ERMENİSTAN, KÜÇÜK RUSYA OLMA YOLUNDA
Küçük bir ülke olmasına rağmen Ermenistan’ın ekonomisi, günden güne iyiye gidiyor!
Resmi istatistiklere göre Ermenistan ekonomisi, 2001’de %12.9, 2002’de %9.6 büyümüş. 2003’ün ilk altı ayında da %14.8 büyüme sağlanmış. 2002’deki GSMH tutarı ise 2.4 milyar dolar.
Ermeni ekonomistlere göre, 3 milyon nüfusu olan bir ülke için bu rakamlar, oldukça iyi bir ekonomik durumun göstergesi. (Ermenistan’ın asıl nüfusunun 1.5 milyon civarında olduğunu görebilselerdi, kişi başına düşen milli gelir arttı diye de sevinirlerdi galiba!)
Oysa, ekonomi ile ilgili bu söylemlere karşılık, kısa bir süre önce Ermenistan’ın 101 milyon dolar borcuna karşılık olarak Razdan Termik Santrali ve üç bilimsel araştırma enstitüsünü Rusya’ya devretmesi; ülkenin tek uluslar arası havaalanı olan “Zvartnots”u Arjantin’e, Erivan Konyak Fabrikası’nı Fransa’ya, “Armentel” telekomünikasyon tesislerini Yunanistan’a, Erivan’daki en önemli otelleri ABD’ne, altın üretim tesislerini ise Romanya’ya satması, hafızalardaki tazeliğini koruyor.
Bunun yanı sıra, sadece 17 Km. olan Stepanakert-Martakert Otoyolu’nun bir türlü bitirilememesi, daha da vahimi, eğitim ve sağlık gibi devletin vatandaşlarına karşı temel yükümlüğü olan sektörlere yatırım yapılamaması da herkesçe bilinen gerçekler.
Ekonomik kalkınma düzeyini ortaya koyan tüm olumsuz göstergelere rağmen, her fırsatta dile getirilmesine azami gayret sarf edilen bir tek konu var ..... “Soykırım iddiaları”.
Oysa ekonomik ve ideolojik çelişkilerin, Ermenistan vatandaşları üzerindeki etkilerini görmek çok da zor olmasa gerek.
Resmi rakamlara göre, 1990-2001 yılları arasında 900 bin Ermeni, ekonomik nedenlerden dolayı Ermenistan’ı terk etmiş. Gayri resmi açıklamalara göre ise bu rakam 3 milyon civarında.
Araştırmalara göre, ülke dışına kaçmak isteyen Ermenilerin büyük çoğunluğunu gençler oluşturuyor. Ermenistan genelinde iyi eğitim görmüş olan ve Rusça ile İngilizce dillerine vakıf Ermeni gençleri, ülkede yaşanan %40 dolaylarındaki işsizlik nedeniyle başta RF olmak üzere çeşitli Doğu Avrupa ülkelerine göç etmekteler.
Nüfusun yaklaşık %50'si açlık sınırında bulunan Ermenistan'da halk, diğer ülkelerde yaşayan akrabaları ile çeşitli diaspora örgütleri ve uluslararası NGO'ların gönderdiği yardımlarla hayatlarını sürdürmekte.
Bu acı tabloya rağmen, asılsız “soykırım iddialarının” hem Ermeni vatandaşlarına hem de dünya kamuoyuna kabul ettirilmesi için Ermenistan yönetiminin harcadığı paralar, milyon dolarlar ile ifade ediliyor.
Devlet yönetimi ise, gelecek arayan gençleri sosyal tedbirlerle ülkede tutmaya çalışmak yerine, yurtdışına çıkan gençlerden 15 bin dolar depozit almak gibi cebri bir tedbiri daha uygun bulmuş. Zira, 570 milyon dolar bütçeli bir ülkede 15 bin dolar, bir Ermeni için büyük bir rakamı ifade ediyor.
Böylece gençlere iş imkanları yaratamayan devlet, yok olma tehlikesi ile karşı karşıya olan ülke nüfusunu dengede tutmaya, ancak engelleyemeyeceği göçler sayesinde de ekonomik girdilerini arttırmaya yöneliyor.
Ermenistan yöneticilerinin, içinde bulundukları olumsuz koşullara rağmen, Rus hayranlıkları ise şaşırılacak bir düzeyde devam ediyor.
Devlet Başkanı Robert Koçaryan’ın, “seçimlerde Rusya’nın desteğini alabilmek için Ermenistan açısından hayati önem taşıyan tesislerin yok pahasına satılması işlemlerini zaman geçirmeden onayladığı” iddiası hala muhalefet tarafından cevap aranan sorular arasında.
Ermenistan Ticaret ve Ekonomi Bakanı Karen Cesmarityan’ın, ülkedeki 2500 yabancı yatırımcının 500’ünün Rus olması ile övünmesi de anlaşılamayan, garip bir tutum.
Devlet yöneticilerinin Rusya’ya bu kadar düşkün olmaları, elbette Ermeni gençlerini de Rusya’ya yönlendirecektir. Ama bunun bir kaçış halini alması, Ermeni yöneticilerinin tepkisini çekmesi ve tedbir almaya yöneltmesi başlı başına bir paradoks oluşturuyor.
Bu arada, 02 Temmuz 2003 günü sabahı, Erivan Devlet Üniversitesi Rus Filolojisi Dekanı Karen Mkrtchian’ın silahlı saldırıya uğrayarak hayatını kaybetmesi de, tüm noktalar bir araya getirildiğinde ilginç bir soruyu akla getiriyor:
Karen Mkrtchian, Rus propagandası yapıyor iddiasıyla, Ermeni gençlerin Rusya’ya gidişini hazmedemeyen fanatik Ermeniler tarafından öldürülmüş olabilir mi?
Ülkü ERYAMAN
Editör
Soykırım Kurbanlarını Anma Organizasyonu