Just Love
Page 4 Freshly Morning เช้าที่สดใส
"ตื่นได้แล้วค่ะ
เดี๋ยวไปสายนะคะ"
เสียงใสๆจากสาวน้อยที่คอยมาปลุกผมทุกๆเช้า
เช้านี้ก็เช่นกัน
"รู้แล้วน่ามานามิจัง
อีก5นาทีละกัน"
"ไม่ใช่ค่ะ
ฉันคานะค่ะวันนี้ฉันทำอาหารเช้ามื้อพิเศษให้คุณเชียวนะคะ"
พรวด!
ผมรีบลุกพรวดทันทีเพราะตามปกติเวลานี้ต้องเป็นมานามิที่คอยมาปลุกผม
นี่เป็นครั้งแรกที่คานะมาหาผมตอนเช้า
"ว่ะ หวัดดีตอนเช้านะ
วันนี้อากาศดีจังนะครับ"
"ค่ะ
รีบลงไปกินอาหารเช้าได้แล้วค่ะจะได้รีบไปโรงเรียนด้วยกัน"
ผมจัดการเร่งสปีดเดินผ่านน้ำแล้วก็สีฟันแล้วก็มาแต่งตัวอย่างเร็วเพื่อไม่ให้คานะรอ
"สวัสดีค่ะพี่ชาย
วันนี้ตื่นเช้าจังนะคะ"
มานามิทักทายตอนเช้าขณะที่ปากยังคาบขนมปังอยู่
"ก็วันนี้คานะเค้าไปปลุกนะสิ
ก็ดีต่อไปจะได้ไปส่งน้องๆ2คนที่รร.ก่อนแล้วพี่ค่อยไปมหาลัยก็ยังทัน"
"ว้า
ยังงี้มานามิก็ตกงานแล้วสิพี่คานะเล่นแย่งหน้าที่แบบนี้"
"ก็ผลัดก็มาปลุกก็ได้นี่นา
ดีจังเลยที่มีน้องสาวสุดที่รักตั้งสองคนมาช่วยปลุกพี่ชายคนนี้"
ผมพูดแหย่เล่นไป
เมื่อเรา3คนทานอาหารเช้าเสร็จก็พากันออกไปบ้านเพื่อเดินไปรร.บินซาคุ
"เมื่อวานนี้
พี่คานะเจอพวกนั้นอีกแล้วเหรอคะ"
มานามิถามถึงเหตุการณ์เมื่อคืน
"จ้ะ แต่ไม่เป็นไร
ปาเค้าไปช่วยพี่ไว้ทัน"
"พี่ปา ก็เป็นฮีโร่เลยนะสิคะ
แหม
แต่ต่างกับเมื่อปีก่อนเลยนะคะ
ตอนนี้พี่ฮิวมะเค้ากลับมาโทรมเชียว"
"ก็ ปาเค้าเก่งน่ะจ๊ะ
ตอนเจอกับพวกนั้นนะ"
แล้วคานะจังก็เล่าเรื่องที่ผมฟัดกับพวกนั้นให้มานามิฟังอย่างละเอียดยิบ
"โห ขนาดนั้นเลยเหรอคะ
พี่ปาเก่งจังเลย
พี่คานะโชคดีจังนะคะที่มีพี่ปามาคอยดูแลให้"
"แหะแหะ ไม่เท่าไหร่หรอก
มานามิจัง
ก็แค่ชกต่อยเป็นนิดๆหน่อยๆน่ะ"
ผมพูดแก้เขิน
เพราะมานามิพูดได้สะกิดใจผม
ผมมองไปที่คานะ
เธอก็กำลังมองสบตาผมเหมือนกัน
แต่พอเห็นผมมองไป
เธอเลยหันหน้าไปทางอื่น
แล้วก็มีท่าทีเขินนิดๆ
ผมก็เป็นเหมือนกัน
รีบหันหน้าไปอีกทางนึง
ไม่กล้าสบตาเธอ
"พี่สองคนเป็นอะไรไปเหรอคะ"
มานามิสงสัยท่าทีของผมกับคานะ
แล้วก็ยิ้มให้แบบเหมือนจะรู้ทันผม
"ขอบคุณค่ะที่มาส่ง
บ๊ายบายค่ะ"
"บ๊ายบาย แล้วเจอกันจ้ะ"
ผมโบกมือบ๊ายบายแล้วสองพี่น้องก็เดินเข้ารร.ไป
ปีนี้มานามิอยู่ม.4แล้วคานะก็อยู่ม.6ที่รร.บินซาคุนี้ทั้งคู่เลยเดินมาเดินกลับด้วยกันตามประสาพี่น้อง
ดูแล้วก็น่ารักดีนะ
"เอ่อ
ขอโทษค่ะคุณอยู่ม.โตเกียวRRFPใช่มั้ยคะ
ไม่ทราบว่ารถบัสที่ไปม.ขึ้นทางไหนได้คะ"
ผมหันหลังมาตามเสียงเรียกของเธอคนนั้นพบกับสองสาวม.เดียวกัน
คนนึงผมยาวใส่แว่น
อีกคนผมสั้นแต่หน้าตาเหมือนๆกันเลย
"ป้ายอยู่ข้างๆ7-11ตรงนั้นเองครับ
ตามผมมาก็ได้ครับผมก็กำลังจะไปอยู่แล้ว"
"ขอบคุณค่ะโชคดีจังนึกว่าจะไม่มีคนที่อยู่มหาลัยนี้อยู่แถวนี้ซะอีก"
สาวคนใส่แว่นที่เป็นคนถามก็พูดต่อ
ขณะเรายืนรอรถผมก็ถามชื่อเธอทั้งสองเธอชื่อว่า
ฟูจิซาว่า ไม อีกคนชื่อยู
เป็นพี่น้องกันอยู่ปี1เหมือนกับผม
"ธรรมดาแล้วเราขึ้นป้ายตรงหน้าบ้านเลยค่ะ
แต่วันนี้ไมเขาอยากมาแวะรร.เก่าซักหน่อยเลยขึ้นรถไม่ถูก"
คนผมสั้นที่ชื่อยูอธิบาย
"เหรอครับ
พอดีผมก็มาส่งน้องสาว
ทุกทีผมก็ขึ้นแถวบ้านครับ"
"น้องคุณชื่ออะไรหรือคะ
บอกมาเลยคะรู้มั้ยคะว่าไมเค้าเป็นอดีตประธานนักเรียนรร.นี้เชียวนะรู้จักนร.ทุกคนอยู่แล้ว"
"ชื่อโอริคุระ
คานะกับมานามิครับรู้จักหรือเปล่า"
"ว้าว คานะจังเองน่ะเหรอ
รู้จักดีเลยคะเป็นรุ่นน้องพวกเราเองเราก็คุยกันบ่อยๆและเราก็รู้จักพี่ของเขาด้วย"
"เอ๋
พี่ชายคนที่ว่าชื่อฮิวมะหรือเปล่าครับ
ถ้าใช่ผมเพิ่งรู้จักเค้าเมื่อวานที่บ้านเหมือนกัน"
"อ๋า
คุณรู้จักกับรุ่นพี่ฮิวมะด้วยเหรอคะ
บังเอิญจังเค้าเป็นไงบ้างคะตอนนี้"
"เมื่อวานเราก็คุยกันถูกคอดีครับ
เขาบอกว่าผมเหมือนกับเขาเมื่อสมัยก่อนอีกด้วย"
"เหรอคะ
แสดงว่าตอนนี้คุณพักอยู่ที่บ้านโอริคุระสินะ"
สาวผมสั้นยังจ้อไม่หยุด
แล้วรถบัสก็มาพอดีเราก็คุยกันต่อในรถถึงเรื่องของพี่ฮิวมะและคานะ
เมื่อก่อนสองคนนั่นเคยฉาวโฉ่ไปทั้งโรงเรียนว่าเป็นแฟนกัน
แล้วผมก็บอกว่าตอนนี้มานามิต่างหากที่เป็นแฟนของพี่ฮิวมะ
สองสาวนี่ตกใจใหญ่เลย
หน้าตาทั้งสองสาวตอนตกใจตลกดีจัง
ฮะฮะ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละครที่เพิ่มเติมมา
ฟูจิซาว่า ไม -
อดีตประธานนักเรียนรร.บินซาคุ
ตอนนี้ก็อยู่มหาลัยเดียวกันกับปาเช่นกัน
(จากFirstkiss story)
ฟูจิซาว่า ยู -
พี่สาวฝาแฝดของไมเลยหน้าตาเหมือนกันมากต่างตรงที่ไว้ผมสั้น
(จากFirstkiss story)
Word of the page: "ฉันคานะค่ะวันนี้ฉันทำอาหารเช้ามื้อพิเศษให้คุณเชียวนะคะ" By โอริคุระ คานะ