รสแห่งความเปลี่ยนแปลง
สันดาน จิต ชอบเวียน เปลี่ยน เสมอ มันเฝ้า เพ้อ หาใหม่ ใฝ่ กระสัน จะ เปลี่ยน รส เปลี่ยนที่ เปลี่ยนสิ่งอัน... แวดล้อมมัน เปลี่ยน เวลา เปลี่ยน อารมณ์ รส ของความ เปลี่ยนแปลง แฝงเจือ อยู่ จึงได้ดู เป็นรส ที่ เหมาะสม เป็น รสแห่ง อนิจจัง ช่างลับลม ไม่รู้ถึง จึง โง่งม ว่า เลิศดีฯ |
พุทธธรรมกำมือเดียว