หมวดตน

๑ . ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตนอยู่เป็นนิจ 
อตฺตานํ ทมยนฺติ สุพฺพตา 

๒ . ชนะตนนั่นแหละ เป็นดี 
อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย 

๓ . ตระเตรียมตนให้ดีเสียก่อนแล้ว ต่อไปจะได้สิ่งอันเป็นที่รัก 
ลพฺภา ปิยา โอจิตฺเตน ปจฺฉา 

๔ . ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น 
ยทตฺตครหิ ตทกุพฺพมาโน 

๕ . ความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว 
สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ 

๖ . พึงขวนขวายในเป้าหมายของตน 
สทตฺถปสุโต สิยา 

๗ . ไม่พึงอาศัยผู้อื่นยังชีพ 
นาญฺญํ นิสฺสาย ชีเวยฺย 

๘ . ท่านเอ๋ย ! ท่านก็สามารถทำดีได้ ไยจึงมาดูหมิ่นตัวเองเสีย 
กลฺยาณํ วต โภ สกฺขิ อตฺตานํ อติมญฺญสิ 

๙ . จงอยู่อย่างมีหลักยึดเหนี่ยวใจ อย่าเป็นคนไร้ที่พึ่ง 
สนาถา วิหรถ มา อนาถา 

๑๐ . โทษคนอื่นเที่ยวกระจาย เหมือนโปรยแกลบ 
แต่โทษตนปิดไว้ เหมือนพรานนกเจ้าเล่ห์แฝงตัวบังกิ่งไม้ 
ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ โอปุนาติ ยถาภุสํ 
อตฺตโน ปน ฉาเทติ กลึว กิตวา สโฐ

<<

!!