19e nacht van de Poëzie, 20 maart 1999

Zaterdag 20 maart 1999 was het zover: de negentiende Nacht van de Poëzie vond plaats in Vredenburg, Utrecht. Ter gelegenheid van deze editie waren negentien dichters uitgenodigd, die afgewisseld door muzikale en andere entr'actes, voorlazen uit eigen werk. Voor Fl. 47,50 per kaartje moet deze avond het poëtisch hoogtepunt van het jaar zijn voor veel mensen gezien de drukte in het vrijwel uitverkochte Vredenburg. Voor de deur van het, van origine concert- en congrescentrum staat het zwart van de mensen die snel naar binnen willen, om maar geen minuut te missen van het jaarlijks terugkerend spektakel.

Erg leuk van de organisatie was dat ze dit jaar niet alleen de vergrijsde woordenkunstenaars hadden uitgenodigd, maar ook een groot aantal jonge 'dichtende denkers' geboekt hadden. Zo waren daar naast ouwe rotten als Hugo Claus en Gerrit Kouwenaar de jonge Ingmar Heytze, die voorlas uit zijn nieuwe bundel 'Sta op en wankel'. Ook was daar Serge van Duynhoven, die met een combinatie van muziek, beeld en gesproken woord een waar spektakel wist neer te zetten. En niet alleen de Nederlandse 'jongeren' waren aanwezig, ook onze zuiderburen waren vertegenwoordigd. Zo was er die avond Miguel Declerq, die met zijn mondharmonica in de hand zijn poëzie ten gehore bracht.

Naast dichters waren er diverse andere optredens: van het Flamencovuur uit Sevilla van Fernando Romero tot een aantal hilarische sketches en liedjes van de blinde cabaretier Vincent Bijlo, die met een knipoog naar Shakespeare's lyric 'To be or not to be, that's the question', namelijk: 'Zien of gezien worden, dat is de vraag', zijn eigen blindheid bespotte. Hij deed dit op een dusdanig leuke manier, dat 'ie de hele zaal al snel naar zijn hand wist te zetten.

Naast al het leuks dat mij trof op zaterdag 20 maart moet me even van het hart dat niet alles even goed en perfect was aan die avond. Zo vonden wij Vredenburg niet echt een locatie voor het organiseren voor een evenement als deze. Het continu doorlopende programma, in één zaal, kwam onrustig op mij over. Al die mensen willen natuurlijk ook wel eens wat eten en iets te drinken halen, en niet iedereen doet dat tegelijk. Gezien het feit dat er geen pauze was ingelast, was het dus een avond van benen intrekken, opstaan, geroezemoes, dingen niet verstaan, dichters niet kunnen zien en geïrriteerde blikken van mensen die er totaal niet toe doen.

Een evenement als de Nacht van de Poëzie is een fantastisch initiatief en zal zeker moeten blijven voortbestaan, alleen zou er naar mijn mening een andere locatie gezocht moeten worden, want voor de fl. 47,50 die je voor de toegangskaarten betaalt mag je toch wel enig comfort verwachten.

Wat betreft het bezoek van een avond als deze: met een klas middelbare scholieren zou ik zeker niet naar de Nacht van de Poëzie toegaan, al was het alleen maar om het feit dat er tijdens het voorlezen van de gedichten door de verschillende dichters toch stilte dient te zijn. Het saaiheids gehalte is voor een klas middelbare schoolkinderen waarschijnlijk net iets te hoog.