โอวาทครูบาอาจารย์
เรื่องแสวงหาอย่างมีขอบเขต
......... โดยหลวงพ่อพุธ ฐานิโย
ธรรมชาติของสังคม
สังคมทั้งหลายตกอยุ่ในอำนาจของโลกธรรม
ความมีลาภ เสื่อมลาภ ความมียศ
เสื่อมยศ มีสุข ทุกข์ สรรเสริญ
นินทา
สิ่งเหล่านี้ทุกคนมีสิทธิเสรีภาพในการแสวงหา
เราจะแสวงหาอย่างไร
ในฐานะที่เราเป็นนักปฎิบัติ
ความโกรธ ความหลงมีอยู่
เป็นสิ่งกระตุ้นเตือนความรู้สีกของเรา
ให้มีความ
ทะเยอทะยานในความอยากได้อยากดีมีอยากเป็น
แต่ก็คือศีล ๕ ข้อ นั่นเอง
เพราะฉะนั้น ศีล ๕ ข้อ
เป็นศีลที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติขึ้นตามกฎของธรรมชาติ
เรามีกายกับใจ
ในกายของเรามีใจเป็นใหญ่
ใจเป็นผู้บงการแล้ว
กายทำอะไรลงไป พูดอะใรออกไป
ใจเขาเก็บเอาไว้โดยอัตโนมัติ
เขาจะเก็บผลงานของเขาบันทึกเอาไว้
การทำบาปทำกรรมต่างๆ
นี่ที่ว่าเป็นบาปเป็นกรรม
ควรสังวรระวังควรงดเว้น
ควรระวังรักษา มีแต่ละเมิดศีล ๕
ข้อเท่านั้น ศีล ๕ ข้อนี้เป็นบาป
คนไม่มีศาสนาทำก็บาป
บาปตัวนี้ใครเป็นผู้แต่งใครเป็นผู้สร้างขึ้น
ไม่มีใครแต่ง ไม่มีใครสร้าง
เป็นสิทธิหน้าที่ของแต่ละบุคคลสร้างขึ้นมาเอง
เพราะเป็นผลงานของตัวเองที่ทำลงไป
ในเมื่อเป็นผลงาน
ที่ทำลงไปโดยใจเป็นผู้สั่ง
ใจเขาต้องเก็บผลงานนั้นไว้โดยกฎธรรมชาติของเขา
อย่างสมมติว่าเรา
ไปฆ่าใครตายสักคนหนึ่ง
เรานึกว่าเราทำเล่นๆ
เราไม่ต้องการผลงาน
มันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้
มันจะต้องวิ่งเข้ามาเป็นผลงานที่เก็บเอาไว้ภายในใจ