ผลจากการบำเพ็ญภาวนาที่ถ้ำพระเวสฯ
ทำให้หลวงปู่มีความอิ่มเอิบใจเป็นล้นพ้น
เฝ้ารอวันที่จะได้กราบนมัสการท่าน
พระอาจารย์ใหญ่มั่น ภูริทตฺโต
อยู่ตลอดเวลา
เมื่อหลวงปู่และคณะได้ปรารภความเพียร
ณ ถ้ำพระเวสฯ
นานพอสมควรแล้ว
ก็ได้จาริกออกตามหาพระอาจารย์ใหญ่
เป็นคำรบสองต่อไป
ปีนั้นเป็นปี พ.ศ. ๒๔๖๗
คณะของหลวงปู่
ได้ไปพบพระอาจารย์ใหญ่
ที่ วัดป่าโนนสูง (ปัจจุบันอยู่ในเขตจังหวัดมุกดาหาร
ซึ่งแยกจากจังหวัดนครพนมมาเป็นจังหวัดใหม่)
หลวงปู่ได้กราบเรียนพระอาจารย์ใหญ่
ให้ทราบถึงเรื่องราวของการปฏิบัติที่ผ่านมา
โดยเฉพาะหัวข้อธรรม
เกี่ยวกับ ปฏิจจสมุปบาท
และ อริยสัจ ๔
ที่ได้รับขณะบำเพ็ญภาวนาที่ถ้ำพระเวสฯ
พระอาจารย์ใหญ่มั่น ภูริทตฺโต
ได้กล่าวคำรับรอง
และยกย่องหลวงปู่ดูลย์
ต่อหน้าที่ชุมนุมศิษยานุศิษย์ว่า
"ถูกต้องแล้ว
เอาตัวรอดได้แล้ว
นับว่าไม่ถอยหลังอีกแล้ว
อยากให้ดำเนินตามปฏิปทานี้ต่อไป"
หลวงปู่ดูลย์
ได้นำคณะพระภิกษุสามเณรจากวัดม่วงไข่
พร้อมทั้งพระภิกษุฝั้น
อาจาโร ที่ติดตามมา
เข้าถวายตัวเป็นศิษย์ต่อพระอาจารย์ใหญ่
ท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่น
ภูริทตฺโต
ได้กล่าวยกย่องสรรเสริญ
การกระทำให้ปรากฏต่อศิษย์ทั้งหลายว่า
"ท่านดูลย์นี้
เป็นผู้ที่มีความสามารถเป็นอย่างยิ่ง
สามารถมีสานุศิษย์และผู้ติดตามมาประพฤติปฏิบัติธรรมด้วยเป็นจำนวนมาก"