[home][ร้อยกรองไทย][คุยกันฉันท์คนชอบกลอน][สมัครสมาชิก][เกี่ยวกับผู้จัดทำ]

              
บทไหว้ครู  
  
ร่ายสุภาพ @ เบญจางค์ประดิษฐ์น้อม    พร้อมกายจิตพจี   ประชุมตรีทวาร    เทิดสักการไตรรัตน์    คุณพิพัฒน์โอฬาร  อภิบาลโลกา   ไหว้พระสัมมาสัมพุทธ    คุณพิสุทธิ์พิเศษ   คุรุเชฏฐ์ไตรภพ   เทพพรหมนบสักกา    ไหว้ธรรมานุภาพ   เครื่องบำราบดับเหตุ    เกลศโลภโกรธหลง    นำสู่องค์นิพพาน   ไหว้สงฆ์สานสืบศาสน์   สืบทายาทบ่อบุญ   ชี้คุณโทษโปรดสัตว์   ชูธวัชคำสอน   กราบบิดรมารดา   ก่อชีวากำเนิด   เทิดคุณเหนือชีวี   เหนือปูชนีย์อนันต์    วันทาครูสั่งสอน  ศาสตร์สุนทรพิพิธ  สรรพวิทย์ถี่ถ้วน   เลิศคุณล้วนใหญ่หลวง  บำบวงพระพิฆคเนศวร   สรรค์ศุภเวทย์เวทางค์   วางศิลปวิธี   นบกวีทั่วทิศ   สรรค์พิสิฏฐ์กาพย์กานท์   สโมธานเคารพ    สิบนิ้วนบน้อมนาม   พระสยามเทวา  รักษาชาติยืนยง   นบราชวงศ์จักรี   ปารมีปกเกศ   แผ่พระเดชเกริกหล้า   ทั่วไผทไพร่ฟ้า  แซ่ซ้องสดุดี   แลนาฯ

                   
          สมเด็จพระมหาสมณเจ้า
        กรมพระปรมานุชิตชิโนรส

                รัตนกวีอาศิรวาท

คเอกองค์สมณเจ้า         จอมกวี
เอกอัจฉริยพจี                พจน์พร้อง
เอกอัครปูชนีย                ยิ่งเอก   อื่นเอย
เอกอุตม์อุโฆษก้อง           เกริกหล้าเลอสยาม

 คทรงนามแห่งพระผู้      ปรีชา
สมเด็จพระปรมา-            นุชิตนั้น
กวีวัจน์พระพ่างพา           นรพร่ำ  เพลงพ่อ
เอมโอชซึ้งโสตซั้น            โลกซ้องสรรเสริญ

  คจำเริญจำรัสสร้อย      กรองฉันท์
สรรพสิทธิ์กฤษณาสรรค์    เสกสร้าง
เตลงพ่ายลิลิตอัน             เป็นเอก
อีกพระสมุทรโฆษกว้าง       เฉกร้อยเฌอฉม

  คปฐมสมโพธิ์พร้อม      เพลงยาว
ชาดกมหาชาติพราว          เพริศแพร้ว
วงษาวตารคราว               อยุธ-ยาพ่อ
ผ่องเพี่ยงพัชรแผ้ว          เลิศล้ำสุรีย์ศรี

  คเชิงกวีพระแจ้ง           ประจักษ์กล
หลากพจน์หลากนิพนธ์       เลิศพร้อม
พระมอบมรดกดล            ดาลชาติ   ชื่นเอย
ควรค่าอนุชนน้อม              เหนี่ยวโน้มนำถวิล

 คนบจินต์จรดเบื้อง        บาทบงสุ์
เทิดรัตนกวียง                 ยิ่งฟ้า
เทิดคุณแห่งศรีสงฆ์          เทิดศักดิ์   จักรีเฮย
เทิดเกียรติ์เถกิงหล้า         กลบหล้าเลอสรวงฯ

    โคลงสี่สุภาพความยาว ๖ บท - วิธันว์

                   
      พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้า
              เจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6  

    มหาธีรราชอาศิรวาทราชสดุดี

คฟ้าส่งมงกุฎเกล้า            เกศกวี
สู่โลกวรรณศิลป์ศรี             สง่าแค้วน
ทรงนามปิยปรี-                 ชาปราชญ์  สยามเฮย
รังสฤษฏ์มรดกแม้น             เพชรล้ำโลกา

ควรรณนาชูชาติช้อย         เชิดหาว
นิพนธ์ ธ ผ่องพราว           เพราะพร้อง
หวานโอษฐ์เอิบอิ่มราว         มธุรส
ดั่งทิพย์คนธรรพ์ซร้อง      สดับซึ้งโสตศรี

คเพลงกวีพระก้อง           ไกวัล
หลากเรื่องหลากรสสรรค์     เสกไว้
ประดับโลกกวีวรรณ์           วิลาศ  ลักษณ์เอย
เสพสุขทุกคราได้                ดื่มถ้อยสุนทร

คบทละครไพเราะร้อง         สกุนตลา
อีกมัทนพาธา                     เสนาะถ้อย
พระสมุทรวิวาห์                   ไวโรจน์  รุ้งเอย
ลิลิตนารายณ์ร้อย              เลิศล้นโอฬาร์

คเสื่อป่าเทศนพร้อง           ภาษิต
ยิวแห่งบุรพทิศ                   เทิดไท้
นิพนธ์เรื่องโคลนติด-          ล้อนั่น  ไซร้แฮ
อนุสติชาติให้                ห่อนรู้ลืมตน

คพระนิพนธ์อเนกล้ำ           รำพัน
เหลือจดเหลือจำนรรจ์           นับถ้วน
ชั่วชนม์พระทรงสรรค์            กวีสืบ  สายแฮ
กลอนกาพย์โคลงฉันท์ล้วน     เลิศล้ำลำยอง
      
คยุททอง ธ โอบเอื้อ            อาทร
วรรณคติสโมสร                  สิปปสร้าง
สืบมรดกบวร                     วิศิษฐ์   สถานแฮ
ไว้ชั่วลูกหลานอ้าง                อ่านคล้องคำคม

คชื่นชมธีราชเจ้า                จอมไผท 
โลกเทิดพระนามใน               ขณะนี้
โดยยูเนสโคไข                    ขานข่าว  
เทิดพระเกียรตคุณิชี้            เชิดผู้ทรงคุณ              

        โคลงสี่สุภาพความยาว ๘ บท - วิธันว์

(หน้าแรก)

                           
                 พระสุนทรโวหาร (ภู่)
                         หรือสุนทรภู่

    รำลึกถึง...ครูกลอน ...สุนทรภู่
  
     "พระดูเดือนเหมือนวงนลาฏน้อง
สัมผัสผ่องชวนจิตพิสมัย
รื่นรื่นกลิ่นลำดวนรัญจวนใจ
เหมือนเข้าใกล้กลิ่นนางเมื่อกลางวัน"

       ซึ้งเอยซึ้งกวีรักรสอักษร
หวานมนต์กลอนพระอภัยเคลิ้มใจฝัน
ดื่มด่ำถ้อยสร้อยคำที่จำนรรจ์
รักรำพันเรืองชื่อระบือนาม

       เสน่เอยเสน่หาภาษาศิลป์
มิเคยสิ้นมนต์กานท์ที่หวานหวาม
ยังประทิ่นกลิ่นกลุ่นละมุนงาม
หอมนิยามรักรื่นชวนชื่นชม

       วังเวงเอยบทกลอนเมื่อค่อนดึก
เสนาะนึกเพลงปี่มาคลี่ห่ม
วิเวกหวานผ่านฟ้ากล่อมอารมณ์
เกินจะข่มกายตื่นฝืนนิทรา

      โอละเห่โอ้ละหึกค่อนดึกแล้ว
เพลงปี่แว่วโหยหวลคร่ำครวญหา
ว่าดาวดับลับไปจากสายตา
ดาวจะมาอีกไหมหนอเฝ้ารอดู

       หนาวเอยหนาวน้ำค้างพรมพร่างพื้น
สดุ้งตื่นจากฝันอำพันหรู
ฝันคว้าดาวพราวฟ้ามาชื่นชู
ฝันว่าครู ... จะฟื้น ... กลับคืนมา

      (กลอนแปด ความยาว ๖บท - วิธันว์)