ผมชื่อเบิร์ท
เกิดเป็นชาวพุทธ
ผมหล่อที่สุด
แม้ลีโอพุฒยังอาย

อุ๊ยตายว๊ายกรี๊ด
ลมพิษเล่นงาน
ลมปราณแตกซ่าน
เพราะนงคราญปล่อยลม

ฟ้าจ๋าฟ้า...ฟ้ามีดาวกี่ดวงหนอ
ขอฉันขอ...ดาวซักดวง ฟ้าหวงไหม
จะเกี่ยวดาว เก็บเอาอุ่น เพื่ออิงไอ
หย่อนดาวใส ใส่ขวดโหล ผูกโบว์แดง

หากคืนใด ใจฟ้าเหงา ไร้ดาวพร่าง
เป็นคืนร้าง ทางมืดมน อับจนแสง
จะปล่อยดาว จากขวดใส พรายพริบแจ้ง
ไปแต้มแต่ง เติมแสงดาว ให้พราวฟ้า

เพื่อให้เกิด ความงาม ท่ามกลางฝัน
เพื่อให้เกิด คืนวัน อันมีค่า
เพื่อให้แสง แห่งหวัง หวนคืนมา
เพื่อให้ฟ้า มีดาวอุ่น ไว้อิงไอ

เผื่อคนเหงา จะเอาฟ้า เป็นผ้าห่ม
คุยกับดาว ดวงกลมกลม ผ่านลมไหว
เผื่อคนท้อ จะขอดาว เป็นแรงใจ
เผื่อคนไกล จะขอดาว ส่งข่าวมา

เพื่อฝากดาว ว่าเข้าใจ แม้ไกลห่าง
ถึงอ้างว้าง เพราะห่างไกล ใจเหว่ว้า
ถึงอย่างไร ก็ไม่ลืม คำสัญญา
"เราจะเป็นดวงตาของกันและกัน"

เพราะเธอหรือเปล่าที่ทำให้ท้องฟ้าสดใส
เพราะเธอหรือเปล่าที่ทำให้ตะวันสาดแสง
เพราะเธอหรือเปล่าที่ทำให้ทะเลสีคราม
เพราะเธอหรือเปล่าที่ทำให้ดอกไม้งดงาม
อาจเป็นเพราะเธอที่ทำให้ทุกสิ่งที่เป็นไป
ตะวันยังคงสาดแสง ท้องฟ้ายังคงสดใส
กลิ่นหอมดอกไม้ ทะเลงดงาม ไม่เกี่ยวกับเธอ
เมื่อไม่มีเธอทุกสิ่งยังคงงดงาม
รักยังคงอยู่ ดั่งดอกไม้ยังคงอยู่
เพื่อรอใครซักคนที่เขารักเรา...รักเราจริงๆ

ฉันชื่อนางสาวน้อย
ฉันเป็นคนร่างน้อย
ฉันมีบ้านหลังน้อย
ฉันเบี้ยน้อยหอยน้อย
ฉันมีความสุขเล็กน้อย
ตามประสาเมียน้อย

เห็นหยดเลือด หลั่งไหล จากกายเจ้า
อกของข้า ปวดร้าว ราวถูกฆ่า
เข้มแข็งไว้ อย่าไหวหวั่น นะกัลยา
พี่จะรีบ เร่งไปหา ผ้าอนามัย

เชื่อฉันเถอะ เชื่อฉัน อย่าหวั่นไหว
โปรดเชื่อใจ ใครคนนี้ ที่ห่วงหวง
เชื่อฉันเถอะ เชื่อใจ ไม่หลอกลวง
เธอไม่เชื่อ หมอดูดวง ก็ตามใจ

หยอดเหรียญกัน วันละ สองสามบาท
อย่าให้ขาด สิ่งซึ่ง พึงประสงค์
มีน้อย หยอดน้อย ค่อยบรรจง
หยอดเหรียญลง ตู้โทรศัพท์ สาธารณะ

รู้อยู่นะ ว่าเธอเศร้า เหงาใจอยู่
รู้อยู่นะ เธอหดหู่ อยู่มิหาย
รู้อยู่นะ ว่าเธอนั้น หวั่นมิคลาย
รู้อยู่นะ เธอมุ่งหมาย ใครสักคน
ฉันคนนี้ นี่ไง ใครคนนั้น
โปรดบอกฉัน วันที่เธอ เพ้อสับสน
อย่าปิดไว้ ใจฉันพร้อม ช่วยผ่อนปรน
คลายหมองหม่น ให้คนท้อ จาก"หมอนพพร"

ทั้งที่ใจ มีให้เธอ เสมอหมาย
แต่ดูคล้าย มิไยดี เหมือนมีอื่น
ทั้งที่รัก จากใจฉัน นั้นยั่งยืน
แต่ต้องฝืน บอกเธอไป ไม่รักเธอ
รู้บ้างไหม ใจฉันเจ็บ เจียนจะขาด
เพราะไม่อาจ มีเธอได้ ดั่งใจเพ้อ
มีความจริง สิ่งหนึ่ง อยากบอกเธอ
รู้ไหมเออ ว่าฉันนั้น เป็นขันที

อารมณ์ดี เป็นศรีแก่ตัว
อารมณ์ชั่ว ตัวจะมีสี
อารมณ์ไม่ดี โทษปี่โทษกลอง
อารมณ์ผุดผ่อง ไม่โทษกลอง ไม่โทษฉิ่ง

พบกันก็เปิดยิ้ม พิมพ์ใจ
เปิดตาสื่อความนัย ถ่องแท้
เปิดอกเปิดหัวใจ อย่าปิดบังนา
เปิดทุกสิ่งดีแน่ แต่ห้ามเปิดหวอ

โปรดเก็บรัก จากเธอไว้ ในอ้อมอก
อย่าหยิบยก รักจากใจ ยื่นให้ฉัน
ไม่ใช่ว่า ค่าความรัก ไม่สำคัญ
ไม่ใช่ว่า ตัวฉัน นั้นมีใคร
โปรดเก็บรัก จากเธอไว้ ให้คนอื่น
อย่ามายื่น ให้ฉันต่อ ขอได้ไหม
ไม่ใช่ว่า ฉันคนนี้ ไม่มีใจ
เธอรู้มั้ย ฉันตายด้าน มานานแล้ว