Mapraw 's  diary

    ติดต่อมะพร้าว ค่ะ

ไปอ่านในวันที่แล้ว ๆ มานะ ค่ะ

Guest  book

 

15 มิถุนา 2543

              เวลาอย่างนี้   อยากจะกล่าวคำว่า  "ราตรีสวัสดิ์"  จัง   เพราะกว่าพร้าวจะมาเขียนไดอารี่ ก้อปาเข้าไป 4 - 5  ทุ่มทุกทีเลยค่ะ   กลับบ้านดึกก้องี้แหละน๊ะ   ไม่ค่อยจะมีเวลาทำอะไรที่บ้านเลยอ่ะ…

              วันนี้เราโดนทิ้งอยู่ที่คณะแหล่ะ (ฮือๆ น่าฉงฉานจัง) พร้าวก้อบอกม๊าไว้แล้วนะค๊ะ  ว่าวันพฤหัสน่ะเลิกเรียนตอนทุ่มครึ่ง   ให้รอรับนู๋ด้วยน๊ะ  …แต่วันนี้อ่ะ พร้าวเดินวนไปวนมา   ระหว่างบัญชีกะเสดสาดนี่แหละ   ทั้งมองทั้งเพ่งลูกกะตาหารถจนแทบจะหลุดออกจากเบ้า (มันมืดๆ  เลยต้องเบิ่งตากันหน่อยค่ะ)  แต่หาไม่เจอเล๊ยย  …ให้ตายสิ!!    โทรเข้ามือถือก้อไม่เปิดอีกง่ะ  (ไม่รู้จะพกไว้ทำไม? เอามาให้พร้าวใช้แทนดีกว่า อิอิ)  

               สุดท้ายพร้าวเลยต้อง "กลับบ้านเองดีกว่า…"  น่ากลัวมากค่ะ   ขอบอก (ก้อคนมันไม่เคยกลับดึกๆ คนเดียวนี่นา)  มืดอ่ะ  เดินคนเดียวอีกตะหาก  …แต่ก้อยังโชคดีค่ะ ที่ ปอ.93  มาเร็ว   คนน้อยดีด้วยเลยได้นั่งค่ะ   รถก้อไม่ติด (ชอบดึกๆ ก้อตรงนี้อ่ะแหละ)   กลับถึงบ้านสัก 3 ทุ่มกว่าๆ ได้มั๊ง  …ไม่โดนว่าด้วยล่ะค่ะ  …แปลกแห๊ะ!!!

               พรุ่งนี้ วันศุกร์ก้อมีตลาดนัดแล้วจิ…เย่ เย่ เย่   เดี๋ยวจะซื้อหนมมาตุนให้เพียบเลยล่ะ   555…เออนี่   วันนี้พร้าวไปสทป.มาค่ะ  ไปถอน  "วิชาภาษาในสังคมไทย"  ออก (เราไม่ชอบเรียนภาษาง่ะ ตอนที่ลงไปนี่โดนบังคับค่ะ)   แล้วก้อ add "Software Package"  แทนค่ะ ( หวังว่ามันคงไม่เด้งอ่ะน๊ะ) ทีนี้พร้าวก้อจะได้หยุดเรียนวันพุธ   เหมือนเพื่อนๆ ในภาคเดียวกันแล้วค่ะ   แต่พร้าวก้อต้องเรียนวันศุกร์เต็มเอี้ยดเลยล่ะน๊ะ   แต่ไม่เป็นไรค่ะ   เรา happy อยู่แล้วล่ะ ก้อมันมีเรียนคอมตอนบ่าย 1-4 นี่จ๊ะ   พร้าวก้อจะได้แอบเล่น  Net , Icq  ด้วยล่ะ ยะหู้…ดีจั๊ย - ดีจัยค่ะ  

               วันนี้นุกให้ของขวัญวันเกิดพร้าวล่ะค่ะ (เจคก้อแชร์ด้วย) เป็นร่มสีชมพูใสๆ  หวานจ๋อยเลยอ่ะน๊ะ   ถามพร้าวว่าชอบมั๊ย…ชอบค่ะ   มันน่ารักมากเลยน๊ะ   แต่   แบ่บว่า พร้าวไม่ค่อยจะกล้าถือน่ะค่ะ   มันรู้สึกเขินๆ  ยังไงไม่รู้   เราว่ามันหวานเกินไปสำหรับเราอ่ะ   เพราะพร้าวไม่ใช่คนหวานแหว๋ว  …ใช้ของที่มันดูยิ๊ง - หญิงไม่ค่อยได้ค่ะ   แต่เพื่อนก้อบอกว่าพร้าวใช้ของหวานๆ ได้น๊ะ - เข้าออก  …แต่ไม่เอาค่ะ   ใช้แล้วมันแปลกๆ ไม่ Self เลยค่ะ  …แต่นุกไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะ   ขอเราทำใจสักพักก่อน   หึหึ ชาตินี้พร้าวต้องได้ใช้มันแน่ๆ จ๊ะ   ….เดี๋ยวต้องไปอ่านหนังสือแล้วล่ะค่ะ   ฝันดีนะค๊ะ