Just Love

Page 5 Date

        ผมเข้าเรียนมาได้ซัก3อาทิตย์แล้ว ก็สนิทกับเพื่อนๆทุกคนดี แต่ที่ไปไหนด้วยกันก็มีมิซึโฮะกับซากุระโกะ เราไปด้วยกัน3คนเสมอ
ก็เพราะเรารู้จักกันมาตั้งแต่วันแรกแล้วน่ะสิ ตอนนี้ถึงจะแค่3อาทิตย์แต่ผมว่าผมสนิทกับพวกเธอมากเลย จนบางทีผมก็เคยคิดมากไปกว่านั้น
และแล้ว วันธรรมดาๆวันหนึ่งที่ไม่ธรรมดาสำหรับผมก็ได้เริ่มขึ้น เมื่อผมเดินเข้าห้องเรียน....

"สวัสดีจ้ะ ปาคุง" มิซึโฮะที่เข้าห้องเรียนมาก่อนแล้วทักผม
"สวัสดีมิซึโฮะ ซากุระโกะจังด้วยนะครับ" ผมทักทายเพื่อนซี้ทั้ง2คน
จากนั้นเราก็คุยกันเพื่อรอเวลาเริ่มเรียน ซึ่งก็เป็นปกติทั่วไปของกลุ่มเพื่อนอยู่แล้ว แต่วันนี้....
"นี่ มิซึโฮะจ้ะ เย็นนี้เธอว่างมั้ยจ้ะ" ซากุระโกะถาม
"วันนี้เหรอ ฉันมีซ้อมเทนนิสน่ะ ทำไมเหรอจ้ะ"
"ว้า ฉันว่าจะหาเพื่อนซักคนไปรพ.ซะหน่อย วันนี้มีนัดตรวจสุขภาพน่ะวันนี้แม่ฉันทำงานดึกเลยไปด้วยไม่ได้ แล้วฉันจะไปกับใครดีเนี่ย"
"ผมไงครับ วันนี้ผมว่างไม่ได้ไปไหนเดี๋ยวไปด้วยก็ได้"
"จริงเหรอจ้ะ ปาคุงขอบคุณมากจ้ะ ช่างเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ"
"ไม่เป็นไรครับ เพื่อซากุระโกะเพื่อนที่น่ารักคนนี้ซะอย่าง" แหะแหะ เป็นโอกาสดีที่จะทำคะแนนกับซากุระโกะแล้วล่ะ

หลังเลิกเรียน....
"รอตรงนี้ก่อนนะ ปาคุง"
ผมมาเป็นเพื่อนกับซากุระโกะมาตรวจสุขภาพที่รพ. ที่นี่เป็นรพ.แถวบ้านผม ซึ่งคุณน้ายาโยยก็ทำงานอยู่ที่นี่
ผมนั่งรอซากุระโกะอยู่หน้าห้องตรวจแล้วกำลังคิดว่าเสร็จแล้วจะชวนเธอไปเที่ยวที่ไหนดีน้าวันนี้ยิ่งว่างๆอยู่
"ปาคุงจ้ะ เข้ามานี่หน่อยสิ" ซากุระโกะแง้มประตูห้องตรวจมาพูดกับผม
"อ๊ะ คุณน้ายาโยยอยู่ห้องนี้เหรอครับ" ผมตกใจที่เห็นคุณน้ายาโยยอยู่ในห้องตรวจเมื่อผมเข้าไปหา
"คุณหมอยาโยยคนนี้เป็นหมอประจำของฉันจ้ะ เมื้อกี้ฉันคุยว่ามีเพื่อนที่มหาลัยชื่อปามาด้วยคุณหมอเลยอยากพบเธอ"
"ไงปา บังเอิญจังเลยนะดันรู้จักกับหนูซากุระโกะพอดี"
"ครับ โลกมันกลมเหลือเกิน อ้อวันนี้คานะเค้าบอกอาจจะกลับดึกหน่อยเพราะจะไปซื้อของกับมานามิครับ"
"คานะเค้าโทรมาบอกแล้วล่ะ เธอก็ไปเที่ยวกับหนูซากุระโกะก่อนก็ได้นะไม่ต้องห่วงบ้านหรอกเครื่องกันขโมยเราดีเยี่ยม"
"ครับขอบคุณครับ วันนี้คุณน้าคงกลับเช้าอีกสินะครับ ไม่ต้องห่วงผมดูแลคานะกับมานามิให้เองครับ"
"ดีแล้ว ฝากเป็นธุระให้ทีละกันนะ"

หลังจากซากุระโกะเสร็จธุระเราก็เดินออกมาทางเคาน์เตอร์จ่ายเงิน ผมมองหาตู้น้ำอัดลมจะไปซื้อซะหน่อย แล้วผมก็มองไปเห็นสาวน้อยคนหนึ่ง
กำลังเล่นกับเด็กๆอยู่ ภาพเธอเล่นกับเด็กช่างสดใสดีเหลือเกิน ผมยังไม่เคยเจอเลยที่เด็กสาววัยรุ่นจะอยู่กับเด็กๆเล็กๆเช่นนี้
ปกติแล้วเด็กอายุขนาดเท่ากับเธอนี้น่าจะอยู่กับเพื่อนไปดูหนังไปช้อปปิ้ง แต่เธอคนนี้ไม่ใช้สไตล์นั้น
"ทำอะไรอยู่หรือจ้ะปา"
"เอ่อ ดูผู้หญิงคนนั้นสิน่ารักดีนะสงสัยจะรักเด็ก"
"อ๋อ ฮิโยริจังน่ะ เค้าก็มาตรวจสุขภาพบ่อยๆเหมือนกัน เพื่อนฉันเองแหละ งั้นเดี๋ยวฉันไปทักเธอก่อนนะ"
ซากุระโกะเดินไปทักกับสายน้อยที่ชื่อฮิโยริคนนั้น แหมสาวสองคนนี้ช่างคล้ายกันจริงๆคือนอกจากต้องมาที่รพ.บ่อยๆแล้วยังน่ารักเหมือนกันทั้งคู่เลยน่ะ
"ฮิโยริจังจ้ะ นี่ปาคุงเพื่อนที่มหาลัยของฉัน"
"สวัสดีค่ะ โซเก็ตสึ ฮิโยริ ค่ะยินดีที่ได้รู้จัก"
"ครับ ผมเซริสะ ปา ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"
"นี่ความจริงเราก็อยู่ที่มหาลัยRRFBเหมือนกันนะ" ฮิโยริจังบอก
"ว้ายจริงเหรอ อย่างงี้เราก็พบกันได้ที่มหาลัยน่ะสิ ดีใจจัง" ซากุระโกะดีใจหน้าตายิ้มแย้ม น่ารักจริงจริ้งเลย
"อ๊ะ เดี๋ยวฉันต้องไปตรวจก่อนแล้วล่ะ ไปก่อนนะจ้ะแล้วเจอกันที่มหาลัยจ้ะ"
"จ้ะ โชคดีจ้ะ แล้วเจอกันนะ ฉันทานข้าวกลางวันที่ร้านข้างตึกวิศวะกับปาเค้าอยู่แล้ว แล้วไปเจอกันนะจ้ะ"

ผมใช้เวลาที่เหลือไปเที่ยวกับซากุระโกะเราไปทานข้าวเย็นกันที่KFC แล้วจากนั้นเราก็ไปดูเสื้อที่ร้านแฟชั่น
"ปาคุง เสื้อตัวนี้สวยจังเลย"
"จริงด้วยครับเหมาะกับคุณจังเลยแต่คนสวยใส่อะไรก็สวยอยู่แล้วล่ะ"
"แหม เธอนี่ ชมจนเกินไปแล้วน่า"
"ไม่ได้เกินไปเลย ก็ซากุระโกะสวยจริงๆนี่" เธอหน้าแดงอีกแล้ว ซากุระโกะจังนี่อายเก่งจังเลยนะ
"เอ่อ ดูราคาก่อนสิ ว้าย ตั้งแปดพันเยนแน่ะ วันนี้ฉันเอาเงินมาน้อยซะด้วยสิ"
"เหรอครับ เอาอย่างงี้แล้วกันตัวนี้เดี๋ยวผมซื้อให้เป็นของขวัญเลยละกัน"
"เอ๋ จะดีเหรอคะ ราคามันก็ไม่ได้ถูกๆเลยนะคะ"
"ไม่เป็นไรหรอก ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้าก็แล้วกัน"
"จริงเหรอ ขอบคุณมากๆเลยนะ ปาคุงนี่ใจดีจริงๆเลย" ว่าแล้วเธอก็โผเข้ามากอดผม คนทั้งร้านเขาก็มองมาแต่ผมไม่สนหรอก
อืม ตัดสินใจถูกแล้วเราที่พูดอย่างงี้ออกไป แค่นี้ก็คุ้มกับเงินที่ผมเสียไปแล้วล่ะ

เราช้อปปิ้งกันจนถึงดึกซึ่งโชคดีที่วันนี้เธอว่างเนื่องจากคุณแม่ไม่กลับบ้านวันนี้ แต่ตอนนี้ดึกแล้วผมเลยต้องรับอาสาไปส่งเธอถึงที่บ้าน
บ้านของซากุระโกะอยู่ที่เมืองยะโซฮะจิซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านผมมากนักขึ้นรถไฟไปไม่นานก็ถึง
"เอาล่ะ โชคดีนะพรุ่งนี้เจอกัน" ผมร่ำลาเธอเมื่อเราเดินมาถึงที่บ้านแล้ว
ผมเดินหันหลังเพื่อจะกลับบ้าน แต่ซากุระโกะล้อมมือเข้ามากอดผมจากด้านหลังก่อนที่ผมจะเดินไป
"ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ อยู่ต่ออีกสักนิดก่อนสิคะ ฉันยังไม่อยากให้คุณไปตอนนี้" อา ซากุระโกะพูดยังงี้กับผมก็แสดงว่า....
"อะ เอ่อ ซากุระโกะจังความจริงแล้วผมน่ะ ผมต้องรีบกลับไปที่บ้านนะครับ คนที่บ้านเขารอผมอยู่ ขอโทษด้วยนะ.."
"ทำไม? เธอเกลียดฉันงั้นเหรอ"
"ไม่ใช่ ผมไม่เคยคิดอย่างงั้นเลย จริงๆแล้วผมก็...."
"หรือว่าเธอมีคนอื่นแล้ว ทำไม ทำไมฉันไม่สามารถเป็นคนๆนั้นของเธอได้หรือ?"
ซากุระโกะนั้นพูดด้วยน้ำตาที่นองหน้าพร้อมๆกับกอดผมอย่างแน่นเพื่อไม่ให้ผมไปไหน
"ยังไงก็ตามฉันก็จะขอเป็นคนในใจของคุณ ถึงแม้จะไม่ได้เป็นคนที่หนึ่งแต่ฉันขอแค่นี้ก็พอแล้ว"

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละครที่เพิ่มเติมมา
โอริคุระ ยาโยย - แม่ของคานะและมานามิ แล้วยังเป็นคุณหมอประจำของซากุระโกะกับฮิโยริด้วย   (จากFirstkiss story)
โซเก็ตสึ ฮิโยริ - เด็กสาวที่ต้องมาตรวจร่างกายอยู่ทุกๆเดือนนิสัยรักเด็ก รู้จักกันกับซากุระโกะ  (จากFirstkiss story)

Word of the page: "ยังไงก็ตามฉันก็จะขอเป็นคนในใจของคุณ ถึงแม้จะไม่ได้เป็นคนที่หนึ่งแต่ฉันขอแค่นี้ก็พอแล้ว" BY สุงิโมโต้ ซากุระโกะ