 |
Kisah Bahasa Banjar:
DI ZAMAN glubalisasi wayah ini Palui nang kaya urang jua. Inya kada mau katinggalan lawan kakawalannya, ka mana bubuhannya baramaian bajalan umpat tarus. Kada tahu ka diskutik atau ka karauki, Palui pasti umpat.
Saban hari Palui lawan kakawalannya ka diskutik. Saban hari jua bulik limpat tangah malam. Ada nang sampai ka subuh, hanyar Palui sampai ka rumah. Bini Palui biasa haja, apalagi mandangar alasan Palui bulik tangah malam.
Rancaknya Palui kaluar rumah, lalu bulik tangah malam lawas-kalawasan munyak jua bininya. Apalagi duit gasan di rumah samakin ngalih. Palui jadi engken mambari gasan di rumah, sabab duitnya banyak kaluar gasan baramian.
Satiap kali Palui bulik ka rumah tangah malam, bininya langsung bamamaian. Tapi, Palui tatap haja ka luar rumah lawan kakawalannya. Macam-macam sudah Palui baalasan, bininya tatap kada parcaya.
Mamaian bininya satiap hari jadi pikiran Palui. Palui kada sarami dahulunya, inya rancak banar mangalamun. Garbus lawan kakawalan lainnya kada nyaman malihat Palui nang salalu mengalamun.
+ “Kanapa Lui, ikam wayah ini rancak mengalamun,” ujar Garbus mambuka pander.
- “Kada papa, kada nyaman awak haja,” Palui manyahuti.
Mandangar jawaban itu, Garbus kada manarusakan pander lagi. Tapi, inya tarus mamparhatiakan kalakuan Palui nang salalu mangalamun.
+ “Kanapa Lui, tarus tarang haja,” ujar Garbus manggamati.
Sambil mamaraki Garbus, Palui lalu bakisah nang bininya satiap hari mamainya satiap bulik ka rumah.
+ “Itukah masalahnya, kalau nang itu gampang,” ujar Garbus.
Mandangar gampang, Palui bahimat mandangarakan pamanderan Garbus mengatasi persualan bini di rumah. Garbus, pamulaan ka luar rumah dan bulik tangah malam rancak disariki bininya. Supaya bininya kada sarik, Garbus badahulu menyariki bininya nang mambukakan lawang.
+ “Coba ikam nang kaya unda,” ujar Garbus mambarikan jalan kaluar parsualan nang dihadapi Palui.
- “Unda cuba, mudahan kawa maatasinya,” ujar Palui.
Palui lakas bulik kada nang kaya biasanya. Inya handak mancuba nasihat Garbus supaya bininya kada sarik lagi. Sampai di rumah, Palui langsung mangatuk lawang. Bininya, nang balum guring basyukur Palui mau sudah bulik sungsung dan bahancap mambukakan lawang.
Palui langsung bamamai lawan bininya. Mandangar Palui bamamai, bininya tatawa haja. Dalam hati bininya, biar bamamai asal bulik sungsung. Palui mangira, karana bamamai itu bininya kada manyarik lagi.
Isuk harinya Palui kaluar rumah pulang. Marasa bininya kawa di atasi, Palui bulik tangah malam pulang. Sampai kakawalannya batakun, kanapa Palui wani bulik tangah malam.
+ “Lui, kada disariki bini lagikah,” ujar Tuhalus.
- “Gampang urusan itu,” Palui manyahuti.
Kada kaingatan lagi dan kada tarasa sambil manikmati hiburan di diskutik, Palui lawan kakawalannya sampai ka subuh. Marasa kada akan dimamai bininya, Palui mambawai kakawalannya guring di rumah.
Nang kaya biasa, Palui mangatuk lawang gancang banar lalu siap-siap mamamai bininya. Sambil manahan sarik bininya mambukai lawang. Kada sawat Palui bamamai, bininya badahulu manawakakan galas ka muha Palui.[dodon]