และจากความร้อนที่เกิดขึ้นนี้จะถูกนำมาคำนวณเพื่อการออกแบฮีทซิงค์เพื่อให้เกิดการระบายความร้อนได้ดีที่สุด โดยนำเอาค่า C/W มาคูณกับวัตต์ที่ใช้ แล้วนำผลลัพธ์มาบวกกับอุณหภูมิห้อง ข้อมูลจากเว็บไซต์ได้กล่าวว่าอุณหภูมิห้องไม่ควรสูงเกิน 45 องศาเซลเซียส ดังนั้น เมื่อนำค่าต่างๆที่ AMD แนะนำดังข้างต้นมาคำนวณตามสูตรเราจะได้

       และนั่นก็เป็นคำแนะนำจาก AMD แต่สำหรับนักโอเวอร์คล๊อกเช่นเรานั้น จากประสบการณ์บอกเราว่าอุณหภูมิซีพียูที่เหมาะสมน่าจะอยู่ที่ 40 กลางๆ และด้วยอุณหภูมิประมาณนี้จะทำให้ระบบค่อนข้างเสถียรมาก มาถึงจุดนี้สิ่งหนึ่งที่เราอยากจะย้ำอีกครั้งก็คือเราต้องยอมรับว่าอุณหภูมิสูงๆกับซีพียูของ AMD เป็นของคู่กัน
       ในปัจจุบันนี้มีฮีทซิงค์ทั้งรุ่นเก่าและใหม่อยู่มากมายที่สามารถติดพัดลมของ Delta ได้ และเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าฮีทซิงค์รุ่นก่อนๆ ตัวไหนบ้างที่ติดพัดลมของ Delta เข้าไปแล้วสามารถนำมาใช้งานได้บ้าง ที่เรื่องยุ่งๆแบบนี้เกิดขึ้นเป็นเพราะว่า พัดลมของ Delta ที่ความสามารถช่วยผลักดันค่า C/W ไปได้ถึง 0.25 จริงๆแล้วหากอุณหภูมิภายในเคสของคุณเท่ากับ 30 องศาเซลเซียส และอุณหภูมิของซีพียูเท่ากับ 47.5 องศาเซลเซียส ที่กำลังงาน 70 วัตต์เราก็ถือว่ายอมรับได้ แต่ก็จัดว่าเป็นจุดกำหนดเส้นตายด้วยเช่นกัน แต่หากเป็นไปได้เราก็อยากให้อุณหภูมิของซีพียูอยู่ที่ประมาณ 35 - 45 องศาเซลเซียส ซึ่งสำหรับเราแล้วนี่ถือว่าเป็นอุณหภูมิเป้าหมายและอยู่ในช่วงที่ยอมรับได้
       ความแตกต่างทางกายภาพของดูรอนและธันเดอร์เบิร์ด ก็คือดูรอนมีขนาดของ Die ประมาณ 97 ตร.มม. ในขณะที่ธันเดอร์เบิร์ดมีขนาดของ Die ประมาณ 133 ตร.ม. ดูแล้วมันไม่ใช่พื้นที่ทีใหญ่โตอะไรเลย จัดว่าเล็กมากด้วยซ้ำ แต่เมื่อคุณเอากำลังงาน(วัตต์) จำนวนมากไปวิ่งผ่านพื้นที่เล็กๆจุดนี้ ความท้าทายในการระบายความร้อนก็จะเริ่มขึ้น จากกราฟแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนวัตต์และปริมาณพื้นที่ของ Die ทั้งดูรอนและธนเดอร์เบิร์ดและความแตกต่างของซีพียูทั้งสองตระกูล
       สิ่งที่กราฟได้แสดงนั้นชี้ให้เห็นว่าการระบายความร้อนของธันเดอร์เบิร์ดจะง่ายกว่าการระบายความความร้อนให้กับดูรอน ตัวอย่างเช่น ฮีทซิงค์ตัวหนึ่งระบายความร้อนให้กับธันเดอร์เบิร์ดที่ 80 วัตต์ แต่เมื่อเราเทียบกันที่จำนวนของวัตต์/ตร.มม.ที่เท่ากันนั้น ดูรอนกลับระบายความร้อนออกมาได้เพียง 59 วัตต์ หรือเราลองมาดูกันอีกตัวอย่างหนึ่งว่าหลอดไฟ 100 วัตต์กับหัวแร้ง 100 วัตต์ซึ่งให้กำลังงาน 100 วัตต์เท่ากัน แผ่ความร้อนออกมาพอๆกัน และเมื่อเราพิจารณาดูที่เรื่องของการระบายความร้อน หัวแร้งที่มีปลายเล็กแหลมย่อยต้องมีความร้อนมากกว่าหลอดไฟที่มีพื้นที่สัมผัสอากาศมากกว่า และเมื่อเรากลับมาดูที่ขนาดของ Die กันอีกครั้ง ที่ซึ่งความร้อนถูกกำเนิดขึ้นในพื้นที่เล็กๆ ภายใต้การใช้ฮีทซิงค์ตัวเดียวกัน
       ดูรอนจะร้อนกว่าธันเดอร์เบิร์ดที่ความเร็วเดียวกันและที่แรงดันไฟเท่ากัน ดังนั้นการโอเวอร์คล๊อกดูรอนจึงทำให้เกิดการระบายความร้อนที่ยากขึ้นตามาด้วย จึงถือได้ว่าการระบายความร้อนให้แก่ดูรอนเป็นเรื่องที่ท้าทายมากกว่าการระบายความร้อนให้แก่ธันเดอร์เบิร์ด และไม่ว่าฮีทซิงค์ยี่ห้อไหน รุ่นใดที่ระบายความร้อนให้แก่ดูรอนได้ดี มันก็จะสามารถระบายความร้อนให้แก่ธันเดอร์เบิร์ดได้ดีกว่าด้วยเช่นกัน