Εκπορνεύεσαι κουρέλι στη μπουρδελοκοινωνία
      ξεπουλάς και τη ψυχή σου για την υπεραφθονία
      στην καρδιά σου βάλαν φρένα
      το μυαλό σου παίρνει βύσμα
      για χιλιάδες σαν εσένα θα αρκέσει μία μπρίζα
      κι η πνευμοκονίαση κι η πνευμοκονίαση
      κι αυτή θα έχει πάψει
      ρομποτανθρωπομήχανση και ξυπνοπνευματύπνωση
      και χρυσωμένο χάπι
      θα είσαι μια μπαταρία, να εκτελείς εργασία
      με σουπερενημέρωση, τροφή και διασκέδαση
      θα πλέεις σ'ευφορία
      Θα είσαι μια μπαταρία, να εκτελείς εργασία
      με σουπερενημέρωση, τροφή και διασκέδαση
      θα πλέεις σ'ευφορία
      Για κοίταξε με σακάτη, ένα έχω μόνο μάτι
      μου ρουφήξατε το αίμα, μ'ανυπόκριτο έχω βλέμμα
      αποφασισμένος πάντα στην προσωπική μου μπάντα
      τη ψυχή μου δεν πουλάω και το δρόμο μου τραβάω
      τη πνευμοκονίαση, την πνευμοκονίαση εγώ τη συζητάω
      ρομποτανθρωπομήχανση και ξυπνοπνευματύπνωση
      δε θέλω να την φάω
      ξερνάω την μπαταρία, δεν εκτελώ εργασία
      δεν θέλω ενημέρωση, τροφή και διασκέδαση
      γουστάρω ελευθερία
      ξερνάω την μπαταρία, δεν εκτελώ εργασία
      δεν θέλω ενημέρωση κορσέ και διασκέδαση
      γουστάρω ελευθερία
 

   Η Όλγα (στίχοι Ντίνα Μπατζιά)

      Ντύθηκε να πάει βόλτα
      έβαλε άρωμα και κραγιόν
      Όλοι την ξέρανε σαν Όλγα
      με το δικτυωτό καλσόν

      Θέλαν όλοι πολυτέλεια
      με χαμόγελα και εξτρά
      από του έρωτα την ιέρεια
      κι η Όλγα μπαίνει στα σκατά

      Μα εγώ ξέρω για την Όλγα
      που κρατάει απο'τον Βόλγα
      κάθε νύχτα κάθε μέρα
      πνίγεται και θέλει αέρα

      Στα σαλόνια και στα στέκια
      την πατρίδα αναπολεί
      έμαθε τι είναι ψέμα
      μέσα σε χρυσό κλουβί

      Σ' ένα ραντεβού κλεισμένο
      πήγε γι' άλλη μια φορά
      θα 'τανε το τελευταίο
      το σκεφτόταν σοβαρά

      Μα εγώ ξέρω για την Όλγα
      που κρατάει απο'τον Βόλγα
      κάθε νύχτα κάθε μέρα
      πνίγεται και θέλει αέρα

      Κάποιο βράδυ υστερία
      είπε στην υπηρεσία
      πες στον γέρο παπαγάλο
      πνίγομαι δεν πάει άλλο
 

   Ο φόβος έχει όνομα (στίχοι Γ. Ψωμόπουλος)

      Μου λες κολύμπα στα ναρκωτικά
      κι αν τύχει και βουλιάξεις
      απ' τα μαλλιά σου πιάνεσαι
      μην τύχει και σωθείς

      Τράβα κουπί και μπούκαρε
      να δεις τι ψάρια πιάνεις
      και αν σου φύγει η ψυχή
      στο δίχτυ θα πιαστείς

      Επιδόσεις , επιδόσεις
      ό,τι πάρεις και ό,τι δώσεις
      Επιδόσεις , επιδόσεις
      την ψυχή σου μην εκδώσεις
 
      Πού πάω γυμνός στον πόλεμο
      ξυπόλητος στ' αγκάθια
      ο χρόνος μου τελείωσε
      κόλλησα στα ρηχά

      Κουρέλι και ανοχύρωτος
      σε μια καμμένη Τροία
      ποια μέσα αγιάζει ο σκοπός
      και σφίγγουν τα λουριά
 
      Επιδόσεις , επιδόσεις
      ό,τι πάρεις και ό,τι δώσεις
      Επιδόσεις , επιδόσεις
      την ψυχή σου μην εκδώσεις

      Ο φόβος έχει όνομα
      κι εγώ του δίνω τα ρέστα
      το φίδι έσπασε τ' αυγό
      και άρχισε η φιέστα
 

   Ήρθες αργά (στίχοι Άρης Ζαρακάς)

      Καθόσουν και με κοίταζες στα μάτια
      κι έπειτα σηκώθηκες αργά
      χάρισες μια πνοή ακόμα στον αέρα
      και ήταν σαν να άκουσα τα γέλια μου τα παιδικά ξανά

      Ήρθες αργά
      με το εγώ σου φορεμένο σαν παλτό
      κι έτρεξα χωρίς να το σκεφτώ
      έτρεξα αμέσως να σε βρω
       Ήρθες αργά

      Κι ο χώρος μίκρυνε , μίκρυνε κι η καρδιά μου
      κι έγινε μπίλια που στην άβυσσο κυλά
      και πίσω απ' τις κουρτίνες της σιωπής
      σε βλέπω τώρα θέλεις να κρυφτείς
       Ήρθες αργά

      Ήρθες αργά
      με το εγώ σου φορεμένο σαν παλτό
      κι έτρεξα χωρίς να το σκεφτώ
      έτρεξα αμέσως να σε βρω
      Ήρθες αργά

      Ήρθες αργά
      κάποια χειμωνιάτικη βραδιά
      μου 'πες στο τηλέφωνο "ήρθα είμ' εδώ"
      κι έτρεξα κοντά σου να σε δω
 
       Ήρθες αργά
      με το εγώ σου φορεμένο σαν παλτό
      κι έτρεξα χωρίς να το σκεφτώ
      έτρεξα αμέσως να σε βρω
      Ήρθες αργά