|
BARKA
1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem.
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim,
By łowić serca słów Bożych prawdą.
Ref:
O, Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta, dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę, pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą, nowy zacznę dziś łów.
2. Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe
do pracy z Tobą i czyste serce.
3. Ty potrzebujesz mych dłoni,
Mego serca młodego zapałem,
Mych kropli potu i samotności.
4. Dziś wyjedziemy już razem,
łowić serca na morzach dusz ludzkich,
Twej prawdy siecią, i słowem życia.
|
Lord You Have Come to the Lakeside
1. The lord stood once on the shore,
Was looking for people, ready to follow Him,
To catch hearths by words of God's truth.
Chorus:
Oh Lord, that was You looked at me,
Your lips have said my name today,
My ship, I am leaving on the shore
With You I will start new hunt
2. I'm such a poor man,
My treasure are ready hands,
To work with you,
And pure hearth.
3. You need my hands,
My hearth full of eagerness,
Drops of my sweat,
And loneliness.
|
|
SERDECZNA MATKO
1. Serdeczna Matko, Opiekunko ludzi
niech Cię płacz sierot do litości wzbudzi,
wygnańcy Ewy, do Ciebie wołamy,
Zlituj się, zlituj, niech się nie tułamy.
2. Do kogóż mamy wzdychać, nędzne dziadki?
Tylko do Ciebie, ukochanej Matki,
u której serce otwarte każdemu,
a osobliwie nędzą strapionemu.
3. Zasłużyliśmy, to prawda, przez złości,
by nas Bóg karał rózgą surowości.
Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze,
szczęśliwy, kto się do Matki uciecze.
4. Ty masz za sobą najmilszego Syna,
snadnie Go Twoja przejedna przyczyna,
gdy Mu przypomnisz, jakeś Go karmiła,
łatwo Go skłonisz, o Matko przemiła.
5. Dla Twego serca wszystko Bóg uczyni,
daruje plagi, choć człowiek zawinił.
jak Cię, cna Matko, nie kochać serdecznie,
gdy się skryć można pod Twój płaszcz bezpiecznie.
6. Ratuj nas, ratuj, Matko ukochana,
zagniewanego gdy zobaczysz Pana,
mieczem przebite pokazuj Mu serce,
gdy Syna na krzyż wbijali mordercę.
|
BELOVED MOTHER
1. Beloved Mother, guardian of the nation,
Hear orphans weeping in their supplication.
We are Eve's exiles, do you hear us praying?
Show us your mercy when we begin straying.
2. Where shall we seek our solace in distress?
Where shall we turn, whom guilt and sin oppress?
Thine open heart, our refuge e'er shall be.
When trials assail us on life's stormy sea.
3. We have sinned often over all the ages,
Hence we deserve God's punishment that rages.
But when the Father strikes, be our defender,
Be our safe refuge, Mother dear and tender.
|