To Heart (heart1)

"ฮิโรยูกิจัง ฮิโรยูกิจัง...."
เสียงเรียกชื่อผมของอาคาริดังสลับกับเสียงกริ่งประตูที่เธอกดย้ำมาซัก 10นาทีติดต่อกันได้
"รู้แล้วน่า จะกดไปถึงไหนกัน"
ผมเปิดประตูบ้านออกมาอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก ก็อุตส่าห์ตื่นเช้าทั้งที ยังโดนกวนด้วยเสียงกริ่งบ้านตั้งแต่ตอนยังแต่งตัวอยู่
"ก็เรียกตั้งนานแล้วไม่ตอบ ก็นึกว่ายังนอนอยู่น่ะสิ"
"ถ้าอย่างนั้น พูดผ่านอินเตอร์โฟนเข้าไปครั้งเดียวก็ตื่นแล้วน่า ยายบ๊อง"
ผมเริ่มบ่นใส่เธอระหว่างกำลังเดินไปโรงเรียนด้วยกัน
"งั้นเหรอ?"
อาคาริพูด ทำหน้าไม่ค่อยไว้ใจว่าผมจะตื่นจริงๆซักเท่าไหร่

ในห้องเรียน ทันทีที่ผมนั่งลงที่โต๊ะของตัวเอง ก็มีเสียงเรียกดังมาจากประตูห้อง
"ฮีโร่ มารึยั----ง"
เสียงชิโฮะนั่นเอง
"ถ้ายังไม่มาแล้วจะเห็นเรอะ"
ผมกวนเธอไปเหมือนเคย ในใจก็คิดไปว่าแม่นี่คงจะมีข่าวอะไรซักอย่างถึงได้มาหาผมถึงห้องแต่เช้า
"เชอะ! นายนี่น้า อุตส่าห์มีข่าวจะมาบอกซะหน่อย แบบนี้ไม่พูดซะดีกว่ามั้ง"
ชิโฮะเริ่มโมโห นี่ก็เรื่องปกติอีกเหมือนกัน มีข่าวมาจริงๆซะด้วย
"มีเรื่องอะไรเหรอ ชิโฮะ"
อาคาริเข้ามาร่วมวงด้วยอีกคน
"อ๊ะ อาคาริ คืออย่างนี้นะ....."
นั่นไงล่ะ ผมคิดอยู่แล้วว่ายัยนี่ไม่มีทางไม่พูดเรื่องที่ตัวเองรู้มาได้
"วันนี้ ห้องเธอจะมีนักเรียนใหม่เข้ามาเรียนคนนึงล่ะ"
"เอ๋ จริงเหรอ ผู้ชายหรือผู้หญิงล่ะ"
ดูอาคาริตื่นเต้นกับเรื่องนี้จริงๆ
"ผู้หญิงจ้ะ"
"ย้ายโรงเรียนเอาตอนจะสอบปลายภาคแรกอยู่แล้วอย่างนี้เนี่ยนะ"
พอได้ยินว่าเป็นผู้หญิง ผมเองก็เริ่มสนใจขึ้นมาบ้าง
"เป็นคนแบบไหนล่ะ"
ผมถาม แต่พอชิโฮะกำลังจะตอบ เสียงกริ่งเข้าเรียนก็ดังขึ้นซะก่อน ชิโฮะรีบวิ่งกลับไปห้องของตัวเอง

        พอเริ่มโฮมรูม อ.คิบายาชิ อ.ประจำชั้นก็เดินเข้ามา ตามด้วยเด็กผู้หญิงผมยาวสีดำคนหนึ่ง
เธอแต่งชุดนักเรียนคนละแบบกับของโรงเรียนเรา เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาว ผูกเน็คไทสีดำ กระโปรงก็เป็นกระโปรงสั้นสีขาว
...คงจะเป็นนักเรียนใหม่ที่ชิโฮะพูดถึงเมื่อเช้านี้...ผมคิด
"มาซากิ อามิ จากนางาซากิค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
เธอเริ่มแนะนำตัว ผมนั่งฟังไปเรื่อยๆ
"...งานอดิเรกก็ ..เอ.. แต่งเพลงกับเล่นกีตาร์ค่ะ"
มีเด็กผู้หญิงที่เล่นกีตาร์ด้วยแฮะ
        ผมคิดมาถึงตรงนี้ ก็มีก้อนกระดาษลอยมาตกบนโต๊ะของผม
พอมองไปตามทางที่มันลอยมาก็เห็นอาคารินั่งโบกมือให้ พลางทำท่าให้หยิบกระดาษขึ้นมาอ่าน
โทโมโกะหัวหน้าห้องที่นั่งข้างๆเริ่มมองปรามผมสองคน อาคาริจึงกลับไปนั่ง
เรียบร้อยตามเดิม ผมเองก็หยิบก้อนกระดาษขึ้นมาคลี่อ่าน ในนั้นเขียนว่า "ตอนม.ต้น ฮิโรยูกิจังก็เคยเล่นกีตาร์เหมือนกันนี่"
        ผมหันไปหาเธอ จำแม่นจริงๆแม่นี่
"งั้น..มาซากิ ไปนั่งตรงที่ว่างข้างฟูจิตะก็แล้วกัน เอาล่ะ ทุกคน ฝากเพื่อนใหม่ด้วยนะ"
อ.คิบายาชิให้เธอมานั่งข้างผม
"ฝากตัวด้วยนะ" เธอยิ้มแล้วโค้งให้ผมนิดนึง
"อะ เช่นกัน" ผมตอบ
ก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ
โฮมรูมก็จบลงแค่นั้นแล้วก็เริ่มเรียนตามปกติ

                                        To be Continued...