ตรงนี้ขอแทรกเรื่องเบาสมองสักเล็กน้อย
ข้อเขียนต่อไปนี้เป็นบันทึกของคุณบำรุงศักดิ์
กองสุข
ที่น่าสนใจไว้เป็นอุทาหรณ์
ดังนี้
คุณจำนงค์ พันธุ์พงศ์
เล่าให้ผู้เขียนฟังถึงเมื่อครั้งหลวงปู่ดูลย์
อตุโล อาพาธหนัก พระครูนันทปัญญาภรณ์
เป็นผู้นำหลวงปู่เข้ากรุงเทพฯ
ให้แพทย์ตรวจอาการ ณ
โรงพยาบาลจุฬาฯ
เมื่อนำหลวงปู่เข้าห้องเอกซเรย์
พนักงานคนหนึ่งก็พูดกับคุณจำนงค์ว่า
"อ้อ! คนแก่ ๆ แบบนี้ เอกซเรย์ง่ายสบายมาก"
คุณจำนงค์นึกในใจว่า "ประเดี๋ยวก็รู้
เล่นพูดกับหลวงปู่แบบนี้!"
พอยกหลวงปู่ขึ้นเตียงเลื่อนไฟฟ้า
เตียงไม่เลื่อนเข้าที่
เมื่อคุณจำนงค์ก้มกระซิบกราบขออนุญาตหลวงปู่
เตียงก็เลื่อนเข้าที่ได้
เจ้าหน้าที่ถ่ายเอกซเรย์อยู่นานถึง
๒ ชั่วโมง
ขณะถ่ายก็ไม่มีภาพปรากฏบนจอทีวี
หมดฟิล์มไปเป็นจำนวนมาก
พอล้างออกฟิล์มทุกใบดำหมด
คุณหมอมากราบขออนุญาตกับหลวงปู่
คุณจำนงค์ปลุกหลวงปู่พอให้รู้สึกตัว
แล้วกราบเรียนท่านว่า "หลวงปู่ครับ
อย่าเข้าสมาธิ เขาถ่ายเอกซเรย์ไม่ติด"
หลวงปู่ว่า "อ้อ!
อย่างนั้นรึ"
หลังจากนั้น
จึงมีภาพปรากฏบนจอทีวี
และฟิล์มเอกซเรย์
ก็ได้ภาพตามต้องการ
