En la mateno mi lavas min, mi kombas min kaj mi rigardas min en la spegulo.

Øi (la kato) rigardas sin en la spegulo.

Ni rigardas nin en la spegulo.

Vi rigrdas vin en al spegulo.

Ili rigardas sin en la spegulo.

En la mateno Petro lavas siajn manojn, sian vizaøon. Li kombas siajn harojn.

La patrino lavas sian filon. Þi lavas lian vizaøon, liajn manojn, þi kombas liajn harojn.

Kion faras Petro matene? Kion vi faras matene? Kion faras la patrino? Kion þi lavas? Æu via patrino lavas vin?

Karlo ne iras æe la razisto. Li mem razas sin per sia nova razilo.

Li razas sian barbon per sia razilo. Sed ankaý li razas Petron. Li razas lian barbon per sia razilo.

Foje Petro razas sin per la razilo de Karlo: li razas sian barbon per lia razilo.

Æu vi mem razas vin? Æu Karlo razas vin?

Mi libertempas æe mia frato. Li loøas en la kamparo. Tra la fenestro mi rigardas kaj vidas grandan arbon. Pli malproksime estas multaj arboj; ili formas arbaron.

Sur la æielo unu, du, tri, kvar... multaj birdoj, tuta birdaro flugas en granda V.

Dum la libertempo mi legas. Mi aæetis dikan libron. En øi estas listo de vortoj kun difino de æiu vorto: øi estas vortaro.

Jen feliæulo. Li ne laboras. Li kuþas sur la verda herbo, sub arbo, kaj dormas. Li dormas kaj sonøas. En la sonøo li havas multan monon (multe da mono): li estas riæulo. Dum la dormo lia fantazio libere flugas.

Æu vi ankaý havas fantazion?

Do, kion vi farus se vi estus riæa? Æu vi vojaøus tra la tuta mondo? Æu vi aæetus blankan elefanton?

Se vi ne laborus, æu vi ankaý kuþus sub arbo, sur la freþa herbo?

"Se mi estus riæa mi estus feliæa", diras sana malriæulo.

"Se mi estus sana mi estus feliæa", diras malsana riæulo.

Rugardu tiun æi sinjoron: li demetis siajn vestojn, li estas nuda.

Dum tiu æi sinjoro ne surmetas siajn vestojn, ni parolos pri la homa korpo.

Ni komencu de la kapo. Sur øi estas la haroj (=hararo), kiuj povas esti brunaj, blondaj, ruøaj, grizaj, nigraj aý blankaj. Foje la haroj tute ne estas... La vizaøo, "spegulo de l´ animo", estas fronte de la kapo. Sub la frunto estas du fenestroj, la okuloj, tra kiuj ni rigardas. Inter la okuloj estas la nazo. En la buþo estas la dentoj kaj la lango. Per la buþo ni spiras, parolas manøas, trinkas, Æe la buþo estas la lipoj, supra kaj malsupra. Per la lipoj oni kiþas -interesa laboro! Ambaýflanke de la kapo estas la oreloj.

Inter la kapo kaj la trunko estas la kolo. La supra parto de la trunko estas la brusto. En øi estas la pulmoj kaj la koro. Malsupre estas la ventro kaj en øi la stomako kaj intestoj. La malantaýa parto de la trunko estas a dorso.

Brakoj kaj kruroj (=gamboj) estas niaj membroj, supraj kaj malsupraj. Kruroj kaj piedoj subtenas kaj portas nin. Per la brakoj kaj manoj ni laboras. Tra la tuta korpo fluas la ruøa sango. La skeleto (=ostaro) konsistas en multaj malmolaj ostoj.

Sur la tuta korpo estas natura vesto; øi estas la haýto. La haýto povas esti blanka, bruna. La haýto de la negroj estas nigra aý æokoladkolora. Interesa maþino la homa korpo, æu ne?

Kia kolora estas via hararo? Kian koloron havas viaj okuloj? Kio estas la "spegulo de l´ animo"? Æu vi kisas per la nazo? Æu via hundo þatas ostojn?

Sed nia amiko devas vesti sin. Unue li surmetos la subvestojn: kalsono kaj æemizeto (=subæemizo). Æe la piedo li surmetas la þtrumpojn. La æemizo estas simpla kotona æemizo, sed kun bela silka kravato. La pantalono kaj la jako -la kostumo- estas el lano. La þuoj estas vestoj por al piedoj. Þuoj kaj gantoj estas el ledo.