"Ik zoek er niet naar..." Communiqué van eind 1998
Communiquee van eind 1998
"Ik zoek er niet naar de regels van het spel te
veranderen, maar het spel zelf"
André Breton
Twee jaar geleden, na een reeks van acties, achtten
wij het noodzakelijk onze démarche en onze motivatie
te verduidelijken (zie tekst van 02/96). Sindsdien
werd de analyse die we maakten van de situatie spijtig
genoeg bevestigd door een aantal gebeurtenissen zoals
de inname van het burgermeesterschap door Megret in
Vitrolles.
De laatste jaren hebben we verschillende grendels
zien springen door de banalisatie van het discours van
het Front National, en door haar aanwezigheid in de
straat en in de media. Wat tien jaar geleden gevreesd
werd is uitgekomen, en elke dag wordt de strategie van
het Front verder in de praktijk gebracht. Velen willen
dit niet zien en ontwaren elke fascistische
vooruitgang als een gruwel die uit het niets
tevoorschijn komt. Nochtans, het web is geweven en de
acteurs stilaan op hun plaatsen om een ons gekend
dramastuk te spelen. De voorwaarden opdat alles zou
omslaan zijn aanwezig:
- Europa, ontwikkeld zonder de burgers, roept
weerstand op, het voorgestelde model is
ultra-liberaal, anti-democratisch, met een almachtige
centrale bank, buiten de controle van de bevolking.
Het is de terugkeer naar een ideologie ontstaan in de
zeventiende eeuw, en toegepast in de negentiende. Het
is een zegen voor de nationalisten.
- de toekomst wordt als onzeker ervaren, het
terugplooien op zichzelf aangemoedigd door de
consumptiemaatschappij. Er is geen collektief projekt
meer, een woord dat het kapitalisme pejoratief heeft
getransformeerd, als synoniem voor een totalitaire
samenleving.
- De politieke klasse baadt in het carriérisme, een
aantal in het affairisme. Politiek is zaken doen of
zaakjes gedaan krijgen!
- het niet komen opdagen bij de verkiezingen
weerspiegelt die afwijzing en de armen van het FN
openen zich voor een groeiend deel van het elektoraat.
Er zijn geen objektieve redenen waarom dit zou
stoppen. De laatste regionale verkiezingen hebben dit
aangetoond: klassiek rechts is geëxplodeerd. Dat is
een kapitaal gegeven voor de strategen van het FN. Het
is slechts het begin van een hervormingproces rond een
presentabele extreem-rechtse partij.
De uitbuiting van de fascistische stem door de
socialisten, opgezet sinds 1983, is nog steeds
aktueel. De opwellingen om de kieswetgeving te
veranderen zullen het probleem niet oplossen.
Nochtans, in de berekeningen van de politiekers zijn
er weinigen die zich opwinden over al het koren dat
naar de molen van het Front National wordt gebracht.
Een flagrant voorbeeld was de verkiezing tot
voorzitter van de Algemene Raad van de Bouches du
Rhône van een personage dat zo'n waslijst van
"zaakjes" met zich meesleepte dat hij vier maanden
later ontslag moest nemen. Opgeheven hoofd en propere
handen hebben een toekomst voor zich.
De Franse fascisten hebben een zondebok nodig, de
vreemdeling wordt als dusdanig aangewezen. Vroeger
waren dat de Joden, vandaag de Arabieren. Het
alledaagse racisme, iedereen kent het, in zijn/haar
omgeving, in de buurt, op het werk, in de familie.
Hoewel het zich niet laat kennen op dezelfde manier
als voor de oorlog, is het niet minder aanwezig en
verankerd in de geesten.
Alle elementen zijn dus ter plaatse: een samenleving
waar de sociale banden verbroken zijn onder de
venijnige uithalen van het liberalisme; de corruptie
van de politieke "elites"; "republikeins" rechts dat
zijn herkenbaarheid en electoraat heeft verloren; het
politieke spel van de verschillende krachten die sinds
vijftien jaar aan de macht zijn, en tenslotte een
latent racisme dat op een aanleiding wacht om zich
volledig te buiten te gaan. Het fascistisch gevaar is
dus niet stationair, het groeit. De kampen zijn
nagenoeg gevormd. Niemand kan nog zeggen "ik wist het
niet". Degenen die aanhangers zijn van het Front
National en er voor stemmen, doen dit met kennis van
zaken. Zelfs als vinden we een volledige verklaring
voor wat hen op die weg heeft geduwd. Het is een reëel
feit, nu duidelijk aangetoond.
Het is niet langer het moment om propaganda te voeren
om aan te tonen hoezeer de fascisten wel degelijk
fascisten zijn. Vandaag bevinden zij zich in een
dynamiek van een greep naar de macht op het nationale
niveau, na een lokale fase.
Als verkiezingen soms al kunnen verhinderen dat een
fascist voor een tijd tot verkozene van het volk
wordt, zij kunnen in geen geval de oorzaken voor het
stemmen voor het FN wegnemen. Geen enkele kandidaat
kon of wou, éénmaal aan de macht, zijn programma
uitvoeren. Enkel het Front National probeert dit te
doen in de gemeenteraden en in de instanties waar zij
enig gewicht heeft.
De Franse fascistische partij onderhoudt een militie
en gewapende aanhangers die niet aarzelen om te
schieten en te doden. Het zijn niet de wetten die het
FN zullen doen verdwijnen, zij moet "in concreto"
worden verboden door de burgers. Hetzelfde voor de
justitie die slechts geval per geval de effekten
beantwoordt, maar nooit de oorzaken. Historisch is het
fascisme nooit verslagen in de stemhokjes.
Integendeel, de fascisten zijn vaak aan de macht
gekomen via de stemhokjes. Wij hebben geen andere
keuze dan het actieve vezet: wij koesteren in ons hart
de herinnering aan diegenen die hebben gevochten, die
gedood zijn, meer dan 50 jaar geleden, om dit land te
bevrijden van de fascistische gruwel. Zoals hen
beroepen wij ons op onze wortels, op een zeker
mensbeeld, waar de wet van de jungle niet het model
hoeft te zijn. Het Verzet tegen het fascisme van de
Franc Tireurs en Partisanen is een historische
verwijzing, en voor ons een voorbeeld van menselijke
waardigheid.
Vandaag is ons eerste objektief: met alle middelen de
vooruitgang van het Front National tegenhouden. De
fascisten mogen niet marcheren op veroverd terrein.
Bovenop het legitieme werk van alle demokraten,
verenigingen, individuen die vechten tegen
extreem-rechts, verklaren wij klaar en duidelijk dat
wij ons niet zullen laten doen. Zij zullen niet
terugkeren om cynisch in maatpak post te vatten in de
republikeinse instituties die zij zo haten.
Enkel een sociale beweging met duidelijke politieke
objectieven zal de oorzaken van de fascistische
afwijking kunnen stuiten. Die objectieven zouden de
solidariteit, de verdeling van de rijkdommen, een
duurzame ontwikkeling voor de hele planeet, die breekt
met de markteconomie, moeten zijn.
Het definitieve opgeven van het liberalisme, die de
mens tot slaaf maakt van de economie, tot niet meer
dan een werktuig. De geschiedenis van de mensheid werd
nooit geregeerd door de markt, en die zal haar
toekomst niet verzekeren.
De Markt, in handen van en gestuurd door de grote
multinationals die oligopolies vormen, verzekert de
democratie niet. Zij breekt zonder ophouden de
solidariteit tussen de mensen zoals de Sociale
Zekerheid, de Openbare Diensten, of het Algemeen
Onderwijs die de emancipatie van allen mogelijk maakt.
Onderwijs en niet de fascistische dril of de
"bijscholing" voor de kapitalisten. Kennis opdoen,
gecultiveerd worden, dat is zijn burgerschap volledig
kunnen uitoefenen.
De Markt houdt niet van het Algemeen Onderwijs dat
niet "winstgevend" is.
Extreem-rechts verafschuwt het volksonderwijs. Een
bevolking die onderwezen is, open, met een kritische
zin, is moeilijk te onderwerpen en te manipuleren.
Zoals de cultuur werd vernietigd door de kooplieden,
zo werd zij herzien en gecorrigeerd door de fascisten
die er een ondermijning in zien van de orde die zij
willen opleggen.
Terwijl de enen winst maken en zich bezig houden met
de Markt, bouwen de anderen de nieuwe orde uit, door
het racisme, het eigen volk eerst of de etnische
zuivering.
Tegenover extreem-rechts is de ideeënstrijd voor het
moment afwezig. Het zijn duidelijk de fascisten die nu
het terrein bezetten.
We kunnen het kapitalisme niet frontaal aanvallen
gezien onze huidige middelen. Enkel een progressieve
sociale dynamiek zal ons uit het isolement in stand
gehouden door de liberale consensus halen. Wij
schrijven ons in in een burgerhouding die de
ideologische en filosofische basis moet reconstrueren
noodzakelijk voor de emancipatie van de mensheid
voorbij alle grenzen.
Hier bestrijden we het fascisme opdat die emancipatie
een aanvang zou kunnen nemen. Het verdwijnen van het
FN is verbonden met ons vermogen om de tendens van het
mondiale liberalisme te keren.
Voor het Internationalisme.
Tegen alle nationalismen en alle fundamentalismen.
Solidariteit met degenen die hier of elders strijden.
* 21 februari 1996: Vernieling door explosieven van
het lokaal van het FN, rue de Lyon, vanwaar de
moordenaars van Ibrahim Ali waren vertrokken. Opgeëist
door Francs Tireurs Partisans, Groupe Missak
Manouchian".
* 11 maart 1997: aanval met een granaat van een lokaal
van het FN, 22 rue Sainte Cécile, opgeëist door Groupe
de Partisans "Marcel Bonain".
* 21 februari 1998: Vernieling door explosieven van
het lokaal van het FN, Avenue du Sablier te
Bonneveine. Opgeëist door Francs Tireurs Partisans;
UnitéCombattante "Dimitri Cotorovitch".
* 9 Juni 1998: Vernieling door explosieven van het
nieuwe lokaal van het FN, 22 rue Sainte Cécile, op de
vooravond van de opening van het proces van de
moordenaars van Ibrahim Ali, leden van het FN.
Opgeëist door Francs Tireurs Partisans; Unité
Combattante "Jean Robert".