Lord Of the Rings

"Χωρίς σταματημό ο δρόμος μας τραβάει μπροστά κατηφορίζοντας απ'το κατώφλι που ξεκίνησε. Και τώρα πια ο δρόμος έχει φτάσει μακριά και λέω εγώ στον εαυτό μου: Ακολούθησε! Κυνήγησέ το! Ακούραστα ας είναι τα πόδια, σε κάποια στράτα μεγαλύτερη θα βγείς, όπου ανταμώνουνε αμέτρητοι σκοποί και μονοπάτια. Και πού πας μετά; Ποίος να ξέρει τάχα;"

J.R.R. Tolkien : The Lord of the Rings

- Ένα αλληγορικό παραμύθι;

- Μπά!

- Μια μεγάλη ιστορία;

- Ούτε!

- Τότε;

- Αποτελεί ένα είδος μοναδικό, αμίμητο. Είναι η γραφή του Tolkien έτσι. Ανήκει σ'αυτό που ο ίδιος έχει φτιάξει και είναι κλεισμένος στον κόσμο του Μπίλμπο, του Σαμ, της Γκαλάντριελ και του Γκανταλφ (sorry για όσους αδικώ αλλά με περιορίζουν...).

Ξεκίνησε από μια μελέτη για την γλώσσα των ξωτικών και κατέληξε...

- Και πώς ήρθε η πρώτη επαφή;

-Άρχισα να ακούω για αυτή την "Παρέα" σε ένα δάσος με νερά και πλατάνια, στην άκρη του Αιγαίου. Σαν ο μύθος να είχε γραφτεί σ'εκεινους τους τόπους. Όλα άρχισαν να πέρνουν άλλη διάσταση μπροστά μου: οι σκιές, τα φύλλα, η άμμος και τότε είπα πως αυτή την ιστορία ΠΡΕΠΕΙ να την ζήσω.Στην αρχή με τρόμαξε. Είναι το δέος που με πιάνει πριν από κάθε γνωριμία, απ'αυτές που η χημεία καθορίζει την μοίρα τους.Καθώς περνούσε ο καιρός ένιωθα πως δενόμουν όλο και περισσότερο με τους ήρωες και στον κάθε ένα εύρισκα ένα κομμάτι του εαυτού μου. Το συναίσθημα ήταν απροσδιόριστο. Σαν το κάθετι μέσα σ'αυτο το βιβλίο να έβγαζε μέρα με την μέρα ρίζες, τόσο δυνατές, που τα κλαδιά τους κυριαρχούσαν στην καρδιά και το μυαλό μου. Πάντα μέσα στη μέρα μου αφιέρωνα χρόνο για τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών". Και θυμάμαι μια-δυο φορές που η μέρα πέρασε χωρίς αυτή τη "Συντροφιά" και το κενό της μοναξιάς ήταν έκδηλο. Θα μπορούσα να γράφω και να γράφω σελίδες ολόκληρες γι'αυτό μου το "ταξίδι" όμως δεν έχει κανένα νόημα. Κριτικός βιβλίων δεν είμαι, ούτε αυτό προσπαθώ πετύχω. Μόνο μια σύντομη καταγραφή των συναισθημάτων μου σας παραχωρώ. Αυτές όμως τις στιγμές της "μαγείας" που τόσο έχω νοσταλγήσει, ξέρω που μπορώ να τις ξαναζήσω. Και είναι ίσως το μοναδικό ανάγνωσμα τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα μου, που θα "ρισκάρω" να το ξαναδιαβάσω, γιατί αυτός ο κύκλος δεν τελειώνει ποτέ. Και σ'αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω ένα απόσπασμα του συγγραφέα: "Ο πιο επικριτής αναγνώστης, δηλαδή εγώ, βρίσκει τώρα πολλά ελαττώματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα. Αλλά επειδή, για καλή μου τύχη, είμαι υποχρεωμένος ούτε να σχολιάσω το βιβλίο, ούτε να το ξαναγράψω, τα περνάω σιωπηλά εκτός από ένα που το έχουν προσέξει κι άλλοι: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΟ" (και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του). Δύο συμβούλες για τους επικείμενους αναγνώστες: -Βρείτε την ευκαιρία για την περιπλάνησή σας σ'αυτό τον κόσμο πριν την προβολή της ταινίας στους κινηματο- γράφους (οι λόγοι=ευνόητοι. Κανείς δεν "είδε" την Μέση Γη, εκτός του Tolkien. Όλοι οι υπόλοιποι μπορούμε μόνο να τη φαντάστουμε). -Απολαύστε την κάθε σελίδα,σαν να ήταν η τελευταία του βιβλίου.Η καλύτερη Συντροφιά,είναι η Συντροφιά του εαυτού σας. Εγώ τουλάχιστον κατάφερα να τον βρω μέσα στους τρεις τόμους των 1303 σελίδων(εκτός απ΄τους χάρτες ).

ΤΟΛΚΙΝΑΔΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ !!!!!!!