ลักษณะกายทิพย์
         กายทิพย์มีลักษณะโปร่งแสง ไม่อาจจับต้องได้และตาเนื้อก็มองเห็นได้ยาก ผู้มีกระแสจิตที่บำเพ็ญจนถึง ฌาณ ๔ ก็สามารถสัมผัสรู้เห็นเองได้
         จิตวิญญานก็มีสภาพเป็นกายทิพย์ สามารถย่อหรือขยายตัวให้ใหญ่เล็ก เมื่อตอนมาเกิด ก็หดตัวให้เล็ก เข้าปฏิสนธิผสมรวมกับเซลตัวอ่อนในท้องแม่ และวิวัฒนาการขึ้นเกาะที่ต่อมบริเวณก้านสมอง เรียกว่า “เมดดูลล่าออฟลองกาตา” มีลักษณะเป็นรูปปิระมิด ต่อมนี้มีศูนย์ต่าง ๆ เช่น ศูนย์ควบคุมการหายใจ การเต้นของหัวใจ ……. ตลอดจน รับความรู้สึกถ่ายทอดไปยังสมองส่วนกลาง ต่อมนี้จะเป็นศูนย์รวมของกายทิพย์ ที่จะผสมกับจิตวิญญาณที่หน้าผากแล้วแยกออกจากกายเนื้อ เมื่อฝึกการถอดจิต
         เมื่อฝึกถอดกายทิพย์ออกมาได้แล้ว จะมีสายใจแห่งชีวิตเชื่อมโยงกับกายเนื้อ กายทิพย์เมื่อถอดออกมาใหม่ ๆ จะโปร่งแสง ฝึกต่อไปอีก จึงจะค่อย ๆ ทึบแสง เห็นเหมือนกายเนื้อมากขึ้น เรียกว่ากายหยาบ และเมื่อนำกายหยาบ นั้นมาปลงอสุภะด้วยการถอดจิตครั้งแล้วครั้งเล่า ก็จะละลายกิเลสกายในกายได้ ทำให้กายหยาบลอกคราบออกไป เป็นชั้น ๆ ละเอียดขึ้น ๆ ตามลำดับ เมื่อตายลง กายทิพย์ละเอียดก็จะแยกออกจากกายเนื้อ ถ้ายังไม่จบกิจก็ไปเป็น เทพ พรหม ถ้าเป็นบุคคลทั่วไปก็ไปตามวิบาก บุญ-กรรม ที่ทำมา