,
bij het land i-l-i-c-i,
dat gelegen is bij de oude landen
Dit huis is
mijn huis omdat het
uw huis is.
Dit volk is
mijn volk, omdat het
uw volk is
Gij, die leeft in landen, u vreemd,
vreemd in hun geest, hun
wetten, hun symbolen, hun
strukturen, en vreemd in hun handelen.
Ga dan, verlaat de oude landen
en uw vaders huis en ga naar het
land dat u getoond wordt.
Zo kan ik u vertellen over het
verbond van uw land.
Dit land i-l-i-i ligt zowel in de
geest als geografisch, spreidend over
weinig landoppervlakte en bestaande uit
zes verschillende identiteiten zo dat
iedereen kan leven volgens
zijn eigen natuur.
Zo ontstaan de huizen, met hun
mensen, zes identiteiten die
gemeen hebben:
de Stad van Licht.
Dit betekent: thuis.
Deze zes die, volgens hun
natuur, vruchten dragen die
zaden bevatten die, volgens
hun natuur, geven.
Daar, waar uw eigenheid is,
daar waar uw huis is,
daar vergezelt u de plant die
geeigend is voor uw huis.
Zo, in ekonomisch verbond met
de Bloem (Stad van Licht),
zult ge drie huizen afzonderen.
Zo kan i-l-i-i uit zijn latentheid
groeien door
de Kreatie van de Vrije Wil.
Het land van de Haan
Dezen die nu (nog) zijn als
Sem, Chem en Jafet,
zij dragen een valse kroon,
zij willen de Kracht voor
henzelf (nemen).
Hun macht is vals,
en zij herkennen geen
Kracht.
Zij zullen het echte
aanvallen en vervolgen.
Hun gedrag wordt bepaald
door genen.
Deze genen zijn te oud voor
het nieuwe en zijn latent aan
de polen.
Sommigen zijn verwant aan
de mensen van Ilici,
zelfs dezen zullen niet begrijpen
maar het echte vervolgen.
Dezen die van Ilici terugkeerden
naar het land van de Haan
leven daarin tot waar Ilici is.
Sommigen leven in een deel van Ilici.
Zij gebruiken symbolen en
strukturen en kreëren daardoor
de engel met het vlammend
zwaard voor de poort van het leven.
Wanneer alle dingen
(zelfs het Ego) onstabiel zijn,
als de woeste zee,
dan zal er geween zijn voor
de hoge wallen van de Stad en
niemand zal zich omkeren met spijt.
Een overtuigende en dappere elite zal opstaan.
Deze elite, hoe klein ook in aantal,
op hen rust een grote taak.
Zij zullen strijden tegen het
onware, vijandige.
Zij zullen in de loop van de tijd door
de vermomming heen kijken.
Van dezen, die te beleefd, te vriendelijk
zijn
zullen zij de giftigheid zien doorheen
de schijnbaar beleefde vormen waarin
ze
verpakt zijn en die ze gebruiken om zichzelf
onaantastbaar te maken.
Zij zullen het zien
doorheen de ogen die de ware
gevoelens verraden.
Zij zullen geen voorrang geven aan
geweld en macht in plaats van aan Recht
vanuit een of ander idee van zelfbelang.
Omdat zij
ermee rekening moeten houden dit
geweld eens tegen henzelf
of tegen hun belangen gekeerd
te zien.
Het is een plaats van licht en stilte.
De moeder zegt:
In mijn plaats van stilte en licht is
de ethiek volheid.
zij veracht voordeel, achterdocht,
gekunsteldheid, zelfzucht en
hoge verzuchtingen.
Zo zal het gelijke erkend worden
als het gelijke en gij zult aan uzelf
eisen stellen en niet aan de anderen.
Mijn kinderen...
Ik ben op last van mijn natuur
gelijkend aan de noorderster,
die op zijn plaats blijft terwijl
alle andere sterren om hem heendraaien.
Ik heb het vuur van de woede
gekoeld in kracht,
het zwaard
gesmeed tot staf.
Ik heb de scherpte van
het vuur gemerkt in de staf.
ik heb de staf aangereikt aan
hem die aangesteld is over Ilii.
Hij zal de kinderen rond
de staf verenigen,
de staf van de soevereiniteit.
.
Zo zeg ik
Laat de vader vader zijn
de zoon zoon
de soeverein soeverein
de dienaar dienaar
Er moet orde zijn onder mijn kinderen
in hun hoofd en in hun hart.
De dingen moeten bij hun
gewone naam genoemd worden
dezen die mij herkennen,
mijn kinderen...
Zo staat aan de hemel
het voorbeeld van zo een stad
en wie wil kan haar zien
en haar ziende, zich ernaar richten
Hij zal de zaak van deze
stad willen voorstaan
en van geen ander
Dezen die oren hebben, zij horen
Dezen die mij herkennen, mijn kinderen...
Wij kinderen...
Zij zullen ons verhinderen
u te herkennen,
zij zullen u omgeven met
een gordel van duisternis
zodat wij uw licht niet herkennen en
zodat uw kinderen elkaar
niet meer herkennen.
Kunt gij ons dan niet langer ontvangen?
Kunnnen wij niet langer wandelen
in uw schoot
in de Tuinen der Stilte?
Zij die het licht hebben gedoofd
in ons hart en onze ogen
willen uw licht en uw liefde
verdonkeren en versnipperen,
zodat wij het licht niet langer zien en
de duisternis voor licht nemen.
Zij willen ons huis versnipperen en
ons verspreiden zoals zij eens
verspreid werden.
Zullen wij dan enkel kunnen hunkeren?
Mijn kinderen,
waarom zijt gij,
die mij herkent,
zo onstandvastig?
(ook zij die mij zullen herkennen
omdat hun natuur zo is)
Kom nu en dan, ga naar uw huis,
naar uw toevlucht,
waar rust en liefde heerst,
vol licht.
Zoek dan niet langer.
Daar zult gij ook uw broeders en
zusters weerzien in vreugde
wanneer gij thuis komt
van uw reizen,
van uw stad
en wie wil kan haar zien, en haar ziende,
zijn stappen daarheen leiden
Gij zult de zaak van deze stad
willen voorstaan
en van geen ander
Zij zullen vreugde scheppen in
het eigen voedsel,
de eigen kleding, het eigen huis,
de eigen gebruiken.
Zij zijn vastberaden maar niet ijdel,
zij zijn vastberaden uit noodzaak,
zonder geweld.
Zij kennen geen middelmatigheid of
onzorgvuldigheid.
Zij stellen eisen aan zichzelf,
niet aan de anderen.
Hun houding is altijd zo dat
deze ten allen tijde kan gelden als
een algemeen voorbeeld.
Zij zullen zichzelf opstellen tegen
de fouten van de sociale orde,
de fouten van de heersers,
de fouten van de wetten,
de fouten van de strukturen
Na de katastrofe en het verlies van
de oude stad en de verspreiding van
onze voorouders is dit gebied
altijd Terra Nullius geweest tot en over
de kolonisatie door de Europese en
de Arabische Staten.
Alle mensen hebben het legitieme recht
te beslissen over hun toekomst in
overeenkomst met resolutie 1514 (XV) van
de Algemene Vergadering van
de Verenigde Naties.
Deze toekomst geeft ons volk het recht
op ons Moederland,
op de oude stad,
op soevereiniteit.
Terug
©1999-2003 All rights
reserved
Updated 01.01.2003