DAVID GRUBBS

?Αυτόν το χρόνο κυκλοφόρησες δυο άλμπουμ (Act One, Scene Five και Rickets& Scurvy) .Τα θεωρείς δυο διαφορετικές οντότητες που δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν σ ε ένα άλμπουμ ;

* Χμμ... Τα θεωρώ δυο διαφορετικές οντότητες έως ένα βαθμό...Από την άλλη πλευρά, είναι και τα δύο δημιουργήματα μου.Υπάρχουν πολλοί που κάνουν άλμπουμ με διαφορετικά ονόματα ,ξέρεις θα μπορούσα να αυτοβαπτηστώ DJ Evans για κάποιο άλμπουμ μου ή Old Dirty Guster για ένα άλλο. Λοιπόν, νομίζω μπορούν να διαχωριστούν αλλά έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους. Μου αρέσει όταν τελειώνω ένα άλμπουμ με τραγούδια να δουλεύω με κάτι που είναι ανοικτό , διασταλτικό και οργανικό ,με μια τελείως διαφορετική αίσθηση της διάρκειας της σύνθεσης. Το αποκαλώ η πόλη και η επαρχεία. Βαριέσαι τους μικρούς χώρους που μένεις ,όπως τα τραγούδια και ετοιμάζεσαι για άνεση της εξοχής .

?Πολλοί σε έχουν συνδέσει με την σκηνή του Chicago .Τι νομίζεις ότι οδήγησε στην άνθιση της ;

* Γεννήθηκα στο Louisville, Kentucky. Έζησα 9 χρόνια στο Chicago και τώρα μένω στην Νέα Υόρκη, αλλά διατήρησα τις μουσικές μου σχέσεις με ανθρώπου σαν τον John Mc Entire. Νομίζω ότι η άνθιση είχε να κάνει με πολλούς ανθρώπους να μετακομίζουν στο Chicago στα 90 's ,στην μεγάλη πόλη .Μια πόλη όχι τόσο τρομακτική όσο η Ν.Υ. ή διεφθαρμένη όσο το L.A.Παράλληλα ,αυτή η άνθιση είχε να κάνει με τη δημιουργία ενός αριθμού ανεξάρτητων εταιριών την ίδια περίοδο. Η Drag City, η Touch&Go. Είχαν δίκαιες οικονομικές συναλλαγές και έκανα δυνατόν για τους μουσικούς να επιβιώσουν. διαίτερα , η σκηνή οφείλει πολλά στον Court Rosk, ιδιοκτήτη της Touch&Go, ένα σχολαστικά δίκαιο άτομο που είχε φανταστική συμπεριφορά στους καλλιτέχνες του και έτσι παρουσίασε ένα μοντέλο για της άλλες εταιρίες (Drag City,Thrill Jockey). Παρόμοια, υπάρχει ένα μπαράκι στο Chicago το Empty Bottle,που ξεκίνησε σαν rock club και γινόταν όλο και πιο περιπετειώδες. Είχαν βραδιές ηλεκτρονικής μουσικής ,ένα πολύ σημαντικό crossover. Δύο βραδιές την εβδομάδα είχαν αυτοσχεδιαστική μουσική , κάτι πραγματικά γενναιόδωρο, αφού υπήρχαν φορές που μόνο 10 συμμετείχαν. Εξάλλου ,οι άνθρωποι δεν αγοράζουν συνήθως πολλές μπύρες σε βραδιές ελευθέρου αυτοσχεδιασμού, αλλά μάλλον δεν πείραζε τους ιδιοκτήτες αυτό!

?Δούλεψες σαν μουσικός με πολλούς καλλιτέχνες και σε διαφορετικά projects. Ποία ήταν οι πιο καθοριστική συνεργασία σου ;

* Άσε με να επιλέξω καλύτερα δύο .Πρώτον, ο Jim 'O Rourke την περίοδο που ήμασταν μαζί στους Gastr Del Sol .Mε μύησε στην μουσική με την οποία ήταν παθιασμένος. Ήξερα πολύ λίγα τότε για την μοντέρνα κλασσική μουσική και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό ,όπως π.χ. του Derek Bailey .Έμαθα για όλα αυτά από τον Jim. Επίσης μου έμαθε πολλά για την παραγωγή στο studio.Ξέρεις αυτός είχε ξεκινήσει από παιδί να κάνει tape music ,music concrete .Όταν τον είχα γνωρίσει δούλευε ακόμη στο υπόγειο των γονιών του ,χωρίς να παρουσιάζει τίποτα δημόσια, αλλά ήταν ήδη σε πολύ υψηλό επίπεδο .Εγώ μεγάλωσα παίζοντας σε punk σχήματα και έτσι δεν είχα κανένα φόβο να παίζω μπροστά σε κόσμο. Οπότε αυτά που είχα κάνει ήταν πολύ "δημόσια" και κοινωνικά ,ενώ αυτά που είχε κάνει ο Jim ήταν πολύ "ιδιωτικά",γι αυτό είχαμε μια συμπληρωματική σχέση. Η άλλη μουσική σχέση, ίσως περισσότερο σημαντική, ήταν με τον Mayo Thompson των Red Crayola. Αν ο Jim είναι ένας καταπληκτικός παραγωγός ,πολύ τεχνίτης ,ο Mayor ήταν ένα είδος διανοούμενου, τα πάντα έπρεπε να συζητηθούν. Έχει μια πολύ ειρωνική προσέγγιση στα πάντα .Ξέρεις....αν ήσουν πολύ ενθουσιασμένος με κάτι θα είχε μια αρνητική αντίδραση του στυλ-και τι έγινε; Επίσης, ο Mayo είναι ένας από τους αγαπημένους μου στιχουργούς. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχω δουλέψει μαζί είναι instrumental μουσικοί και ο Mayor μεγάλη εξαίρεση. Ακόμη, είναι 20 χρόνια μεγαλύτερος μου, ήταν σαν δουλεύω με την παλιοσειρά!

?Τα πράγματα είναι τώρα διαφορετικά που δουλεύεις solo ;

* Δεν είναι τόσο διαφορετικά, γιατί οι Gastr Del Sol είχαν πολύ ευκίνητο line-up,o Jim, εγώ και όποιος άλλος έπαιζε στον εκάστοτε δίσκο. Και οι δίσκοι κάτω από το όνομα μου, συνήθως περιέχουν αλλά 5-6 άτομα ,οπότε ο τρόπος δουλείας δεν διαφέρει πολύ ....

?Χρησιμοποίησες λιτή ενορχήστρωση για το Rickets & Scurvy. Είσαι οπαδός του less is more ;

* Χα, χα ... τείνω να πιστεύω ότι more is more, αλλά δεν επιλέγω πάντοτε το more!

?Όταν έρχεται η περίοδος της ηχογράφησης, έχεις προετοιμάσει όλα τα κομμάτια με ακρίβεια.

* Συνήθως, μπαίνω στο Studio με μια πολύ καθαρή εικόνα του τι θέλω να κάνω. Δουλεύω με αυτοσχεδιαστές, που τους αρέσει να αλλάζουν τελείως από εκτέλεση σε εκτέλεση. Εγώ τείνω να είμαι καλά προετοιμασμένος και μεθοδικός και έτσι για να αποφύγω αυτές τις τάσεις μου να κατακλείσουν τον δίσκο, δουλεύω με μουσικούς λιγότερο μεθοδικούς .Ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγμα τα που μου έχουν συμβεί στο studio, έγινε όταν δούλευα με τον Will Oldham στο Arise,Therefore: Όταν τελειώναμε την πρώτη εκτέλεση ενός κομματιού έλεγα στον Will "νομίζω ότι έπαιξα λάθος τα ακόρντα ,μάλλον πρέπει να τον επαναλάβουμε". Και ο Will είπε "Α... Μου αρέσει αυτό!" (Σ.σ :Ασυγκράτητα γέλια!). "Δηλαδή είσαι φιλοσοφικά αντίθετος για μια άλλη εκτέλεση;" . Και μου απάντησε "ΟΚ, ας κάνουμε άλλη μια εκτέλεση", και το ερμήνευσε τελείως διαφορετικά! (Σ.σ :ακόμη γελάμε...). Το οποίο είναι περίεργο γιατί σίγουρα ξέρω πολλούς μουσικούς που αυτοσχεδιάζουν, αλλά είναι τραγουδιστής δεν θα περίμενες κάτι τέτοιο. Είναι πάντοτε πρόθυμος να δοκιμάσει μια διαφορετική φωνητική γραμμή . Θέλω να δουλεύω με τέτοιους μουσικούς. Ο John Mc Entire είναι κάπως έτσι .

?Δηλαδή ο Oldham είναι μια ιδιοσυγκρασιακή προσωπικότητα.... Σε ρωτάμε γιατί σε λίγο καιρό θα τον φιλοξενήσουμε και έχουμε την εντύπωση είναι λίγο περίεργος και έχουμε αγχωθεί κάπως...

* Δεν νομίζω ότι είναι τόσο περίεργος. Αν ήσασταν σε μια μεγάλη εταιρία διοργανώσεων συναυλιών με την υποστήριξη της κυβέρνησης , θα έκανε τη ζωή σας πολύ δύσκολη . Αν, όμως, καταλάβει ότι είσαστε παιδιά που έχουν ένα zine και το κάνετε επειδή το γουστάρετε πραγματικά θα είναι πολύ θερμός μαζί σας. Το σίγουρο είναι ότι κινείται ανάμεσα στα άκρα. Το αρέσει πολύ η Ελλάδα. Ήταν από τους πρώτους που έπαιξε στην Ελλάδα και όταν γύρισε στην Αμερική είχε ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του . "Έφαγα βραδινό μετά τα μεσάνυχτα!", μου είπε , "Ουτοπία!" .

?Πίσω στο θέμα μας όμως. Είναι πιο αγχωτικό όταν παίζεις μόνος στην σκηνή όπως θα κάνεις απόψε;

* Ενδιαφέρουσα ερώτηση .Ίσως πρέπει να απαντήσω μετά την συναυλία . Όντως ,παίζω αρκετές φορές solo , αλλά περισσότερες συναυλίες αυτής της περιοδείας ήταν με άλλους δυο μουσικούς. Ήταν πιο χαλαρό από ότι θα είναι απόψε. Ίσως, απόψε... Α, ακούγομαι σαν πωλητής ,ξέρεις του στυλ "Απόψε θα δείτε τον αληθινό David Grubbs! η συγκέντρωση, η αμεσότητα του solo! Oαου!" (Σ.σ. γέλια). Οκ ,λοιπόν καμία φορά είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνος λόγω τον τεχνικών προβλημάτων (Σ.σ: κάτι που δυστυχώς συνέβη αρκετές φορές στο Μικρό Μουσικό Θέατρο ). Χάνεις τη συγκέντρωση σου.

?Μπορείς να πεις λίγα πράγματα για το εξώφυλλο του άλμπουμ. Είναι κάπως goofy…

* Ναι , goofy είναι μια καλή λέξη για να το περιγράψεις. Την πήρε ο φωτογράφος Marso Broutare σε μια μικρή πόλη στο Βέλγιο στα '60 s.Oι φωτογραφίες του είναι κυρίως από δημόσιες τελετές, όπως γάμοι, παρελάσεις, κηδείες. Και αυτή του εξώφυλλο είναι από μια μεσαιωνική αναπαράσταση στην πόλη. Μου άρεσε. Για πολλούς λόγους. Η αντίθεση του μεσαιωνικού θέματος και του τύπου με τα 60's γυαλιά σε ένα δίσκο του 2002 (Σ.σ: Φυσικά, γέλια!). Σαν ένα traffic jam διαφορετικών εποχών .

? Αν δεν κάνουμε λάθος είσαι καλλιτεχνικός δημοσιογράφος.

* Ναι, κάνω μουσικές κριτικές για μια εφημερίδα στην Γερμανία. Κάποιες φορές κάνω κριτικές σε βιβλίο για το Art Forum και για άλλες πιο περίεργες εκδόσεις .

?Δεν νομίζεις ότι θα πάθεις τίποτα από την υπερβολική δόση μουσικής και τέχνης γενικότερα; Πως κρατάς την ισορροπία;

* Νομίζω ότι θα έπαιρνα υπερβολική δόση αν έκανα μόνο ένα πράγμα.... Χρειάζομαι την ποικιλία...

?.Και ο χρόνος ; Που βρίσκεις χρόνο για όλα αυτά ;

*Δύσκολη ερώτηση .(Σ.σ.: Σκέπτεται για λίγο...)Ο χρόνος δεν είναι ποτέ το θέμα για μένα. Είμαι τόσο ενθουσιώδης για αυτά που κάνω και για αυτούς με τους οποίους συνεργάζομαι .

?Ανάφερες πριν Jim 'O Rourke . Μοιάζει να έχετε παράλληλες ζωές. Μετά τους Gastr Del Sol μετακομίσατε και στην Nέα Υόρκη. Κάνατε ένα πιο άμεσο άλμπουμ (Insignificance- Rickets & Scurvy). Ασχοληθήκατε με πολλά projects…

* Ίσως να είναι παραπάνω από παράλληλη ζωή! (Σ.σ: Αστειεύεται!) . Ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι έχουμε παρόμοια μουσικά γούστα και ανοικτό μυαλό να δουλεύουμε με πολλούς συνεργάτες. Ξέρω ότι αυτό ακούγεται πολύ γενικό. Ήταν πολύ έντονη η περίοδος με τον Jim στους GDS, και ο ένας ωθούσε τον άλλον σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Όμως, δεν νομίζω ότι η πορεία μου μετά του GDS κινητοποιήθηκε από το να θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό ή όμοιο με τον Jim . To μόνο που αποφάσισα ότι θέλω να αποφύγω είναι...

? Sonic Youth;

* Χα, χα, Μπράβο! Κάποιος μου είπε ότι πήγα στους Sonic Youth. Του είπα να το διαδώσει, είναι καλή φήμη , αρκεί να μην με βάλουν να παίξω σε κανένα από τα side-projects τους! Σοβαρά, το μόνο που ήθελα να αποφύγω είναι να δουλεύω με ηλεκτρονική μουσική ,όπως κάνουμε στο Camoufler. Ήταν καιρός για ένα διάλειμμα από αυτά όποτε τα πρώτα solo άλμπουμ που έκανα , ήταν σε πιο ανάλογη προσέγγιση.

?Στο νέο άλμπουμ όμως επιστρέφεις στην electronica.

* Η συνεργασία μου με του σ Matmos δείχνει ότι η electronica σου κινεί και πάλι το ενδιαφέρον ... Έχεις δίκιο. Τα κομμάτια με τους Matmos είναι ηλεκτρονικά μέρη που τα δούλευα για αρκετό καιρό .Με ενδιαφέρει να ενσωματώνω τα ηλεκτρονικά στοιχεία μέσα στο χώρο των τραγουδιών και όχι ως αυτόνομα κομμάτια. Στο Rickets & Scurvy τα δύο προτελευταία κομμάτια είναι τελείως ηλεκτρονικά, γιατί ήθελα να αλλάξει το κλίμα δραστικά προς το τέλος. Σαν να λες "Όλοι οι άλλοι μουσικοί την κοπάνισαν τώρα".

?Έχεις εξερευνήσει πολλά μουσικά όργανα. Τι σε ώθησε να ασχοληθείς και με το PC;

* Γιατί ήθελα να ηχογραφώ σπίτι, να κάνω την μίξη μόνος μου . Η δουλεία που κάνω με το PC βασίζεται περισσότερο σε τέτοιες τεχνικές μίξης, κάτι πιο κοντά στην music concrete, ίσως.

? Μπορείς να μας πες και λίγα πράγματα για τους Squirel Bait με τους Βrian McManam και Βrit Walford που αργότερα έπαιξαν στους Slint;

Oι Slint ήταν από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες που έχω δει... Ήμασταν 14 χρονών όταν ξεκινήσαμε τους Squirrel Bait. Ξεκινήσαμε σαν μια punk μπάντα. Μωράκια... Το περίεργο με τους Slint είναι ότι ήταν τόσο καλοί σε μια μικρή ηλικία 18-19, ούτε μπίρα δεν μπορούσαν να πάρουνε... Περίμενα να συνεχίσουν σε αυτήν κατεύθυνση. Ήταν ,όμως, δύσκολο για αυτούς προσωπικά και ψυχολογικά να αντιμετωπίσουν την αποδοχή του κοινού. Ήταν φοβισμένοι . Μοιράζομαι την έκπληξη σας για το τι κατάφεραν "18χρονα από το Kentucky" .

?Έχεις και εσύ την δική σου δισκογραφική εταιρία την Blue Chopsticks. Ποια είναι η γνώμη σου για την πληθώρα μικρών ανεξάρτητων εταιριών τα τελευταία χρόνια ;

Νομίζω η θέση σου σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι πολλές εταιρίες . Αν έχεις ένα περιοδικό και δεν μπορείς να πας στην τουαλέτα από τα πολλά CD (Σ.σ: Αν είχαμε και κάνα promo καλά θα ήταν...) . Δεν μου αρέσει η νοοτροπία, ξέρεις "Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός μπορούσες να κάνεις ένα μόνο δίσκο και έπρεπε να πολεμήσεις για αυτόν, μπλα, μπλα...". Οι πιο πολλές αυτές τις εταιρίες κερδίζουν 10 cent το CD!

?Ποιες ετικέτες είναι οι αγαπημένες σου ; Τείνουν να μου αρέσει αυτές οι μικροσκοπικές , περίεργες εταιρίες.

Θα ακουστώ σαν το απόλυτο μουσικό σνομπ, αλλά ίσως να βοηθήσει αυτές τις ετικέτες να βρούμε διανομή στην Ελλάδα. Μου αρέσει η γερμανική Lagerwogen του Albert Erlan (Red Crayola) . Tην Sonig των παιδιών από τους Mouse On Mars. Tην Unheard Music Series στο Chicago που επανακυκλοφορεί jazz δίσκους.

?Πιστεύεις ότι με το Rickets & Scurvy γεφύρωσες το χάσμα της avant-garde με την pop ;

Ειλικρινά, όταν κάνω ένα δίσκο δεν σκέφτομαι ότι αυτό θα αρέσει σε αυτούς ή στους άλλους κτλ . Μου αρέσει πάντως αν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

?Όσο για τους στίχους ; Μοιάζουν κάπως σουρεαλιστικοί. Είναι πολύ δουλεμένοι, γραμμένοι με πολύ προσοχή αρχίζουν από ένα σημείο για να καταλήξουν σε πέντε διαφορετικά μετά Είναι περισσότερο δυνατές εικόνες, παρά εξιστόρηση. Αγαπούν τις ανατροπές και τα αστεία .Δεν λέω ιστορίες σαν τον Smog, για παράδειγμα.

?Λοιπόν μερικές πιο προσωπικές ερωτήσεις που κάνουμε συχνά . Για δίσκους φυσικά....

-Το αγαπημένο σου άλμπουμ για οδήγημα;

Α! Δεν οδηγώ πια, ζω στην Νέα Υόρκη! Θα ήθελα να ακούω κάτι νέο γιατί στο αυτοκίνητο μπορείς να ακούς προσεχτικά.

- Το αγαπημένο σου άλμπουμ -πρωινό ξύπνημα ; Bach

-Όταν είσαι απογοητευμένος;

*Τότε νοικιάζω την ταινία του Breson "A Man Escaped", για ένα τύπο που απέδρασε από την φυλακή με ένα κομμάτι σκουπόξυλο!

-΄Oταν είσαι θυμωμένος ;

Swans - Cop, αν και έχω να το ακούσω χρόνια!