อยากรู้นักว่ารักบ้างไหม หรือคบไปผ่านๆอย่างนั้น มีบ้างไหมความจริงใจต่อกัน ในคืนและวันที่ผ่านมา

ฝนจะตกมาไหมนะคืนนี้ ดาวจะไม่มีให้เห็นบนฟ้า อยากให้ฝนตกลงมา จะได้ไม่เห็นน้ำตาของตัวเอง

อย่าโทษกาลเวลา ว่าทำให้เธอเปลี่ยนแปลง จงโทษหัวใจ ที่เปลี่ยนไปเองต่างหาก

ด้วยดวงตาที่พร่าพราย คือความหมายการพลัดพลาก รินน้ำตาก่อนลาจาก ใจไม่อยากให้จากลา

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ที่จะรักใครได้ยาวนานขนาดนี้ ตัดใจให้ลืมไม่ได้สักที จะต้องภักดีอย่างนี้อีกนานเท่าไร

อิจฉาเครื่องบินที่อยู่ใกล้แอร์พอร์ต อิจฉาปรอทที่อยู่ใกล้คนไข้ อิจฉาเส้นเลือดใหญ่ที่อยู่ใกล้หัวใจ อิจฉาใครๆที่อยู่ใกล้เธอ

เธอคือคนเดียว ที่เข้าไปนั่งในทุกเสี้ยวของหัวใจรู้ไหม บอกมาสักคำสิว่าไม่มีใจ ก็จะจากไปทันที

คำบางคำจากคนบางคน อาจทำให้รักมากล้นต้องแปรผัน จากคนซึ่งมีแต่ความเข้าใจให้กัน ไม่เหลือความผูกพันของใจ

ฝากความหวังไว้กับเธอ ว่าความอบอุ่นจะมีให้ แต่กลับเจ็บหนักอีกครั้งที่หัวใจ เพราะสิ่งที่ได้กลับไม่อาทร

อย่าเอ่ยคำหวานกับฉัน เพื่อจะตามมาด้วยคำบอกลา บอกกับฉันตามตรงเถอะว่า ฉันไม่มีค่าสำหรับเธอ

ฉันคิดไปเองใช่ไหม กับอะไรที่เกิดขึ้นทุกอย่าง วันนี้ทุกสิ่งจึงเคว้งคว้าง คนเคียงข้างหายห่างไกล

บอกตัวเองไม่ได้รักเธอ แต่ทำไมยังเผลอแอบน้อยใจ เมื่อเห็นเธอเดินไปกับใคร ไม่รักแล้วทำไมน้ำตายังไหลริน

ใจเธอไม่เคยมีฉัน แม้เวลาสั้นๆวันสุดท้าย เจ็บรู้ไหมกับความเป็นไปอันแสนง่าย ที่ไม่วายต้องปวดร้าวทุกคราวครั้ง

หาค่าใดมากำหนดความรัก หรือกะเกณฑ์ว่ามากมายแค่ไหน รักของฉันอาจมีค่าสำหรับใคร แต่อาจน้อยไปสำหรับเธอ

อยากจะทวงถามความคิดถึง และความรู้สึกลึกซึ้งที่เธอเคยให้แต่จะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อหัวใจเธอหมางเมิน

ถ้าคิดจะมีคนอื่น เอาหัวใจมาคืนก็ได้ บอกกันดีๆคงไม่เป็นไร เพียงอย่าทิ้งกันไปอย่างไม่ใยดี

เคยโทรมาหา เคยให้เวลากันมากขนาดไหน แต่ตอนนี้เธอหายห่างไป แล้วจะให้เข้าใจยังไงกัน

หัวใจมันเหนื่อย กับความเรื่อยๆเฉื่อยชา จึงต้องปล่อยวางเพื่อบอกลา ขอจดจำแค่ว่าเคยรักใคร

รักอยู่ข้างเดียว แล้วจะข้องเกี่ยวอย่างไรได้ รู้ทั้งรู้เธอไม่เคยมีใจ กับแค่ยิ้มให้ยังไม่เคยทำ

เมื่อเธอกล่าวลา ฉันหรือจะรั้งเธอไว้ได้ เพราะมีสิทธิ์เพียงแค่ให้เธอไป แล้วหันหลังร้องไห้กับตัวเอง

จะลืมกันหรืออย่างไร จึงเงียบหายไปอย่างนั้น ไม่คิดถึงความผูกพัน ไม่คิดถึงกันบ้างเลย

นั่งมองนาฬิกา จะย้อนเวลากลับมาบ้างได้ไหม ฉันยังไม่ได้เตรียมใจ เพื่อรับความเป็นไปที่ผ่านมา

ก็น้อยใจกับสายตา ที่ไม่เคยมองเห็นค่าของฉัน จะทำดีซักกี่ปีกี่วัน ผลมันก็เท่ากันคือไม่มีน้ำใจ

อย่าสับสน อย่าเอาความรักมาปนกับความสงสาร นั่นยิ่งจะเป็นการทรมาน ให้ฉันร้าวรานกว่าที่เป็น

เหมือนไม่มีความหมาย คล้ายๆเธอจะไม่แยแส ฉันจะเป็นอย่างไรก็ไม่แคร์ เห็นฉันเป็นแค่คนผ่านตา

ความรักที่มอบให้ น้อยไปหรือไร้ค่า หรือเห็นว่าธรรมดา จึงเฉยชาไม่ผูกพัน

อย่ามาทำให้หัวใจไหวอ่อน อย่ามาส่งสายตาอาวรณ์ให้วูบไหว และไม่ต้องมาสนใจใส่ใจ ถ้าอะไรอะไรไม่อาจกลับไปเหมือนเดิม

ฉันไม่โกรธหรอกที่เธอจะไป แต่คงไม่เชื่อใจความรักของใครไปอีกนาน

เพราะเธอไม่เคยเข้าใจ เพราะไกลกันจึงเปลี่ยนแปลง เพราะเธอมีคนใหม่แอบแฝง แล้วเธอแกล้งรักกันทำไม?

ไม่อยากย้อนตืนและวัน เพื่อจะพบว่ามีเพียงฉันกับความเหงา
ไม่อยากคิดถึงเรื่องราวระหว่างเรา หากความทรงจำว่างเปล่าไม่มีเธอ

จากกันนานแสนนาน แต่ทุกความต้องการยังคงเป็นเธอเสมอ
ขอบฟ้ากว้างหนทางไกลไม่ได้เจอ แต่ก็ยังมีเธอให้คิดถึงเสมอในวันที่ผ่านไป