ประมาณเดือนกุมภาพันธ์
2526 ป้อง1930 สำเร็จการศึกษาจาก รร.จปร.
และเข้ารับการอบรมหลักสูตรปฐมนิเทศ
สำหรับนายทหารใหม่ เหล่าทหารราบ
ผู้ทรงคุณวุฒิท่านหนึ่งที่มาให้คำแนะนำ
อบรม คือ
พลตรี
ศิริ ทิวะพันธุ์ ผู้บัญชาการกองพลทหารราบที่ 4 ในขณะนั้น
ท่านได้กรุณามอบหนังสือ
"ปรัชญาของผู้นำหน่วย" ให้แก่บรรดานายทหารใหม่
ซึ่งสรุปย่อจากหนังสือนี้
กำลังปรากฎอยู่ต่อสายตาท่านผู้อ่านครับ
หวังว่าน้องๆนักเรียนนายร้อยที่กำลังจะสำเร็จการศึกษาจาก
รร.จปร. จะได้มีโอกาสอ่าน
และพิจารณาใช้เป็นแนวทางปฏิบัติในการรับราชการครับ.....
ความเป็นผู้นำ
- ชีวิตทหารนั้น เรามิได้ขายแรงงานเพื่อแลกกับเงิน แต่ เราสละชีวิตเพื่อความอยู่รอดของชาติ
- ผู้บังคับบัญชาที่ดีนั้น ต้องยึดมั่นในอุดมการณ์ในการทำงานอย่างจริงจัง ต้องทำงานโดยไม่เห็นแก่ ความเหน็ดเหนื่อย และ ความทุกข์ยาก ทำงานด้วย "จิตสำนึกในความรับผิดชอบอย่างสูงสุด" ด้วยปณิธานยึดมั่นในอุดมการณ์อย่างมั่นคง
- "การนำคน
ต้องให้คนเต็มใจให้นำ" ฉะนั้น ผู้นำที่ดีที่สุด ต้องทำงานให้สำเร็จด้วยความเต็มใจของ
ผู้ใต้บังคับบัญชา
มากที่สุด
ด้วยการบังคับน้อยที่สุด
- ผู้บังคับบัญชาที่ดีนั้นต้องรับผิดชอบทุกประการทั้งผลสำเร็จและความล้มเหลวซึ่งตนเป็นผู้สั่งการ จิตสำนึกในความ รับผิดชอบเป็นปัจจัยที่สร้างความเชื่อมั่น และศรัทธาแก่ผู้ใต้บังคับบัญชา
- ผู้บังคับบัญชาที่ดีนั้น
จะต้องสร้าง "หลักการทำงาน" ให้เกิดในหน่วยด้วย
"หลัก 3 ประสาน" คือ
1. ประสานใจ
2. ประสานการปฏิบัติ
3. ประสานประโยชน์
- ผู้บังคับบัญชาที่ดีนั้น
ต้องคำนึงอยู่เสมอว่า ผู้ใต้บังคับบัญชาของตนเป็นปุถุชน
ย่อมมีความดีและความชั่วปะปน
กันอยู่
....การซักผ้าขาว ที่ผ่านการใช้งานมาแล้วให้สะอาดมีความยุ่งยากเพียงใด
การปกครองบังคับบัญชาหน่วยก็มี
ความยากลำบากเช่นกัน....
- ผู้บังคับบัญชาต้องมีความ
เฉลียวฉลาด อดทน อดกลั้น กล้าหาญ ที่จะเผชิญปัญหาต่างๆด้วยการ
"เป็นฝ่ายเดินเข้า
แก้ปัญหา"
ไม่ปล่อยให้ปัญหาต่างๆรุกเร้าจนไม่สามารถแก้ไขได้
- การเล่นเรือในมหาสมุทรที่มีคลื่นลมยังประโยชน์ให้เกิดประสบการณ์
การปกครองหน่วยที่ต้องประสบปัญหา ทั้งด้านบุคลากร
และการบริหาร ก็ย่อมทำให้เกิดความเข้มแข็ง เมื่อจะต้อง
เผชิญสถานการณ์วิกฤติ
ในอนาคตก็ไม่สะดุ้งสะเทือน
- ความยุติธรรม ที่ผู้บังคับบัญชามีต่อผู้ใต้บังคับบัญชา ก่อให้เกิดความสามัคคีปรองดองในหน่วย ผู้บังคับบัญชาที่ดีต้อง เคร่งครัดและมีเหตุผลในการลงโทษและให้รางวัล
- วางตนให้อยู่เหนือเหตุการณ์อย่างแท้จริง อย่าปล่อยให้พวกประจบสอพลอ หรือข้อเสนอแนะของผู้ใกล้ชิดเป็นกำแพง กั้นข้อเท็จจริงจนตัดสินใจผิดพลาด
ความสำเร็จ
- ถ้าความสำเร็จในแต่ละครั้ง
ยังมีความเห็นแก่ตัว เห็นแก่คณะแอบแฝงอยู่ ความสำเร็จนั้นจะไม่สามารถ
จีรังยั่งยืนได้ แต่ถ้าความสำเร็จนั้นๆ ทุกคนได้มีส่วนร่วม ได้มีส่วนสร้าง
ได้มีส่วนรับเกียรติ ได้มีส่วนภาคภูมิใจ ทุกคนก็ต้องรักษาความ
สำเร็จนั้นไว้นานเท่านาน
ผู้ใดที่มัวหลงละเมอชื่นชมอยู่กับความสำเร็จเล็กๆน้อยๆจะไม่มีโอกาสประสบ
ความสำเร็จ ที่ยิ่งใหญ่ได้เลย...